به گزارش ایران اکونومیست، واژه «ایونت مد و لباس» چندسالی است که بیش از گذشته به گوش می‌رسد و به نوعی وارد ادبیات روزانه هم شده است؛ اما در یک «ایونت» قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ در تعریف واژه ایونت آمده است: «ایونت‌ها یکی از بهترین روش‌های بازاریابی برای یک کسب‌وکارها هستند که تعداد مخاطبان بِرند را افزایش داده و سبب برقراری رابطه دوطرفه با مشتریان می‌شود.» در واقع طی یک «ایونت» قرار است چندین بِرند که از پیش توسط برگزارکنندگانِ رویداد انتخاب شده‌اند در زمان و مکانی مشخص کنار هم قرار گیرند و به فروش کالایی بپردازند که مجوز «ایونت» هم بر همان اساس صادر شده است.
بر اساس آنچه چند تن از برگزارکنندگان فعلی «ایونت»های پوشاک در کشور اعلام می‌کنند، تاریخچه وجود چنین رویدادی به حدود ۱۵ سال قبل باز می‌گردد، اما تقریبا از هشت سال قبل رونق بیشتری گرفته و این روزها حتی می‌توان مدعی شد که با دربرگرفتن گروه خاصی از مخاطبان در بلند مدت، توانسته سبب تغییر ذائقه این گروه شود؛ گروهی که معمولا به دنبال کالایی با عرضه لاکچری هستند!
از طرفی به نظر می‌رسد برگزاری «ایونت» در هتل‌ها به یک رسم نانوشته تبدیل شده است؛ رسمی که خواسته یا نخواسته به لاکچری‌تر شدن این رویداد دامن زده و باعث می‌شود گروه خاصی از افراد، مشتری «ایونت‌ها» باشند؛ کسانی که پذیرفتند اگر قرار است در هتلی در شمال شهرِ تهران یا هر کلانشهر دیگری لباس بخرند، ممکن است لازم باشد، میلیونی هزینه کنند. البته «ایونت» هم مانند هرچیز دست‌نیافتنی دیگری با تغییر در شکل و شمایل و نوع کالاهایی که در آن عرضه می‌شود، پایش به زندگی طبقات متوسط جامعه هم باز شده است.
زمانی که قرار است به یک «ایونت» بروید باید هر شیوه از خرید کردنی که تاکنون انجام داده‌اید را فراموش کنید؛ از جای پارک خودرو گرفته تا کالاهایی که عرضه می‌شوند، تا شیوه بازاریابی و فروش محصول و حتی برخی از قیمت‌هایی که متفاوت از فروشگاه‌های سطح شهر است. همچنین باید بدانید «ایونت‌ها» یا جایی برای آقایان و فروش لباس‌های آنها ندارد و یا به شکل محدود لباس مردانه به فروش می‌رسد؛ موضوعی که سبب می‌شود بیرون از یک «ایونت»، جمعیتی از مردانی را ببینید که یا قدم می‌زنند یا مشغول سرگرم کردن بچه‌ها هستند تا خرید همسرشان تمام شود.
اما در یک «ایونت مد و لباس» چه چیزی انتظار شما را می‌کشد؟ معمولا سالن اجتماعات هتل‌ها توسط برگزارکنندگان «ایونت» اجاره می‌شود، جایی که طبیعی است امکاناتی مشابه آنچه که در یک فروشگاه می‌بینید، نداشته باشد و به همین علت باید امکانات لازم برای برگزاری «ایونت» را به آنجا برد، هرچند که حتی تحقق این مورد هم تمام و کمال امکان‌پذیر نیست.
سالن اجتماعات هتلی در شمال شهر تهرانورودی یک ایونت معمولا با گل‌آرایی، بادکنک‌آرایی یا در ساده‌ترین شرایط با گذاشتن چند بنر مشخص می‌شود و شما را به سالنی بزرگ هدایت می‌کند که رگال‌هایی پر از لباس با فاصله‌های ناچیز کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و یک یا دو فروشنده هم کنار رگال لباس‌های خود ایستاده‌اند.
