به گزارش ایران اکونومیست، «کیتی کیلند» (۱۹۱۴-۱۸۴۳) زن شگفت‌آوری بود. او در سال ۱۸۷۸ میلادی یعنی در سن ۳۵ سالگی از شهر «استاوانگر» در نروژ به پاریس نقل مکان کرد. او در «آکادمی کولاروسی» در سال ۱۸۸۳ میلادی استاد دانشگاه شد و در سال ۱۸۸۴ میلادی نیز انجمن نروژی حقوق زنان را تاسیس کرد. او آثار خود را در سال‌های ۱۸۸۵T ۱۸۸۹, ۱۸۹۳ و ۱۹۰۰ در نمایشگاه‌های جهانی به نمایش گذاشت.
در نهایت در سال ۱۹۰۸ میلادی از سوی دولت دانمارک با اهدای «مدال پادشاه» به رسمیت شناخته شد. این مدال معادل جایزه یک عمر دستاورد هنری برای «کیلند» بود.
«شب تابستانی» بدون شک شاهکار «کیتی کیلند» است. او این نقاشی را در سال ۱۸۸۹ با رنگ روغن روی بوم نقاشی کرد. ابعاد بوم این تابلو نقاشی ۱۰۰.۵ در ۱۳۵.۵ سانتی‌متر است. این تابلو نقاشی دریاچه‌ای به نام «Dælivannet» واقع در شهرستان «بروم» در نروژ را به تصویر می‌کشد.
کیتی کیلند این دریاچه را در نور کمرنگ یک عصر تابستانی شمال اروپا به تصویر کشیده است. از آنجایی که این دریاچه در نزدیکی مدار شمالگان قرار دارد، نور خورشید را با زاویه بسیار پایین‌تری دریافت می‌کند که باعث می‌شود روزهای قطبی به‌عنوان شب‌های روشن یا سفید شناخته شوند. این شرایط جوی، آسمان نقره‌ای درخشانی را ایجاد می‌کند که در نقاشی «شب تابستانی» اثر «کیلند» به نمایش گذاشته شده است.
«کیلند» همچون نقاشان فرانسوی امپرسیونیست قرن نوزدهم نقاشی «شب تابستانی» را در فضای باز خلق کرد. این هنرمند جزئیات، نورها و رنگ‌های دریاچه و مناظر اطراف آن را از طریق مشاهده و تجربه مستقیم به تصویر می‌کشد. نقاشی در هوای آزاد به «کیلند» اجازه داد تا جزئیاتی همچون قایق پارویی در دریاچه و وزش باد در پیش زمینه را ثبت کند.
برخلاف امپرسیونیست‌های فرانسوی که رنگ‌های مکمل را با هم ترکیب می‌کردند، «کیتی کیلند» سایه‌های مشابهی را برای رسیدن به نسخه‌های خالص‌تر و درخشان‌تر ترکیب کرد. برخی از مورخان هنر این تکنیک ترکیب رنگ را به عنوان تفاوت بین امپرسیونیسم و نئوامپرسیونیسم ارزیابی می‌کنند و بنابراین کیلند را یک نئو امپرسیونیست می‌دانند.
«گالری ملی اسلو» واقع در نروژ «شب تابستانی» را مستقیماً از «کیتی کیلند» در سال ۱۸۸۶ میلادی یعنی فقط یک سال پس از خلق آن خریداری کرد، چراکه آن‌ها به اهمیت فرهنگی آن پی بردند.
