«مریم رضایی» در گفت‌وگو با ایران اکونومیست درباره تشریح اهمیت آفت کنه تارتن دونقطه ای، خسارات آن و نقش تغییرات اقلیمی بر پراکنش و شیوع این آفت، افزود: تغییر اقلیم باعث محدود شدن زیستگاه‌های گونه‌های گیاهی و جانوری می‌شود و در این مسیر برخی از گونه‌ها قدرت سازگاری با شرایط جدید را نخواهند داشت و حذف می‌شوند، در مقابل گستره زیست برخی از گونه‌ها در مناطق دیگری افزایش یافته و روی تنوع زیستی افراد تاثیر خواهد داشت.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور اظهار داشت: کنه تارتن دونقطه ای به دامنه گسترده ای از گیاهان در باغ های میوه خسارت می زند، به طوری که این آفت با تغذیه از شیره گیاهی، رشد آنها را مختل می‌کند و با تنیدن تار خسارت به گیاهان را بیشتر می‌کند.
وی با تاکید بر اهمیت شناخت رفتار و پراکنش این آفت با توجه به تغییرات اقلیم برای کنترل بهتر این آفت، تصریح کرد: عوامل محیطی اقلیمی از قبیل دما، سرعت باد و بارش نقش مهمی در پراکنش و بروز این کنه آفت دارند.
رضایی گفت: تغییرات اقلیمی سبب شده تا زمان طغیان کنه تارتن دو نقطه ای و در نتیجه کنترل آن هم تغییر کند، در مناطق دشت و با ارتفاع کمتر تعداد این کنه بیشتر از مناطق کوهستانی و مرتفع است که دلیل آن می‌تواند دمای بالاتر و رطوبت کمتر این مناطق باشد.
وی، مهمترین عامل در پراکنش این گونه را دمای سردترین ماه سال برشمرد و افزود: تغییرات دمایی روی زمان طغیان این آفت تاثیر بسزایی دارد.
این محقق بخش تحقیقات جانورشناسی اظهار داشت: میزان بارش در فصول خاصی از سال بر پراکنش کنه تارتن دو نقطه ای موثر است، به طور کلی در بین عوامل محیطی دما مهمترین عامل کلیدی است.
وی اضافه‌کرد: با پیش‌بینی زمان طغیان آفت، روش‌های مدیریتی به‌منظور کنترل به موقع آن، از جمله حفاظت و حمایت از عوامل بیولوژیک موثر و کنترل تلفیقی را انتظار داریم.
به گزارش ایران اکونومیست، کنه تارتن یا کنه دونقطه ای یکی از مهمترین و خطرناک‌ترین کنه‌های خسارت زا به درختان است. دامنه میزبان این کنه در سراسر دنیا، بیشتر ارقام درختان را در برمی گیرد. علاوه بر دامنه میزبان بسیار بالا، سرعت تولید مثل این آفت نیز بسیار زیاد است. این آفت در برابر اکثر کنه کش‌ها و آفت کش‌ها از خود مقاومت نشان می دهد. از این رو یکی از آفات خطرناک در کاهش تولید کمّی و کیفی محصولات کشاورزی به حساب می آید.
کنه تارتن دو نقطه ای فصل زمستان را به صورت کنه بالغ غیرفعال و به رنگ قرمز آجری، در بستر زمین یا زیر پوست درختان سپری می کند. در اوایل فصل بهار روی علف‌های هرز تخم ریزی کرده و سپس با گرم شدن هوا رفته رفته بر روی پاجوش درختان و گیاه اصلی منتقل می شود. کنه تارتن فصل تابستان را روی درخت میزبان سپری می کند. در این فصل در پشت برگ و یا لابلای پرز برگ و یا تارهای تنیده شده توسط خودش تخم ریزی می کند.