البته اینها همه آن چیزی نیست که مقابل دیدگان شما قرار دارد؛ امکان دارد کمی آنطرف‌تر میزی برای فروش بدلیجات، کالای خواب، اقلام مذهبی (صلوات‌شمار، جانماز، تسبیح و...)، نوشت‌افزار، ادویه‌جات، گل و گیاه، شمع، میوه خشک و... هم به چشمتان بیاید؛ اقلامی بی‌ربط به یک رویداد مد و لباس و بیشتر شبیه چیزی مثل یک جمعه بازار! هرچند که در یک ایونت لاکچری مد و لباس، فروش کالاهای متفرقه کمتر است و همان‌هایی هم که به فروش می‌رسند، مشابه آنچه که در حالت معمولی دیده‌اید، نیستند؛ زرق و برق‌هایی دارند که قیمت آنها را تا چند ده برابر افزایش می‌دهد.
تصویری از ایونت لباس در یکی از هتل‌های معروف مرکز تهران
تصویری از ایونت لباس در یکی از هتل‌های معروف مرکز تهران
تصویری از ایونت لباس در یکی از هتل‌های معروف مرکز تهراندر یک «ایونت» برندهایی کنار یکدیگر جمع می‌شوند که امکان فروش حضوری محصولات خود را ندارند و این یعنی مشتریان با آنلاین‌شاپ‌هایی (فروشگاه اینترنتی) مواجه هستند که احتمالا محصولات قاچاقِ لوکس هم در به وفور در میان اقلام آنها وجود دارد؛ محصولاتی که نظارتی بر قیمت‌گذاری آنها نیست. بنابراین نباید زمانی که متوجه می‌شوید که یک عبای زنانه، ۹ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده است تعجب کنید! چرا که فروشنده فورا به شما می‌گوید: «خانم دارید عبای اماراتی می‌خرید، قیمت همینه». هرچند عده دیگری معتقدند ایونت‌ها به خریدارانِ سختگیر این امکان را می‌دهد که بتوانند از نزدیک لباسی که قرار است بپوشند را ببینند و با خیال آسوده خرید کنند، حتی به این قیمت که بهای زیادی در ازای چیزی که قرار است بخرند، بپردازند.
تصویری از ایونت لباس در یکی از هتل‌های معروف شمال تهراندر این ایونت‌ها، حتی اگر محصولی را هم بپسندید، روند پرو لباس با خریدهای مغازه‌ای متفاوت است. خبری از اتاق پرو نیست. فروشنده برای دقایقی باید مسئولیت رگال خود را به فرد دیگری بسپارد و به همراه مشتری به سمت جایی برود که اتاق پرو نام دارد! اتاقی که اگر «ایونت» لاکچری باشد با پرده‌هایی از یکدیگر تفکیک شده‌اند، در غیر این صورت بدون رعایتِ هیچ حریم مشخصی، باید لباس را در حضور دیگران پرو کنید!
موضوع دیگری که باید بدانید این است که خبری از یک نفسِ راحت نیست! شما در حال خرید در جایی هستید که برای فروش لباس طراحی نشده است؛ پس طبیعتا ساده‌ترین امکانات برای تهویه هوا، آن هم در شرایطی که ممکن است همزمان بیش از ۳۰۰ نفر در یک سالن محدود درحال بازدید از ایونت باشند را ندارد و نهایتا ممکن است چند پنکه صنعتیِ بزرگ به گردش هوا کمک کنند.
فروش پوشاک در «ایونت‌ها» به روندی تبدیل شده است که بررسی آن در یک گزارش امکان پذیر نیست؛ اینکه چرا این نوع از عرضه لباس رونق گرفته است و در بلند مدت چه معایب و مزایایی خواهد داشت؟، روند اجرای یک ایونت مد و لباس، نحوه نظارت بر اجرای آن، درآمدزایی حاشیه‌ای بلاگرها از ایونت‌ها و... مواردی هستند که ایران اکونومیست در گزارش‌های بعدی به آنها می‌پردازد.
