به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از «تک اکسپلور»، این لنزها سازگار با زیست شناسی (biocompatible) غیرقابل مشاهده هستند و به هیچ باتری یا تراشه‌های سیلیکونی متداول نیاز ندارند.
لنزهای تماس هوشمند که فاکتورهای سلامتی مختلف را دنبال می‌کنند و می‌توانند برای تعامل انسان- ماشین (HMI) به کار بروند یک فناوری نسبتا جدید هستند. اینها بر دنبال کردن حرکت چشم متکی هستند و از روش هایی مانند بازتاب قرنیه و الکترونگار حرکات چشم (electrooculography ) استفاده می‌کنند.
هر چند این روش ها موفقیت‌هایی نشان داده اند اما فاقد دقت کافی هستند و در برابر مداخلات آسیب پذیر هستند. همچنین الکترونگار حرکات چشم (EOG) که از الکترودهای پوستی برای جمع‌آوری داده استفاده می‌کند برای پوست ایجاد خطر می‌کند.
این مطالعه جدید منتشر شده در نشریه «ارتباطات طبیعت» با هدف غلبه بر چالشهای ایجاد شده توسط متدهای سنتی دنبال کردن چشم انجام شده است.
پروفسور «فی شو» از دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه نانجینگ در این خصوص گفت: اگر لنزهای تماسی کوچک بتوانند به ترکیب یکپارچه (seamless ) از جهان‌های واقعی و مجازی دست پیدا کنند این شکل نهایی فناوری واقعیت افزوده خواهد بود.
وی افزود: فناوری تعامل انسان – رایانه بر اساس دنبال کردن چشم یکی از مهم‌ترین اجزای این فناوری است.
تعامل بین انسان‌ها و ماشین‌ها مرحله یا چالش بعدی در جهان فناوری است و تعامل انسان- ماشین (HMI) در کانون این مساله قرار دارد. تعامل انسان – ماشین مطالعه این مساله است که چگونه انسان‌ها و ماشین‌ها تعامل می‌کنند و چگونه می‌توان این ارتباط را آسان‌تر و کارآمدتر ساخت.
این فناوری می‌تواند به نظارت بر پارامترهای سلامتی مختلف کمک کرده و ارتباط با ربات‌ها را آسان‌تر بسازد اما چنانکه قبلا ذکر شد متدهای کنونی دنبال کردن چشم چالشهایی دارند و این دانشمندان را به دنبال کردن یک رویکرد جدید واداشته است.
محققان در این کار جدید یک رویکرد رمزگذاری فرکانس را برای غلبه بر این چالشها پیشنهاد کرده‌اند و این کار مستلزم کدگذاری اطلاعاتی در باره حرکات چشم و تبدیل آنها به فرکانس رادیویی یا سیگنال‌های RF است. این سیگنال‌ها توسط برچسب‌هایی تولید می‌شوند که در داخل لنزهای تماسی قرار داده شده اند.
هر برچسب یک فرکانس خاص صادر می‌کند که با حرکات مختلف چشم همخوانی دارد. در حالی که چشم حرکت می‌کند موقعیت برچسب تغییر می‌کند و این موجب تغییر فرکانس سیگنال خروجی میشود.
از زمان آغاز به کار «اپل ویژن پرو» این موجب شده تا محققان درباره کاربردهای بالقوه تعامل انسان و رایانه با استفاده از چشم کاوش کنند.
به گفته این محققان، لنزهای تماسی شکل نهایی واقعیت افزوده است و با توسعه فناوری اپتوالکترونیک (optoelectronic ) و بهبود یکپارچه‌سازی منعطف دستگاه‌های اپتوالکترونیک، لنزهای تماسی عملکردهای بیشتری را محقق خواهند کرد .
