آینده هوش مصنوعی در جهان و ایران

به گزارش ایران اکونومیست؛ مهندس مهدی کریمی کارشناس ارشد شبکه های کامپیوتری، مدیر ارشد پروژه های برنامه نویسی و متخصص برندسازی در فضای مجازی، در این مقاله  از آینده هوش مصنوعی بر جهان و ایران مینویسد:

تکنولوژی و نوآوری ها در زمینه هوش مصنوعی در حال شکل دادن آینده بشریت و تغییر آن است. هوش مصنوعی در حال حاضر تاثیر بسیاری در فناوری های نوظهور مانند روباتیک و اینترنت اشیا داده و همین امر موجب محبوبیت آن نزد ما شده است.

در نظرسنجی صورت گرفته در سال 2023، 40درصد سازمانها از بکارگیری هوش مصنوعی در صنعت خود استقبال نموده اند و برخی در حال بررسی انجام این کار هستند.

اولین هوش مصنوعی در سال 1951 توسط کریستوفر استراچی در دانشگاه منچستر نوشته شد و از آن به بعد به منظور اجرای بهتر بازی شطرنج رشد نمود تا اینکه در سال 1997 به مقام استاد بزرگی شطرنج دست پیدا کرد تا اینکه در سال 2018 توسط اولین مدل های OpenAI به نام ChatGPT به اوج خود رسید و میتوانست متن، صوت و تصاویر و انواع محتوا تولید کند.

تاثر هوش مصنوعی بر آینده

با ظهور ربات های چت و دستیارهای دیجیتال، شرکت ها می توانند انجام مکالمات با مشتریان و پاسخ به سوالات آنها را به هوش مصنوعی بسپارند و به این ترتیب مشاغل زیادی مانند منشی ها و دفترداران در معرض خطر قرار میگیرند.

هوش مصنوعی می تواند با تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات به تصمیم گیریهای آگاهانه مدیران کمک کند بنابراین به احتمال زیاد کارمندانی که در یادگیری و بکارگیری هوش مصنوعی بهتر هستند احتمال بکارگیریشان افزایش خواهد داشت.

مخاطرات حریم خصوصی با ظهور هوش مصنوعی

به احتمال زیاد با ظهور هوش مصنوعی امنیت اطلاعات و فضای شخصی به خطر خواهد افتاد و وضع قوانین جدیدی در این زمینه کاملا ضروری به نظر میرسد. به همین منظور دولت امریکا منشور حقوق هوش مصنوعی را تدوین کرد که حریم خصوصی داده ها را به عنوان یکی از اصول اصلی خود پذیرفته است که نشان دهنده افزایش فشار به شرکتهای هوش مصنوعی برای شفاف کردن و محدود کردن نحوه جمع آوری اطلاعات می باشد

آلودگی هوا با پیشرفت هوش مصنوعی

هرچند هوش مصنوعی می تواند روش های کارآمدتری برای تامین و تعمیر و نگهداری ابزارها برای کاهش گاز کربن تولیدی پیشنهاد دهد اما خود به عنوان یک عامل اصلی در تغیرات آب و هوایی خواهد بود. انرژی مورد نیاز برای ایجاد و نگهداری مدل های هوش مصنوعی می تواند انتشار کربن را تا 80 درصد افزایش دهد و ضربه مخربی به وضعیت محیط زیستی وارد کند.

هوش مصنوعی در موارد زیر بیشترین تاثیر را خواهد داشت:

هوش مصنوعی در تولید: تولید سال‌هاست که از هوش مصنوعی سود می‌برد. رباتهای مجهز به هوش مصنوعی در این صنعت به خوبی باهم سازگار شده است. این  روبات‌های صنعتی معمولاً در کنار انسان‌ها کار می‌کنند

هوش مصنوعی در بهداشت و درمان: هوش مصنوعی به شناسایی سریع‌تر و دقیق‌تر بیماری‌ها، کشف دارو و حتی نظارت بر بیماران از طریق پرستاری مجازی کمک خواهد کرد.

هوش مصنوعی در امور مالی: بانک‌ها، بیمه‌گران و مؤسسات مالی از هوش مصنوعی برای طیف وسیعی از کاربردها مانند کشف تقلب، انجام حسابرسی و ارزیابی مشتریان برای وام استفاده خواهند کرد.

هوش مصنوعی در آموزش: هوش مصنوعی روش یادگیری انسان ها در تمام سنین را تغییر خواهد داد. با استفاده از  یادگیری ماشینی،  پردازش زبان طبیعی و  تشخیص چهره و دیجیتالی کردن کتاب‌های درسی، به یادگیری کمک خواهد کرد.

هوش مصنوعی در رسانه: روزنامه نگاری و تولید محتوا نیز از هوش مصنوعی استفاده می کند و همچنان از آن بهره خواهد برد

خدمات به مشتری: دستیاران مجازی در خدمت به مشتری با استفاده از ابزارهای مبتنی بر داده امکانات زیادی را در اختیار این صنعت قرار خواهد داد.

هوش مصنوعی درحمل و نقل: حمل و نقل نیز یکی از صنایعی است که مطمئناً توسط هوش مصنوعی به شدت تغییر خواهد کرد.  ماشین های خودران و  برنامه ریزان سفر با هوش مصنوعی کمک شایانی به این صنعت خواهد کرد.

خطرات هوش مصنوعی

از دست دادن شغل: قطعا شغلهای زیادی با بکارگیری هوش مصنوعی از بین خواهد رفت. هرچند که هوش مصنوعی می تواند شغلهایی را نیز به وجود آورد اما میزان آن در مقابل شغلهای نابود شده بسیار اندک است

تمایز بین انسانها: احتمالا هوش مصنوعی توسط سازندگان آن در ایجاد تمایز بین انسانهای فقیر و ثروتمند و یا سفید پوست و سیاه پوست و ... کمک خواهد کرد.

اطلاعات غلط: بزودی با حضور هوش مصنوعی و ساخت تصاویر فیک شاهد این سوال خواهیم بود که چه چیزی واقعی و چه چیزی فیک است

حریم خصوصی: آموزش مدل‌های هوش مصنوعی بر روی داده‌های عمومی، احتمال نقض امنیت داده‌ها را افزایش می‌دهد که می‌تواند اطلاعات شخصی مصرف‌کنندگان را افشا کند.

سلاح های خودکار: استفاده از هوش مصنوعی در تسلیحات خودکار، تهدیدی بزرگ برای کشورها و جمعیت عمومی آنها است. در حالی که سیستم های تسلیحات خودکار در حال حاضر مرگبار هستند. آنها همچنین نمی توانند بین سربازان و غیرنظامیان تبعیض قائل شوند.

هوش برتر: حتی اگر سیستم‌های هوش مصنوعی هرگز به این سطح نرسند، می‌توانند به حدی پیچیده‌تر شوند که تشخیص اینکه در برخی مواقع چگونه هوش مصنوعی تصمیم‌گیری می‌کند دشوار باشد.