به گزارش خبرنگار اقتصادی ایران اکونومیست، پس از پاسخ پهپادی و موشکی ایران به جنایات رژیم صهیونیستی، تلاش‌هایی از سوی برخی کشورهای غربی به‌ویژه آمریکا و انگلیس برای اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران آغاز و ادعاهایی دراین‌باره اعلام شد.
در همین باره نشریه فایننشال تایمز به‌نقل از منابع آگاه اعلام کرد که در پی حملات پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل در پاسخ به جنایات این رژیم، مقامات اتحادیه اروپا در حال مذاکره برای اعمال تحریم‌های اقتصادی جدید علیه ایران هستند و در عین حال تلاش میکنند برای جلوگیری از رویارویی مستقیم بین جمهوری اسلامی و اسرائیل، از تمام کانال‌های دیپلماتیکی که با تهران دارند، استفاده کنند.
همچنین «جک سالیوان» مشاور امنیت ملی آمریکا گفت که واشنگتن طی روزهای آتی تحریم‌های جدیدی را علیه ایران اعمال خواهد کرد. او گفت که این تحریم‌ها برنامه موشکی و پهپادی و سازمان‌ها و نهادهایی را که از سپاه پاسداران و وزارت دفاع ایران پشتیبانی میکنند، در بر خواهد گرفت و واشنگتن انتظار دارد متحدانش نیز از این اقدام آمریکا پیروی کنند.
البته برآوردها نشان می‌دهد دست آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها برای تحریم اقتصادی ایران چندان باز نخواهد بود، به‌بیانی دقیق‌تر شدت تحریم‌های وضع‌شده در طول این سالها خصوصاً از دهه 90 به بعد در بالاترین سطح خود بوده است و اقتصاد ایران تاب‌آوری و روش‌های دورزدن این تحریم‌ها را به‌خوبی آموخته است. از طرفی با توجه به رشد قیمت نفت بعد از بحران کرونا و همچنین نیاز کشوری بزرگ و صنعتی همچون چین به نفت ایران، یکی از موانعی است که دست آمریکایی‌ها را برای کاهش فروش نفت ایران بیشتر از گذشته می‌بندد.
رویترز در این باره می‌نویسد: پاسخ موشکی و پهپادی ایران به رژیم صهیونیستی احتمالاً باعث نمی‌شود دولت بایدن تحریم‌های شدیدتری علیه صادرات نفت این کشور وضع کند و دلیل آن نگرانی نسبت به بالا رفتن قیمت نفت و عصبانی کردن چین به‌عنوان بزرگترین خریدار نفت ایران است.
درباره اینکه تهدیدهای اخیر مبنی بر اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران به‌ویژه در حوزه اقتصاد چقدر واقعی یا فیک است، با برخی کارشناسان حوزه مالی و اقتصاددانان گفتگو کردیم.
آل‌اسحاق: جنبۀ روانی تحریم بیشتر از جنبۀ عملیاتی آن است
یحیی آل‌اسحاق رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی با اشاره به تاب‌آوری بالای اقتصاد ایران در مقابله با تحریم‌ها گفت: موضوع تحریم برای اقتصادی ایران پدیده‌ای جدید نیست و حدود 40 سال است که به‌اشکال مختلف اقتصاد ایران با تحریم‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.
وی ادامه داد: در شرایطی تحریم‌ها اثرگذاری خواهند داشت که تحریم‌کننده و تحریم‌شونده اقتضائاتی داشته باشند. در شرایط فعلی نه ایالات متحده در شرایطی است که بتواند تحریم‌های مؤثری علیه ایران وضع کند و نه کشور ما برای دورزدن تحریم‌ها دست و پا بسته باشد، البته طبیعی است که تحریم‌ها هزینۀ ما را بالا می‌برد اما اینکه اقتصاد کشور را فلج کند، هرگز اتفاق نمی‌افتد.
رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق گفت: یک زمان یک کار پژوهشی در یکی از ارگان‌ها انجام شد، که ضریب اثر تحریم در اقتصاد ایران را 30 درصد محاسبه کرد، یعنی با وضع تحریم‌ها ما 30 درصد گران‌تر زندگی می‌کنیم، اما به این نکته نیز باید توجه داشته باشیم که در چنین شرایطی که قیمت نفت بالاست و نیازها به نفت ما در جهان افزایش یافته است، حتی در حوزه تحریم نفتی هم آمریکایی‌ها چندان قدرت عمل نخواهند داشت.
وی افزود: به‌نظر می‌رسد صحبت از افزایش تحریم‌ها، بیشتر بازی روانی است و چندان جنبۀ عملیاتی نخواهد داشت.
شاکری: احتمال کاهش واردات نفت ایران توسط چین بعید است
مجید شاکری، کارشناس اقتصادی نیز در اظهارنظری، با اشاره به نیاز چین به نفت ایران گفت: بعید است آمریکایی‌ها بتوانند چینی‌ها را تحت فشار قرار دهند تا واردات نفت از ایران را کاهش دهند و نفت کمتری از ایران بخرند.
وی اضافه کرد: نکته‌ای که در اینجا وجود دارد این است که چینی‌ها اگر وابستگی خود به نفت ایران را کاهش دهند، مجبور می‌شوند از دیگر صادرکنندگان نفت که در رأس آنها روس‌ها قرار دارند، نفت بخرند، این در حالی است که وابستگی نفت چینی‌ها به روس‌ها، آن هم در شرایطی که ممکن است در انتخابات ریاست‌جمهوری پیشِ‌روی آمریکایی‌ها، موازنه قدرت در آمریکا تغییر کند و به‌دنبال آن مراودات آمریکایی‌ها با روس‌ها تغییر کند، ریسک بزرگی برای طرف چینی محسوب می‌شود.
شاکری افزود: البته به‌لحاظ فنی هم ممکن است آمریکایی بتوانند با فشاری که بر کانال‌های درهمی در امارات وارد میکنند، در مبادلات ارزی ما اخلال ایجاد کنند، اما به‌هرحال در فروش نفت بعید است اتفاق خاصی رخ دهد.
براتی: ظرفیتی برای فشار مجدد از مسیر تحریم برای آمریکایی ها وجود ندارد
مسعود براتی دیگر کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ، با اشاره به اشباع ظرفیت تحریم ها برای ایجاد چالش برای اقتصاد ایران گفت: آمریکا و متحدین، ظرفیتی برای اعمال تحریم بیشتر نخواهند داشت. از سال 2019 به این سمت، سقف اعمال تحریم برای ایران پر شده است.
وی افزود: استیون ترنر منوچین وزیر خزانه داری امریکا در اظهار نظری در همان سال ها، بر این ادعا صحه گذاشت که اعمال تحریم ها برای ایران به سقف رسیده و تحریم جدید که بعد نوینی برای ایران داشته باشد وجود ندارد. به طور کلی به نظر می رسد تمام دغدغه ی یکسال آخر ترامپ و 4 سال بایدن، پیدا کردن راهی برای محدود کردن فروش نفت ایران است، که البته چندان موفق نبود.
براتی گفت: 2 دلیل عمده برای عدم موفقیت امریکایی در اعمال محدودیت برای فروش نفت ایران وجود دارد. دلیل اول این است که تغییرات ژئوپلتیک در دنیا و رفتار های بازیگران بزرگی چون چین بر عدم همراهی حداکثری با امریکایی ها است و تعاملات سیاسی سطح بالا میان ایران و چین در سالهای اخیر. دلیل دیگر نیز تاب آوری بالای ساز و کار های ایران برای فروش نفت نسبت به ابزار های تحریمی آمریکایی ها است.
وی ادامه داد: ساز و کار ها فروش نفت ایران به چین (نوع فروش، نحوه جابجایی، نحوه تسویه و ...) ، نسبت به سال های 96-97 که ذیل توافق بود، بگونه ای است که عملا امریکایی ها خیلی نمی توانند برای آن محدودیت قائل شوند.
