به گزارش ایران اکونومیست، مهدی بختیاری در سرمقاله وطن امروز نوشت: با فاصله اندکی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (در حد چند ساعت) که گروه‌های مقاومت فلسطینی عملیات «توفان الاقصی» را آغاز کردند، بخش‌هایی از جبهه مقاومت وارد عرصه درگیری با رژیم صهیونیستی شدند. حزب‌الله لبنان دقیقا از فردای همان روز در میانه جنگ قرار داشت و این نبرد تا امروز هم ادامه دارد و حزب‌الله توانسته ضربات متعددی به ارتش رژیم اشغالگر صهیونیستی بویژه در مناطق مرزی با لبنان وارد کند و این اهداف نیز به صورت کاملا هوشمندانه و با هدف کم کردن توان ارتش اسرائیل در صورت آغاز جنگ جدیدی در جنوب لبنان و شمال فلسطین اشغالی انتخاب می‌شوند.
مقاومت اسلامی در عراق و مبارزان یمنی هم دیگر بازیگران جبهه مقاومت بودند که در ماه‌های اخیر نقشی اساسی در مشغول کردن بخشی از توان ارتش اسرائیل به خود ایفا کردند اما در این میان یمن جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. ارتش مردمی یمن چند سال است با دشمنان خارجی می‌جنگد. نبرد با ائتلاف به رهبری عربستان طی چند سال و محاصره سنگین از سوی کشورهای غربی فشاری مضاعف بر آنها وارد کرده اما نتوانسته تیغ برنده یمنی‌ها را کُند کند. اقدام اخیر مبارزان یمنی در ارسال پهپاد انتحاری به سرزمین‌های اشغالی و اصابت آن به شهر تل‌آویو از نقاط عطف ۹ ماه گذشته از آغاز توفان الاقصی بود. یمنی‌ها البته در چند ماه گذشته با تمرکز بر دریای سرخ و بندر ایلات که در سواحل این دریا و در جنوبی‌ترین نقطه فلسطین اشغالی قرار دارد، توانستند یکی از اصلی‌ترین خطوط مواصلاتی و یکی از شریان‌های اصلی حیات اقتصادی اسرائیل را تقریبا قطع کنند. هیچ کشتی اسرائیلی یا متعلق به متحدان آن (نظیر آمریکا و کشورهای اروپایی) از کمند آتش یمنی‌ها در این منطقه در امان نبوده و این موضوع اثر زیادی بر اقتصاد اسرائیل در حال جنگ گذاشته است. به عنوان یک نمونه، بخش زیادی از نیاز صهیونیست‌ها در حوزه خودرو، از شرق تامین می‌شود و بندر ایلات در گذشته یکی از مناطق اصلی دپوی خودروهایی بود که از شرق آسیا از طریق همین آبراه دریای سرخ وارد می‌شد اما امروز این انبارها تقریباً خالی مانده‌اند، چرا که هیچ شرکتی حاضر نیست ریسک عبور از زیر آتش یمنی‌ها را به جان بخرد. اسرائیل برای دور زدن بندر ایلات و انتقال این خط تجاری به بندر حیفا در شمال فلسطین اشغالی هم کار بسیار سختی دارد. طولانی‌تر شدن مسیر دریایی و انتقال از دریای سرخ به دریای مدیترانه کار آسانی نیست اما همین ایده هم با عملیات اخیر یمنی‌ها در تل‌آویو از سمت مدیترانه با چالش‌های بزرگی مواجه خواهد شد.
اقدام اخیر یعنی ارسال پهپاد «صماد (یافا)» به سمت شمال فلسطین اشغالی و اصابت آن به پایتخت سیاسی رژیم صهیونیستی از چند جهت قابل توجه بود.
۱- یمنی‌ها برای نخستین بار، نه در دریای سرخ بلکه از دریای مدیترانه اقدام به پرتاب پهپاد کردند و این یعنی آنها علاوه بر تسلط بر باب‌المندب و دریای سرخ، می‌توانند از سمت دریای مدیترانه نیز روی منافع رژیم صهیونیستی بویژه در حوزه اقتصادی تاثیرگذار باشند.
۲- این عملیات در حالی رخ داد که ائتلاف آمریکایی، بریتانیایی و چند کشور عربی همچنان بر یمن فشار می‌آورند اما یمنی‌ها نه تنها توان نظامی خود را از دست ندادند، بلکه توانستند با گسترش به سمت مدیترانه، بعد جدیدی از تهدید را پیش روی اسرائیل قرار دهند.
۳- انجام این عملیات و اصابت موفق آن به شهر مهم تل‌آویو بار دیگر نشان داد اسرائیل تا چه حد در حوزه امنیت خود دچار چالش شده است.
هفته قبل، ارتش اسرائیل اعلام کرد به لحاظ توان زرهی و مهمات در نبرد طولانی غزه دچار مشکل شده و مجبور است برخی تجهیزات از رده خارج شده خود را مجددا به خدمت فرابخواند. حفظ امید به عنوان یکی از اصلی‌ترین ارکان در ساختار رژیم صهیونیستی، هزینه‌ای سنگین برای رژیم دارد و یکی از حوزه‌های هزینه‌بر، همین حوزه پدافند هوایی است. گنبد آهنین اگرچه در مواقعی عملکردی موفق داشته است اما اسرائیل هم مجبور بوده برای تامین این سامانه هزینه‌های بسیار زیاد بپردازد و حالا به‌رغم همین هزینه‌ها آنها قادر نیستند از اصابت پهپاد انتحاری یمنی به پایتخت خود جلوگیری کنند. همین اتفاق در ابعادی گسترده‌تر در شمال فلسطین اشغالی رخ می‌دهد و حزب‌الله لبنان توانسته با تجهیزات خود از راکت و موشک گرفته تا تسلیحات ضدزره و پهپاد، طیف وسیعی از مراکز و تجهیزات این رژیم را هدف اصابت قرار دهد. تنها در یک مورد، حزب‌الله با استفاده از پهپادهای انتحاری سامانه گنبد آهنین این رژیم را در الجلیل مورد اصابت قرار داد یا پهپادهای شناسایی آن بارها به عمق سرزمین‌های اشغالی نفوذ و تصاویری از این مناطق را ضبط کردند و به سلامت به مبدا خود برگشتند. با این تفاسیر در حالی که حزب‌الله در هفته‌های گذشته «نهاریا» و «عکا» و یمنی‌ها در این عملیات «تل‌آویو» را هدف اصابت قرار دادند، مشخص است اسرائیل در صورت ادامه این جنگ و گسترش جبهه‌های درگیری، با چالش‌های به مراتب بالاتری مواجه خواهد شد.
