به گزارش ایران اکونومیست؛ این تراشه حسگری حاوی گرافن بوده که ترانزیستور اثرمیدان در قلب آن قرار دارد و به عنوان حسگر عمل می‌کند. هر تراشه حاوی چندین gFET است که هر یک از آنها یک ترانزیستور است که به عنوان سنسور عمل می‌کند. آرچر با طراحی مجدد مدارها، اقدام به کاهش ابعاد این تراشه کرده است و همچنین در مسیر طراحی این تراشه به گونه‌ای عمل کرده که بتوان آن را در ریختگی تجاری تولید کرد. این شرکت قصد دارد تا این تراشه را با فناوری زیست‌تراشه‌های موجود ترکیب کند.
این تراشه جدید ابعاد بسیار کوچکی داشته، به طوری که در نسخه‌های قبلی ابعاد آن ۱۰ میلی‌متر در ۱۰ میلی‌متر بوده که در این نسخه جدید این ابعاد به ۱.۵ در ۱.۵ میلی‌متر کاهش یافته است. این تراشه‌ها قرار است روی یک ویفر چهار اینچی ایجاد شوند که می‌توان ۱۳۷۵ تراشه را روی هر ویفر ایجاد نمود در حالی که در حالت قبل تنها ۴۵ تراشه روی هر ویفر ایجاد می‌شد.
به نقل از ستاد نانو، این تراشه‌ها توسط شرکت هلندی Applied Nanolayers تولید می‌شوند، شرکتی که نسخه‌های قبلی تراشه‌های آرچر را نیز تولید کرده است. این شرکت نمونه‌هایی از این تراشه‌ها را به یک شرکت اسپانیایی که در این زمینه سابقه دارد، ارسال نموده که انتظار می‌رود تحویل تراشه‌ها در نیمه اول سال ۲۰۲۴ انجام شود.
نوآوری آرچر در ساخت این تراشه‌ها به سمت ادغام gFET ها در سیستم‌های پیشرفته سیال می‌رود سیستم‌هایی که در تجهیزات کوچک پزشکی و آزمایشگاهی قابل استفاده است. در صورت موفقیت، این فناوری را می‌توان برای تشخیص اهداف زیستی با یک تراشه، مورد استفاده قرار داد.
