عباس تدین در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، درباره تخلف انگاری رفتارهای مرتبط با وسایل نقلیه گفت: به نظر می‌رسد که در حوزه تخلف انگاری رفتارهایی که در حین رانندگی با وسایل نقلیه اتفاق می‌افتد، مقررات راهنمایی و رانندگی به اندازه کافی از سال ۸۹ به بعد و اصلاحاتی که در این مقررات اعمال شده است، تخلف انگاری شده است و به نظر نمی رسد که در حوزه تخلف انگاری رفتارهای مرتبط با وسایل نقلیه با چالش یا خلایی مواجه باشیم؛ مگر اینکه در حوزه مجازات های نقدی یا جزای نقدی احساس شود که مبالغ با توجه به وضعیت تورمی در جامعه نیازمند به بازنگری و اصلاح داشته باشد که باز هم تخلف انگاری و تعیین ضمانت اجراهای بیش از حد نقدی نمی‌تواند ابزار مناسبی برای پیشگیری از وقوع تخلفات راهنمایی و رانندگی باشد.
وی افزود: همانطور که در حوزه جرم انگاری هم اعتقاد بر این است، جرم انگاری بیش از حد باعث تورم قوانین و در نهایت ناکارآمدی قانون می‌شود. به نظر نمی رسد در بحث مقررات راهنمایی و رانندگی، ما با خلا و یا کمبودی مواجه باشیم. آنچه که به نظر می رسد جای دقت نظر و توجه و حتی اصلاح داشته باشد، بحث ناایمن بودن جاده ها و هندسه غیراستانداردی که بر جاده ها و بزرگراه‌های ما حاکم است؛ اعم از زیرساخت هایی مثل آسفالت مناسب و یا استفاده از تجهیزات و وسایلی که در طول مسیر برای هدایت رانندگان یا ایمنی آنها باید نصب شود که به نظر می رسد نیازمند عزم و همکاری نهادهای مختلف و وزارت خانه های مختلف در این خصوص است که زیرساخت های جاده ها و وسایل ایمنی در جاده ها را به نحو شایسته و بایسته تهیه کند.
این وکیل دادگستری گفت: نکته دیگر بحث هوشمند نبودن جاده ها هم موضوع قابل توجهی است که نظارت بر عملکرد جاده ها از طریق سیستم هوشمندی که در جاده ها مستقر می شود، قطعا می تواند در پیشگیری از تخلفات راهنمایی و رانندگی و مساعدت و کمک به رانندگان موثر باشد که این هم باز نیازمند همکاری دستگاه‌های مختلف اجرایی با پلیس به منظور استفاده از ابزارها و تجهیزات لازم در مسیرهای تردد شهروندان است.
وی افزود: نکته دیگر عدم ایمنی وسایل نقلیه است که قطعاً این نمی‌تواند ارتباط مستقیمی با عملکرد پلیس داشته باشد. ما امروزه در جامعه شاهد تولید متاسفانه وسایل نقلیه بی‌کیفیتی هستیم که در تصادفات رانندگی میزان ناایمن بودن و نااستاندارد بودن آنها بیش از پیش آشکار می‌شود و نیازمند به یک نگرش و بازنگری اساسی در تولید وسایل نقلیه داخلی دارد و یا کمک و تلاش برای اصلاح پلتفرم های مربوط به این وسایل نقلیه و تدابیر و تجهیزات لازم برای جلوگیری از ناایمن شدن این وسایل است که یک امر تخصصی است که باید کارشناسان اظهارنظر کنند و ابزارهای ایمن کردن وسایل نقلیه را به کار گیرند.
تدین ادامه داد: عدم آموزش کافی به رانندگان وسایل نقلیه بعد از اخذ گواهینامه در طول سنواتی که گواهینامه در اختیار آنهاست و در آن موعدی که گواهینامه اعتبار دارد می باشد که بعد از اینکه اشخاص در آزمون‌های مربوط به اخذ گواهینامه شرکت می‌کنند، بعد از آن به نظر نمی‌رسد نظارتی بر عملکرد آنها در حوزه آموزش و همچنین سنجش میزان مهارت آنها صورت بپذیرد. به نظر می‌رسد خلایی است که نیازمند اصلاح است و بعد از اینکه شخصی گواهینامه ای می گیرد، باید در طول سنوات منتهی به انقضای گواهینامه اش مورد ارزیابی و سنجش قرار گیرد و اگر در طول این دوره از میزان مهارت او کاسته شده یا بنا به دلایلی با مقررات و ضوابط راهنمایی و رانندگی را فراموش کرده یا به خاطر ندارد باید آموزش داده شود.
وی در پایان تاکید کرد: یکی از مهمترین راهکارهای پیشگیری از تخلفات راهنمایی و رانندگی نه استفاده از تخلف انگاری و نه جزای نقدی است بلکه توسل به شیوه های آموزشی در آموزش رانندگان در حین اخذ گواهینامه و پس از آن است که به نظر می‌رسد شاید با آموزش شهروندان و آشنا کردن آنها با ضوابط و مقررات جدید یا شیوه‌های جدید و راهکارهایی که به منظور رانندگی ایمن تر در سطح بین المللی وجود دارد، بتوانیم هم از تخلفات راهنمایی و رانندگی پیشگیری کنیم و هم سلامت راننده و سرنشینان وسایل نقلیه را تامین و تضمین کنیم. قطعا پیشگیری بهتر از مجازات است و ما باید هم و غم و هدف اولیه خود را پیشگیری و جلوگیری از تخلفات راهنمایی و رانندگی هم در بستر آموزش مقررات راهنمایی و رانندگی و هم در بستر نحوه صحیح رانندگی و به اصطلاح نحوه عملی رانندگی ایمن و مطمئن و ایمن سازی جاده ها و هوشمندسازی نظارت بر عملکرد رانندگان دنبال کنیم.
به گزارش ایران اکونومیست اصغر جهانگیر دبیر شورای عالی پیشگیری از وقوع جرم 15 اسفندماه سال جاری، گفت: در شرایطی که با توجه به ناامن بودن بعضی جاده‌ها و همچنین عدم ایمنی کامل خودروها، شاهد آمار بالایی از تصادفات منجر به فوت در کشور هستیم، یقیناً «توسعه نظارت‌ها و پایش‌های تصویری و دوربینی» و «هوشمندسازی جاده‌های کشور» به ویژه در مبادی ورودی و خروجی شهرها، تاثیر قابل توجهی در کاهش آمار تصادفات رانندگی و تلفات جاده‌ای خواهد داشت.
