به گزارش ایران اکونومیست، باران‌های شدید در ایالت جنوبی «ریو گرانده دو سول» در کشور برزیل، کشفی باورنکردنی را به سطح زمین آورد که میلیون‌ها سال پنهان مانده بود.
بر اثر این اتفاق، تیمی به سرپرستی دیرینه‌شناس رودریگو تمپ مولر از دانشگاه فدرال سانتا ماریا با یک اسکلت تقریباً کامل فسیل شده دایناسور روبرو شدند.
آسوشیتدپرس گزارش داد که گمان می‌رود این نمونه یکی از قدیمی‌ترین دایناسورهای جهان باشد که قدمت آن به ۲۳۳ میلیون سال پیش می‌رسد.
مولر به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که تیم پژوهش از کشف این استخوان‌ها متعجب شده است. با این حال، یافته‌ها هنوز مورد بررسی قرار نگرفته و یا در یک مجله منتشر نشده است.
این موجود در دوره تریاس(Triassic) زندگی می‌کرده که از ۲۵۲ میلیون تا ۲۰۱ میلیون سال پیش ادامه داشته است. این دوره‌ای بوده که همه قاره‌ها در یک ابرقاره به نام پانگه‌آ ادغام شده بودند.
دایناسور گوشتخوار
این تیم تنها در چهار روز به دقت محل کشف را کاوش کردند و با دقت یک قطعه سنگ حاوی کل اسکلت فسیل شده را استخراج کردند. سپس این سنگ برای تجزیه و تحلیل بیشتر به آزمایشگاه منتقل شد.
بر اساس مطالعه فسیل‌ها، این دایناسور احتمالاً حدود ۲.۵ متر طول داشته است.
مولر می‌گوید: در ابتدا فقط چند استخوان جدا شده به نظر می‌رسید، اما وقتی تمام آن را در معرض دید قرار دادیم، توانستیم ببینیم که یک اسکلت تقریباً کامل داریم.
محققان برزیلی بر این باورند که این دایناسور متعلق به خانواده Herrerasauridae است که شامل گوشتخواران تروپود اولیه است که در دوره تریاس می‌زیسته‌اند.
بر اساس گزارش‌ها، بقایای فسیل شده به طور قابل توجهی به خوبی حفظ شده‌اند و به طور بالقوه دومین اسکلت کامل Herrerasauridae است که تاکنون پیدا شده است.
خانواده Herrerasauridae یکی از اولین خانواده دایناسورهایی است که تا به حال شناسایی شده و بر بخش‌هایی از برزیل و آرژانتین کنونی تسلط داشته است. آنها برترین شکارچیان اکوسیستم خود بودند و در اواخر این دوره منقرض شدند.
این اولین باری نیست که تیم مولر اکتشافات هیجان‌انگیز دایناسوری را در این منطقه انجام می‌دهد. در سال ۲۰۱۹ آنها از کشف یک دایناسور گوشتخوار دیگر از دوره تریاس خبر دادند. بقایای به خوبی حفظ شده آن در نزدیکی سانتا ماریا ریو گرانده دو سول پیدا شد. شایان ذکر است این اکتشاف در سال ۲۰۱۹ نیز به خانواده Herrerasauridae تعلق داشت و تقریباً در همان زمانی که این نمونه تازه کشف شده می‌زیسته، یعنی تقریباً ۲۳۳ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده است.
این نمونه می‌تواند به پر کردن شکاف تکاملی بین این شکارچیان اولیه تریاس و تروپودهای معروف بعدی مانند تی‌رکس‌ها کمک کند، چرا که این دایناسورها ده‌ها میلیون سال قبل از این غول‌ها وجود داشته‌اند.
فسیل‌های در معرض باران
دوره تریاس نقش مهمی در زمینه‌سازی برای تسلط دایناسورها در دوران ژوراسیک و فراتر از آن داشته است. این دوره بهبودی پس از یک فاجعه عظیم انقراض بود که با ظهور اشکال جدید و متنوع حیات همراه بود.
طی چند ماه آینده، این تیم تجزیه و تحلیل عمیقی را برای تعیین اینکه آیا این فسیل یک گونه کاملاً جدید را نشان می‌دهد یا متعلق به یک گونه از قبل شناسایی شده است، انجام خواهد داد.
طبق گزارش‌ها، گاهی بارش باران ممکن است به افشای فسیل‌ها کمک کند، زیرا لایه‌هایی از رسوب را که میلیون‌ها سال این بقایا را مدفون کرده‌اند، می‌شوید. این فرآیند که به نام «هوازدگی» شناخته می‌شود، به نزدیک شدن فسیل‌ها به سطح کمک می‌کند و احتمال کشف آنها را افزایش می‌دهد. با این حال، اگر به سرعت بازیابی نشوند، می‌تواند به آنها آسیب برساند یا از بین ببرد.
این تیم در حین حفاری خود چندین استخوان از جمله یک استخوان ساق پا و یک استخوان لگن را کشف کردند که قبلاً در اثر بارندگی شدید اخیر در حال فرسایش بودند.
متأسفانه منطقه ریو گرانده دو سول در برزیل امسال شاهد سیل شدید در ماه مه بود که تعداد کشته‌شدگان آن حداقل ۱۸۲ نفر گزارش شد.