این کارشناس اقتصادی عنوان کرد: جدا از این موارد، یک راه دیگری برای اعمال فشار به جهت کاهش فروش نفت ایران می ماند که آن هم توقیف نفت کش ها است که این روش نیز با توجه به حتمی بودن اقدام متقابل ایران در توقیف کشتی های طرف مقابل، روشی نیست که امریکایی ها و متحدانش در دستور کار قرار دهند.
حسن خانی: بررسی لیست تحریم ها از 2005 به این سمت، نشان از عدم ظرفیت جدید برای اعمال تحریم ها دارد
حسن حسن خانی، کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایران اکونومیست، با اشاره به بررسی لیست تحریم ها از سال 2005 به این سمت و همچنین تحریم هایی که در دوران ریاست جمهوری ترامپ وضع شد، گفت: آمریکایی ها دیگر ابزاری برای نگه داشتن تحریم ها ندارند. به عنوان مثال مثلا آن ها پتروشیمی های ما را تحریم کنند و تحریم های ثانویه هم برقرار باشد. در شرایطی که واسطه ها یا همان تراستی وجود دارند این تحریم ها نمی توانند مانع از صادرات ما شوند و صرفا هزینه ها را کمی بالا خواهند برد.
وی ادامه داد: ساختار تحریمی آمریکایی ها ظرفیت جدید ندارد که آن ها بخواهند بر آن بیفزایند اما نکته ای که هست این است که آن ها با لابی گری توسط برخی از انجمن هایی که دارند به تجار و شرکت هایی که با ما کار میکنند پالس های تهدید آمیز می دهند.
این کارشناس اقتصادی گفت: علاوه بر این انجمن ها، دیپلمات های آمریکایی نیز در ملاقات با برخی مقامات کشورها، پالس هایی به آن ها می دهند که با ایرانی ها همکاری نکنید. به عنوان مثال یک توافق نامه مالیاتی میان ما و کشور عراق حدود 20 سال بود که به واسطه همین لابی گری های امریکایی ها به تعویق افتاده بود تا بالاخره در سال گذشته به امضا طرفین رسید.
حسن خانی افزود: بنابراین می توان گفت ما از تحریم های جدید آسیبی نخواهیم دید بلکه این لابی گری ها ممکن است برای ما چالش ایجاد کند که مشخصا با یک دیپلماسی فعال قابل مدیریت است. به عنوان مثال فروش نفت ما هم اکنون به 1.8 میلیون بشکه می رسد و وضعیت وصول این درامد ها نیز در شرایط مطلوبی است که مشخصا از ناکارایی تحریم ها در محدود کردن فروش نفت ما حکایت دارد.
طاهر رحیمی: تحولات نشان می دهد نقش ایران در تامین نفت چین کمرنگ شدنی نیست
طاهر رحیمی، دیگر کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار گفت: سه دلیل وجود دارد که به نظر می رسد با توجه به این سه دلیل چین مشتری نفت ایران باقی خواهد ماند. دلیل اول این است روسیه به عنوان یکی از رقبای ایران در صادرات نفت، بیش از این نمی تواند به امنیت مسیر انتقال نفت خود به چین اتکا کند. چرا که این مسیر از کانال سوئز و تنگه باب المندب می گذرد که با توجه به درگیری انصارالله یمن با کشتی های اسرائیلی از امنیت بالایی برخوردارد نیست.
وی ادامه داد: دلیل دیگر این است که چینی ها برای مازاد حساب جاری خود، به دنبال سرمایه گذاری در سایر کشور ها هستند. اینکه چینی ها مشتری نفت ایران بمانند در واقع ریسک نکول را برای آن ها به شدت کاهش خواهد داد که این امر نیز به این موضوع کمک خواهد کرد که آن ها همواره علاقه به خرید نفت از ایران داشته باشند. بنابراین به عنوان مثال با چنین شرایطی ریسک سرمایه گذاری در ایران برای کشوری همچون چین نسبت به سرمایه گذاری در پاکستان یقینا کمتر است.
این کارشناس اقتصادی در پایان گفت: نکته ی دیگر هم این است که به نظر می رسد ظرفیت صادرات نفت روسیه به شرق آسیا تا سال 2022 عملا اشباع شده است و بعید است آنها ظرفیتی برای صادرات بیشتر داشته باشند.
