به گزارش ایران اکونومیست، "فرشته مسلمی"، روزنامه‌نگار، در یاداشتی که در اختیار ایران اکونومیست گذاشته، نوشته است:
«دوباره یک فایل صوتی از محمدجواد ظریف منتشر شد و او را در صدر اخبار قرار داد اما ترکش‌های این سخنان، بیش‌از هر زمان دیگری به اردوگاه اصلاح‌طلبانی خورد که بقای سیاسی خود را به خوشنامی ظریف گره زده بودند اما الان، اظهارات وی را دروغ عنوان کرده و ظریف را به عذرخواهی واداشتند.
به نظر می‌رسد محمدجواد ظریف رکوددار مصاحبه‌هایی است که فایل آن لو می‌رود و معتقد است که از این اتفاق متنفع می‌شود اما این‌که فردی همچون محمدجواد ظریف با آن سبقه دیپلماتیک دچار این خطای تکراری شود، کمی عجیب به نظر می‌رسد؛ مگر این‌که باور کنیم سهل‌انگاری‌های رخ‌داده در برجام را هم گاف آقای وزیر بدانیم که بعدها اعتراف کرد که متن برجام را نخوانده و از تعلیق بی‌خبر است. بگذریم که این دست توجیهات نمی‌تواند پاسخگوی صدمات دولت تدبیر و امید و حوزه سیاست خارجی آن باشد. اما حرفهای ذکرشده در این فایل صوتی که از قضا به دست یک رسانه ضدانقلاب رسیده است، پرده از مسائل جالب توجهی برمی‌دارد و نشان می‌دهد که گفتمان اصلاح‌طلبی به چنان قهقرایی سقوط کرده است که حالا ظریف هم که روزی قبله آمال اصلاح‌طلبان بود و اعضای آن طی بیانیه‌های مختلف از وی حمایت کرده و مخالفانش را متهم به معرکه‌گیری، بهره‌برداری مغرضانه و تحریف می‌کردند هم، به آنها تاخته و اذعان می‌کند که «جریان اصلاحات در سال ۷۸ رفت به سراغ حذف. یعنی گفتش که من می‌خوام «قانون اساسی» رو عوض کنم. بعد از این که انتخابات، مجلس ششم بود. معلومه توی حذف شما اگه بیای، این‌جا قواعد رئالیستی حاکمه. وقتی شما بقای یک‌طرف رو تهدید می‌کنید، اون هم می‌آد بقای شما رو تهدید می‌کنه. اگر نه، بین ۷۶ تا ۷۸، واقعا زمینه برای پیشرفت بود... یعنی اشتباهات خودمون رو به پای اشتباه دموکراسی نذاریم. به نظر من جناح چپ توی انحصارطلبی، دست جناح راست رو از پشت می‌بنده. یه بار من به آقای خاتمی گفتم. گفتم این رفیق‌های شما وقتی که تند بودن، با ما مخالف بودن؛ می‌گفتن این لیبراله. الان هم که اومدن، از ما لیبرال‌تر شدن، هنوز هم با ما مخالفن.»
این اظهارات به وضوح گویای مشی اصلاح‌طلبان در بزنگاه‌های سیاسی و انتخاباتی است. همان‌ها که در کلام مدعی شعار «زنده‌باد مخالف من» هستند اما در عمل از هیچ اقدامی برای حذف و انکار افراد و جریان‌هایی که نظری غیر از آنها دارند، فروگذار نیستند و حتی السابقون خود را هم برای حضور در قدرت، کنار می‌زنند و دل به گزینه‌های نیابتی و اجاره‌ای می‌دهند.
موضوع قابل‌توجه دیگری که در گفته‌های ظریف وجود دارد، «رادیکالیسم ایدئولوژیک» است. مقطع انتخابات و اقدامات کج‌دار و مریز اصلاح‌طلبان در بی‌رغبتی مردم برای حضور در پای صندوق‌های رای، شرایطی را فراهم کرد که عملکرد شورای عالی اصلاح‌طلبان و ریاست آن در کانون توجه رسانه‌ها قرار گیرد. لذا نقد این رفتار انتخاباتی از سوی فردی که مورد وثوق اصلاح‌طلبان است، نوید اصلاح رویکردها از سوی برخی از چهره‌های این جناح را می‌دهد. جریانی که در گذشته‌ای نه‌چندان دور از دل قانون و مردمسالاری به مسند قدرت رسیده، در صدد تقابل با حاکمیت و قانون اساسی است. لذا این نقدهای درون‌گفتمانی برای مدعیان دموکراسی که پرونده سیاهی در تبعیت از قانون و اصول مردمسالارانه دارند، امری ضروری است و لو این‌که با بی‌توجهیِ اعضای جبهه اصلاحات مواجه شود.
البته برخی نیز اقدام ظریف در طرح این مسائل را اعلام حضور زودهنگام برای انتخابات ریاست‌جمهوری و استارت تحرکات انتخاباتی برای جذب آراء خاکستری دانسته‌اند که این را هم به فال نیک می‌گیریم. چراکه بازیگر اصلی این میدان مردم هستند و با نقش‌آفرینی خود، می‌توانند عیار افرادی که یکی به نعل می‌زنند و یکی به میخ را، عیان کرده و شرایطی را ایجاد کنند که آقای ظریف سخنانش را در تریبون‌های رسمی اعلام کرده و نگران لو رفتن فایل‌هایش در رسانه‌های مدعی آزادی بیان که برخلاف همه اصول حرفهای با دستکاری، تقطیع، جابه‌جایی و تیترسازی‌های فرامتنی آن را منتشر می‌کنند، نباشد و طبق روال مجبور به عذرخواهی نشود آن‌هم از سوی کسانی که روزگاری وی را سردار دیپلماسی می‌نامیدند.»
