به گزارش خبرنگار سینمایی ایران اکونومیست، یکی از وسوسه‌انگیزترین جوایز اسکار، مربوط به شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان است. درحالی کمتر از ۵۰ روز به پایان مهلت اعلام اسامی نمایندگان کشورها به آکادمی اسکار ۲۰۲۵ باقی‌مانده که تاکنون چهار کشور ایرلند، لتونی، اتریش و تایوان، نمایندگان خود را معرفی کرده‌اند. ایران که طی دهه اخیر، معمولا در زمره آخرین کشورهایی است که نماینده خود را معرفی می‌کند، از هم‌اکنون باید سازوکار مناسب انتخاب نماینده امسال را فراهم آورد.
اگرچه شرط نمایش یک هفته‌ای، ویترین شروط معرفی نمایندگان سینمای یک کشور به آکادمی اسکار است اما تجربه نشان داده که هر چه زودتر نماینده ایران به آکادمی معرفی شود، زمینه برای تبلیغات بین‌المللی آن فیلم و حضور موثرتر در فصل جوایز فراهم می‌شود.
وقتی بضاعت سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۵، از هم‌اکنون مشخص است و تعداد فیلم‌هایی که می‌توانند گزینه خوبی برای افتخارآفرینی در این رویداد باشند، تقریبا هیچ است، آن‌وقت چه دلیلی وجود دارد که این مهم، به هفته آخر شهریور یا هفته ابتدایی مهر موکول شود؟
درحالی‌که توان و بضاعت هر کشور برای اسکار، تا به امروز مشخص شده، بنابراین باید با انتخاب زودهنگام، اولا ابعاد تبلیغات رسانه‌ای و فضای مجازی برای فیلم مدیریت شود و ثانیا آن‌که با آغاز فصل جوایز، از هم‌اکنون، زمینه را برای یک حضور پرقدرت فراهم آورد.
وقتی بضاعت سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۵، از هم‌اکنون مشخص است و تعداد فیلم‌هایی که می‌توانند گزینه خوبی برای افتخارآفرینی در این رویداد باشند، تقریبا هیچ است، آن‌وقت چه دلیلی وجود دارد که این مهم، به هفته آخر شهریور یا هفته ابتدایی مهر موکول شود؟
این دو عامل، بازوهای پرقدرتی هستند که ضریب موفقیت یک فیلم را در رقابت‌های اسکار توانمندتر می‌کنند. زمانی که تبلیغات رسانه‌ای خوبی برای یک فیلم شکل بگیرد، زمینه برای نمایش باشکوه بین‌المللی فراهم می‌شود و جشنواره‌های کوچک و بزرگ بسیاری، با عنوان «نماینده رسمی یک کشور در اسکار»، به استقبال آن اثر رفته و همین مساله سبب می‌شود تا درصد پذیرش آن فیلم، به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته و بدین‌ترتیب، فعلیت رسانه‌ای خوبی در ابعاد جهانی برای فیلم رقم می‌خورد.
همچنین باید به این نکته مهم توجه داشت که حدود ۱۱ هزار عضو آکادمی، هیچ‌گاه فرصت و حوصله تماشای حدود ۹۰ فیلم با زیرنویس انگلیسی را نمی‌یابند و ملاک بسیاری از آنها، موفقیت فیلم در فصل جوایز یا در جشنواره‌های مورد وثوق آنها است و اینجاست که اهمیت حضور پرقدرت یک فیلم در فصل جوایز و ارتباط آن با افتخارآفرینی در شب اسکار مشخص می‌شود.
بنابراین برای امسال که آکادمی تصمیم گرفته تا زمان پایان معرفی نمایندگان کشورها را به‌مانند سال‌های پیش از کرونا، تا دوم اکتبر (۱۱ مهر) برگرداند، ضروری است که نماینده سینمای ایران، حداکثر تا نیمه شهریورماه معرفی شود.
چرا موضوع انتخاب زودهنگام برای امسال مهم‌تر است؟
البته این موضوع، حداقل برای امسال سینمای ایران از اهمیت دوچندانی برخوردار است. چرا که تا امروز، فیلمی که بتواند امید بالایی برای افتخارآفرینی در اسکار داشته باشد، در لیست اکران نبوده و کمیته انتخاب باید از میان فیلم‌های آماده، آثار درخوری را برای اکران در نظر بگیرند تا شانس سینمای ایران برای حداقل قرار گرفتن در فهرست نهایی نامزدهای شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان بیشتر شود.
از ۱۱ آبان سال گذشته تا امروز، فیلم‌هایی چون بی‌بدن، چرا گریه نمی‌کنی و مست عشق یک سروگردن بالاتر از ۴۵ فیلم دیگر اکران‌شده هستند که شانس همین ۳ فیلم نیز چیزی در حد صفر است بنابراین لازم است تا با یک خردجمعی اصولی، فیلمی را در شهریورماه به روی پرده برد که بتواند نماینده خوبی برای سینمای ایران باشد. فیلمی که بتوان با یک پخش‌کننده خوب جهانی برای نمایش منظم آن در چند کشور اروپایی و آمریکایی قرارداد بست. همچنین فیلم باید از پتانسیل کافی برای درخشش در فصل جوایز برخوردار بوده و آن پخش‌کننده (که فارابی باید در این زمینه همکاری تنگاتنگی با تهیه‌کننده اثر داشته باشد) نیز بتواند نسخه‌هایی از آن اثر را برای تعداد کثیری از داوران آکادمی ارسال کرده و یا زمینه را برای تماشای حداکثری فیلم برای این جماعت فراهم کند.
بنابراین باید متوجه باشیم که انتخاب نماینده‌ای شایسته برای سینمای ایران نباید در گیرودار رای اعتماد وزیران، معطل بماند و باید به عنوان یک اولویت به آن نگاه کرد تا سینمای ایران بتواند جایگاه شایسته خود را در میان نامزدهای این بخش، حفظ کند.
