به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از نورنیوز، استعفای «بنیامین گانتز»، رقیب دیرینه «بنیامین نتانیاهو» و رهبر حزب «اتحاد ملی» از کابینه جنگ رژیم اسرائیل درنهایت به فروپاشی این جمع کوچک، موقت، اضطراری و البته ائتلافی صهیونیست‌ها منجر شد.
کابینه جنگ، بعد از عملیات غافلگیرکننده حماس در هفتم اکتبر یعنی «طوفان الاقصی» به ابتکار بنی گانتز و با استقبال بنیامین نتانیاهو تشکیل شده بود. هدف «بنی» از این اتحاد نظامی کاستن از نفوذ راست افراطی، متحدان سیاسی نتانیاهو بر اداره جنگ بود و جواب مثبت «بی‌بی»، با هدف کاستن از قدرت صدای مخالفان سیاسی‌اش در کشاکش جنگ.
علاوه بر بنی گانتز، «گادی آیزنکوت» که او نیز مانند بنی ریاست بر ستاد ارتش رژیم اسرائیل را در کارنامه داشت، در هفته نخست جنگ غزه به کابینه جنگ پیوست تا نشان دهند تصمیمات دولت در رابطه با این نزاع نظامی، از پشتوانه احزاب موافق و مخالف برخوردار است. به این ترتیب کابینه ۶نفره جنگ با حضور نتانیاهو، گانتز، آیزنکوت، «یوآو گالانت» وزیر جنگ و «ران درمر» وزیر امور راهبردی تشکیل شد. سه نفر از این کابینه از جمله گانتز حق رای داشتند و سه عضو دیگر ناظر بودند.
«نابودی کامل حماس» و «آزادی اسیران اسرائیلی»، دو هدف ابتدایی نتانیاهو برای یورش به غزه عنوان شد؛ حمله‌ای که حالا هشت ماه از آن می‌گذرد و غیر از کشتار ۳۶هزار فلسطینی اعم از زن، کودک و سالمند و ویرانی غزه برای تل‌آویو دستاوری نداشته است.
قتل‌عام در هیچ جنگی به‌معنای پیروزی نیست و رژیم اسرائیل بر همین قاعده حالا با فوری‌ترین تبعات نسل‌کشی در یک نبرد روبه‌روست؛ یعنی گسترش و تکثر جبهه‌های جنگ علیه رژیم صهیونیستی، پایان افسانه بازدارندگی، فروپاشی رویای عادی‌سازی، موج بی‌سابقه محکومیت بین‌المللی و احکام دادگاه‌های بین‌المللی علیه تل‌آویو.
یک مثل قدیمی میگوید: «شکست، یتیم است» و ناکامی رژیم اسرائیل هم در عملیات طوفان الاقصی و هم جنگ طولانی در غزه، یک متهم ردیف اول دارد؛ بنیامین نتانیاهو. او ماه‌هاست شب‌ها با صدای شعارها و اعتراض‌های خانواده اسرای اسرائیلی و سایر ساکنان اراضی اشغالی به خواب می‌رود که با انتقاد از مدیریت جنگ، خواستار توافق و آتش‌بس با حماس و برگزاری انتخابات زودهنگام هستند که جز «برکناری» او معنای دیگری ندارد.
همنوا با این فضا بود که بنی گانتز قریب یک ماه پیش نتانیاهو را عامل عدم پیروزی در جنگ عنوان کرد و ضمن طرح شروطی شش‌گانه و در مواردی غیرممکن، چند هفته به نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی فرصت داد. این طرح شامل بازگرداندن اسرای اسرائیلی، پایان حکومت حماس، خلع سلاح نوار غزه، تشکیل یک نهاد موقت غیرنظامی بین‌المللی برای اداره غزه، عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی و الزامی‌کردن خدمات سربازی برای همه اسرائیلی‌ها، از جمله یهودیان ارتدکس بود. بنی با این حرکت نشان داد قصد دارد نتانیاهو را تنها متهم جنگ غزه معرفی کند. به اعتقاد ناظران، گانتز در این هشت ماه دو حرکت هوشمندانه انجام داد؛ نخست پیوستن به کابینه جنگ و ترسیم یک چهره ملی از خود که منافع رژیم اسرائیل را قربانی کشمکش‌های جناحی برای کسب قدرت نمی‌کند و دیگری خروج از کابینه جنگ که مسئولیت شکست‌ها در نبرد و پاسخگویی در دادگاه‌های بین‌المللی را به دوش رقیب خود بیندازد؛ دو تصمیمی که محبوبیت او در افکار عمومی ساکنان اراضی اشغالی افزایش داده است و به دلیل اتخاذ سیاست‌های مطلوب واشنگتن، نوعی چراغ سبز نشان دادن به کاخ سفید برای انتخابات‌های آتی قلمداد می‌شود، اما آیا استعفای گانتز و فروپاشی کابینه جنگ به ضرر نتانیاهو تمام می‌شود؟
نتانیاهو؛ برنده یا بازنده؟
«جادوگر» یکی از القاب نتانیاهو بین ساکنان اراضی اشغالی و سیاستمداران حامی یا مخالف اوست. البته این لقب قبل از عملیات غافلگیرکننده حماس کاربرد بیشتری داشت؛ چراکه این باور و تلقی عمومی وجود دارد که نتانیاهو قادر است از بدترین شرایط هم به نفع خود استفاده کند. بعد از جنگ غزه، این تعبیر وجه دومی هم یافت؛ اینکه نتانیاهو قادر است برای منفعت خود، شرایط را از همین که هست هم بدتر کند!
نتانیاهو بعد از خروج گانتز با یک پیشنهاد جنجالی روبه‌رو شد؛ «ایتامار بن گویر»، وزیر امنیت ملی رژیم اسرائیل که به داشتن دیدگاه‌های افراطی شهرت دارد از بی‌بی خواست درهای کابینه جنگ را به روی او بگشاید و حق رأی گانتز را به او بدهد. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اما حکم به پایان کار کابینه جنگ داد و بر اساس آنچه رسانه‌های اسرائیلی اعلام کرده‌اند تصمیم‌ها درباره نبرد از این به بعد در جمع‌های کوچکتر و محدودتر اتخاذ می‌شود. جمع‌هایی که درباره ترکیب آنها نتانیاهو تصمیم می‌گیرد و ممکن است بن گویر جزو مدعوینش نباشد یا از مشورت یک خاخام بهره بگیرد. هرچه هست، حالا جمع‌های مشورتی جنگ یک‌دست‌تر و دست نتانیاهو برای اتخاذ تصمیمات بازتر است و جنگ همچنان ادامه دارد؛ هم در غزه و هم بین رهبران رژیم اسرائیل!
