روایت علی مطهری از حمله به او و پاره کردن متن نطق اش

ایران اکونومیست- علی مطهری در خصوص حاشیه‌های ایجاد شده پس از نطق دیروزش بیانیه‌ای صادر کرد که در این بیانیه از اینکه نطق وی نیمه‌کاره مانده و اجازه ادامه صحبت به وی داده نشده بود٬ گلایه کرد.



به گزارش خبرنگار پارلمانی ایلنا، متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
اتفاقی که در روز یکشنبه ۲۱ دی در صحن علنی مجلس افتاد، موجب وهن مجلس شد از این نظر که در نهادی که خود قانونگذار است و باید بیش از هر نهاد دیگری احترام قانون را نگه دارد  قانون زیر پا گذاشته شد.

نطق من شامل مطالب مختلف فکری و اجتماعی بود که در پایان آن به مسئله حصر پرداخته شد. به محض ورود به این مسئله، همزمان از یک طرف حدود پانزده تا بیست نفر از نمایندگان در فاصله یک تا دو متری تریبون شروع به سر و صدا کردند تا صدای من به گوش کسی نرسد و از طرف دیگر آقای ابوترابی رئیس وقت جلسه متأسفانه به جای آنکه این افراد را دعوت به سکوت و نشستن در جای خود بنمایند٬ نطق بنده را قطع و شروع به پاسخ دادن کردند، کاری که تاکنون در مجلس سابقه نداشته است که در میان یک نطق میان دستور، رئیس جلسه شروع به پاسخگویی کند.

در واقع ایشان آن افراد را ترغیب و تشویق به ادامه کارشان کردند و در ‌‌نهایت اعلام تنفس و مجلس را تعطیل کردند. این دو رفتار همزمان و مکمل یکدیگر، شائبه طراحی‌شده بودن این برنامه را به شدت تقویت می‌کند، خصوصا که آنها می‌دانستند در ضمن نطق من٬ پاسخی به جوابیه قوه قضائیه درباره قانونی بودن حصر خانگی خواهد بود.

قبل از تنفس، افرادی نزد من آمدند تا مرا از ادامه نطق منصرف کنند که اغلب آن‌ها حسن نیت داشتند، مثل آقایان مصباحی مقدم، توکلی، پزشکیان و قاضی‌پور که به آن‌ها گفتم اینکه نطق یک نماینده ناتمام بماند چون رئیس جلسه یا عده‌ای از نمایندگان و حتی اکثر نمایندگان نمی‌پسندند، خلاف قانون و بدعت و یک رویه غلط است که فردا به سر دیگران می‌آید. من باید نطقم را تمام کنم.

آقایان حسینی نماینده قصر شیرین، نعیمی نماینده آستارا و اکبری نماینده کرج نیز همین درخواست را داشتند٬ منتها چون درخواست‌شان همراه با کشیدن دست من بود آنها را به سمت پایین تریبون از سمت راست و چپ خود دور کردم.

در این میان آقای حسینیان از دور لبخند رضایت بر لب داشت و آقایان رسایی و کوچک‌زاده هم خوشبختانه یا متأسفانه حضور نداشتند. تا اینکه آقای ابوترابی اجازه ملوکانه فرمودند که ادامه نطق در حالی که از رادیو پخش نمی‌شود٬ در جلسه غیرعلنی ایراد شود.

باز هم آن افرادجلوی تریبون سروصدا می‌کردند به طوری که صدای من به سختی به حضار می‌رسید. یک فراز سه خطی از نطق من باقی مانده بود و من سر در متن نطق داشتم که آقایان کریمی قدوسی نماینده مشهد، آقامحمدی نماینده خرم‌آباد، انصاری نماینده آبادان و بشیری نماینده پاکدشت از پشت سر آمدند و بنده را از جایگاه پایین آوردند و در این میان آقای کریمی قدوسی به زمین خورد.

بعدا دیدم دست من چند زخم سطحی برداشته است که نفهمیدم به کجا خورد. آقای آقامحمدی برای تکمیل کارش متن نطق من را هم قاپید و پاره کرد. اینها را می‌گویم تا موکلین این افراد بدانند به چه افراد آزاداندیشی رأی داده‌اند که هم برخلاف قرآن که می‌فرماید "فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه" عمل کردند، هم خلاف قانون اساسی که در اصل ۸۶ می‌گوید٬ نماینده در اظهارنظر درباره همه مسائل کشور آزاد است و هم برخلاف نظر مقام رهبری که تاکنون چند بار فرموده‌اند اگر با نطق یک نماینده مخالف هستید دو – دو و سر و صدا نکنید٬ بلکه گوش کنید و بعدا پاسخ او را با آرامش بدهید.

از افرادی که جلوی تریبون جمع شده بودند آقایان آصفری نماینده اراک، موسوی‌نژاد نماینده دشتستان، جبیری نماینده بوشهر و قاسم جعفری نماینده بجنورد، نبویان نماینده تهران، پژمان‌فر نماینده مشهد، حاجی دلیگانی نماینده شاهین شهر، حکیمی نماینده رودبار و موسوی نماینده خدابنده یادم هست.

قاعدتا این‌ها اگر در روز عاشورا بودند در لشکر عمر سعد به ایجاد سروصدا می‌پرداختند تا سخن حق به گوش مردم نرسد. این را هم بگویم که برخی از این افراد برای خودشیرینی و علامت دادن به برخی نهاد‌ها دست به این کار‌ها می‌زنند و الاّ آدم عاقل می‌نشیند حرف را می‌شنود و اگر مخالف است بعدا آن را رد می‌کند.

لازم است از آقای پزشکیان نماینده تبریز که از ابتدا تا انتهای ماجرا مانند یک محافظ در کنار من بودند٬ تشکر ویژه داشته باشم. همین طور از آقای عابد فتاحی نماینده ارومیه که در جهت کاهش تنش‌ها تلاش چشمگیر داشتند سپاسگزارم و همینطور از آقای حسین‌زاده نماینده نقده تشکر می‌کنم.

به هرحال مجلس آزمون بدی داد و البته این گونه رفتار‌ها دور از ذهن نیست زیرا این مجلس در سال ۹۰ در فضای متأثر از فتنه ۸۸ و در حالی که بسیاری از افراد خوش‌فکر کاندیدا نشدند یا رد صلاحیت شدند شکل گرفت و بیشتر یک تیپ خاص وارد مجلس شدند.

به عبارت دیگر این مجلس یک استثناست و به امید خدا مجالس آینده چنین نخواهد بود و دفاع از حقوق ملت را در رأس کار خود قرار خواهند داد. البته در همین مجلس هم افراد خوش فکر و فهمیده وجود دارند. بعد از این ماجرا نمایندگان زیادی نزد من آمدند و از این اتفاق اظهار تأسف کردند و مواضع من را مورد تأیید قرار دادند.