آیت شریفی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست درباره‌ی اینکه جام‌جهانی تایلند آخرین فرصت او برای گرفتن سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس است، بیان کرد: وزنه‌های کمی نزده‌ام و فکر می‌کنم وزنه ۲۱۰ کیلوگرم در یک‌ضرب و ۲۵۰ کیلوگرم در دوضرب، من را در این مسابقه نجات دهد.
او ادامه داد: در قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی می‌توانستم این وزنه‌ها را بزنم اما بدشانسی آوردم. حدود یک سال است در اردوها هستم و تمرینات را منظم انجام می‌دهم و فکر می‌کنم دیگر بستگی به شانسم دارد. بتوانم در تایلند رکوردهای خودم را ثبت کنم، سهمیه المپیک را می‌گیرم.
شریفی در پاسخ به این پرسش که در رکوردگیری تیم ملی درخشش داشت و وزنه‌های با ارزشی را مهار کرد، اما چرا پس از آن افت داشت؟ تصریح کرد: وزنه‌برداری همین است و نمی‌توان پیش‌بینی کرد چه می‌شود. رکوردگیری روز اوج من بود اما روز مسابقه در افت بودم که البته کاش برعکس بود. با این حال کم نگذاشتم و این طور نبوده که بعد از رکوردگیری خیالم راحت شده باشد. به نظرم مصدومیت زانو جلوی من را گرفت و نگذاشت در تمرین مانور زیادی بدهم.
وزنه‌بردار فوق‌سنگین ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه که اگر به المپیک پاریس نرسد چه برنامه برای مسابقات آینده دارد؟ تاکید کرد: وزنه‌برداری برای من تمام نمی‌شود. بالاخره هر کسی یک جایی به حقش می‌رسد و من هم اگر به المپیک نرسیدم برای المپیک بعدی با تمام وجود تلاش می‌کنم. از مسابقات بعدی هم به دنبال کسب عنوان هستم نه محک زدن خودم.
او با اشاره به دغدغه مالی ورزشکاران به ویژه کسانی که متاهل هستند، گفت: من و همسرم کنار هم هستیم و این مسیر را پشت سر می‌گذاریم. وضع مالی ما خوب می شود این طور نمی‌ماند(با خنده).
