به گزارش ایران اکونومیست، فضاپیمای شنژو ۱۸(Shenzhou 18) در حال حاضر بر فراز یک موشک لانگ مارچ دواف(Long March 2F)، بر روی سکوی خود در مرکز پرتاب ماهواره جیوچوان(Jiuquan) قرار دارد. به گفته آژانس پروازهای فضایی چین(CMSA) این موشک در روز ۱۷ آوریل ۰.۹۳ مایل(۱.۵ کیلومتر) را از طریق راه آهن پیمود تا از ساختمان ادغام عمودی به سکو منتقل شود.
به نقل از اسپیس، آژانس فضایی چین می‌گوید که شنژو ۱۸ در زمان مناسب در آینده نزدیک پرتاب خواهد شد. با این حال، اعلامیه‌های بسته شدن فضای هوایی نشان می‌دهد که پرتاب آن به ایستگاه فضایی تیانگونگ در حال حاضر حدود ساعت ۹ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی در تاریخ ۲۵ آوریل(۱۶:۳۰ به وقت ایران در روز ۶ اردیبهشت) تعیین شده است.
سرنشینان این مامورت هنوز اعلام نشده‌اند. این سه فضانورد احتمالا یک روز قبل از پرتاب در یک رویداد مطبوعاتی شرکت خواهند کرد.
در همین حال، گروه‌هایی در فرودگاه فضایی در حال آماده‌سازی برای پرتاب و بررسی موارد احتمالی هستند.
یو یی(Yu Yi)، کارمند مرکز فرماندهی و کنترل می‌گوید: بر اساس ویژگی‌های این مأموریت، بیش از ده‌ها طرح اضطراری و بیش از ۵۰ تمرین اضطراری برای تقویت هماهنگی بین مواضع مختلف انجام داده‌ایم.
انتظار می‌رود ماموریت شنژو ۱۸ حدود شش ماه طول بکشد. سرنشینان آن احتمالا هفت ساعت پس از پرتاب به تیانگونگ خواهند رسید. در آنجا آنها با سه فضانورد ماموریت شنژو ۱۷ که در حال حاضر تیانگونگ را اشغال کرده‌اند، ملاقات خواهند کرد. آنها چند روز بعد با فضاپیمای خود به زمین بازگردند.
چین در ماه آوریل سال ۲۰۲۱ مونتاژ ایستگاه فضایی تیانگونگ را در مدار پایین زمین آغاز کرد و حدود ۱۸ ماه بعد به پایان رسید. این ایستگاه فضایی سه ماژول دارد و T شکل است و حدود ۲۰ درصد بزرگی ایستگاه فضایی بین‌المللی را داراست.
چین قصد دارد تا دستکم یک دهه آن را دائما اشغال و عملیاتی نگه دارد و حتی در حال برنامه‌ریزی برای گسترش این پایگاه مداری با ماژول‌های بیشتر است.
