به گزارش روز یکشنبه ایران اکونومیست به نقل از استریتس تایمز (The Straits Times) چاپ سنگاپور، مانیل بر اساس گزارشی که در تاریخ ۱۵ ژوئن (۲۶ خرداد) به سازمان ملل متحد ارائه کرد، مدعی است که حق دارد محدودیت های بیرونی این فلات را تا ۳۵۰ مایل دریای (۶۴۸ کیلومتر) از جزیره غربی پالاوان که حداکثر فاصله مجاز بر اساس کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها (UNCLOS) است، ایجاد کند.
مارشال لوئیس آلفرز معاون وزیر امور خارجه فیلیپین در این ارتباط گفت: بستر دریایی این منطقه که از مجموعه جزایر ما تا حداکثر حد مجاز کنوانسیون امتداد می‌یابد، سرشار از منابع قابل توجهی است که برای نسل های آینده به نفع ملت و مردم ما خواهد بود.
وی اضافه کرد: امروز ما آینده را با تبیین حق انحصاری خود برای اکتشاف و بهره برداری از منابع طبیعی در محدوده یادشده، تضمین می کنیم.
بر اساس این گزارش، مانیل و پکن در دریای جنوبی چین سابقه مناقاشات طولانی دارند، اما تنش ها در ۱۸ ماه گذشته بدتر شده است.
درگیری بین کشتی های چینی و فیلیپینی در نزدیکی صخره های مورد مناقشه، ترس از درگیری گسترده تر بر سر دریا را افزایش داده است که می تواند ایالات متحده و سایر متحدان را درگیر کند.
فیلیپین مدعی است که ارسال نامه‌اش به سازمان ملل متحد پس از ۱۵ سال تحقیق علمی درباره دریای غربی این کشور انجام شده است. سفارت چین در مانیل در مورد ادعاهای یادشده به طور رسمی واکنشی نشان نداده است.
دریای غربی فیلیپین شامل آب‌های دریای جنوبی چین است که بخشی از منطقه اقتصادی انحصاری ۲۰۰ مایلی فیلیپین را تشکیل می دهد.
