به گزارش ایران اکونومیست، در ابتدای نشست مهرداد کیائی هماهنگ کننده ملی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان همکاری های شانگهای با بیان اینکه این سازمان اکنون بزرگ ترین سازمان منطقه ای جهان محسوب می شود، بر اهمیت عضویت در این سازمان بین المللی منطقه ای تاکید کرد و گفت: در حال حاضر این سازمان در زمینه های متنوع اقتصادی، امنیتی، سیاسی، حمل و نقل، علم و فناوری، بهداشت، گردشگری، گمرکی و سایر عرصه ها فعالیت دارد و با توجه به موقعیت ژئوپلتیکی، پیشینه تاریخی و فرهنگی و همچنین ظرفیت ها و توانمندی های جمهوری اسلامی ایران، در آینده ای نزدیک نتایج حاصل از این عضویت در عرصه های مختلف نمایان خواهد شد.
وی حضور فعال در نشست های دوره ای، ارائه پیشنهادات و طرح های ابتکاری را از الزامات عضویت در سازمان همکاری های شانگهای دانست.
اهداف سازمان بریکس همسو با سیاست حارجی جمهوری اسلامی ایران است
مسئول امور بریکس نیز با بیان اینکه که بریکس یک اتحادیه جهانی بزرگ است، اظهار داشت: مهم ترین ویژگی این اتحادیه این است که درصد بالایی از اهداف این سازمان از جمله بازآرایی نظم جهانی، دلارزدایی، اصلاح ساختار سازمان ملل و حکمرانی چندجانبه گرایانه در جهان همسو با سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است.
مجید صابر ادامه داد: این اتحادیه در سال جاری ۲۳۹ برنامه پیش بینی کرده است که در سطوح مختلف رؤسای کشورها، نخست وزیران، وزرای امور خارجه و کارشناسان برگزار خواهد شد. وی حضور فعالانه در تمامی برنامه های این نهاد را از الزامات بهرهمندی از مزایای عضویت در بریکس در راستای دستیابی به اهداف تعیین شده دانست.
در ادامه این نشست گزارشی از آخرین وضعیت همکاری کشورمان با اتحادیه اوراسیا ارائه شد و با اشاره به امضای موافقت نامه پایه تجارت آزاد با این اتحادیه که بازاری ۴۰۰ میلیارد دلاری را پوشش می دهد، ابراز امیدواری شد که به زودی این موافقتنامه با اتحادیه اورآسیا اجرایی شود.
استفاده از افراد متخصص برای بهرهمندی حداکثری از بریکس ضروری است
مهدی صفری معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه نیز با اشاره به اهمیت عضویت ایران در این نهادها و زمان بر بودن بهره مندی از ظرفیتهای بریکس و سازمان همکاری های شانگهای خاطر نشان کرد: به منظور بهرهمندی حداکثری از ظرفیت این نهادها در جهت توسعه روابط ضروری است دستگاههای داخلی در درجه اول فعالترین و متخصص ترین افراد خود را برای پیشبرد امور مربوط به این سازمان ها تعیین کنند و در گام دوم اهتمام ویژه ای در جهت حضور فعالانه در تمام جلسات، کارگروه ها و رخدادهای برنامه ریزی شده با ارائه ابتکارات و پیشنهادهای کاربردی به منظور ایفای نقش پررنگ تر در این نهاد ها داشته باشند.