به گزارش ایران اکونومیست، کاظم غریب‌آبادی در دور نهایی نخستین دادگاه تمرینی یا شبیه‌سازی دادرسی (موت کورت ملی) پیگیری تحریم‌های یکجانبه و تبعیت از آنها که در سالن شهید بهشتی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، با اشاره به تحریم های بین‌المللی گفت: اگر شورای امنیت در وضع این نوع تحریم، حقوق بشر را در نظر نگیرد، این تحریم قانونی نیست. همچنین اگر یک کشور و یا گروهی از کشورها یک کشور را تحریم کنند، به‌عنوان تحریم‌های یکجانبه شناخته می شوند.
غریب‌آبادی با اشاره حقوق غیرقابل تخطی اظهار کرد: منع شکنجه و منع برده داری و... از جمله این نوع حقوق‌ها است. بر اساس نظر بسیاری از حقوقدانان بهانه حفظ صلح و امنیت نمی‌تواند منجر شود که شورای امنیت بر روی این حقوق غیرقابل تخطی چشم ببندد.
وی با تاکید بر مشروعیت تحریم‌ها گفت: جامع بین‌المللی مشروعیت تحریم‌های یکجانبه را نپذیرفته است. تحریم‌های هوشمند عموما پس از تحریم‌های عراق که منجر به کشته شدن ۵۰۰ هزار کودک عراقی شد، شکل گرفت. تحریم‌های هوشمند یک شعار است. معافیت های غذا و دارو در تحریم‌ها شدنی نیست. در صورتی که تحریم غذا و دارو رفع شود نیز مسئولیت کشورهای تحریم کننده در خصوص کشورهای تحریم شده تمام نمی‌شود.
غریب‌آبادی با اشاره به گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر گفت: در این گزارش عنوان شده که تحریم‌ها تمام حقوق بشر مردم ایران را تحت‌تأثیر قرار داده است.
وی با اشاره به حق سلامت گفت: این گزارشگر ویژه در گزارش خود عنوان کرده که در حوزه بیماری‌های نادر، ایران با مشکل مواجه شده است؛ البته کشور ایران توانمندی خوبی در حوزه تولید دارو دارد و ۹۵ درصد نیاز خود را برطرف می‌کنیم، اما ۵ درصد باقی مانده در خصوص بیماری‌های خاص است. این گزارشگر همچنین در گزارش خود عنوان کرده که بر اثر تحریم‌ها مرگ‌ومیر بیماران بیماری‌های خاص چهار برابر افزایش پیدا کرده است.
غریب‌آبادی با اشاره به فضای عدم اطمینان ناشی از پایبندی بیش از حد به تحریم‌ها گفت: این موضوع باعث می شود یک فضای عدم اطمینان بین کسب و کارها ایجاد می‌کند، بدین معنا که شرکت خارجی می‌داند، تحریم نیست اما در خصوص ادامه همکاری ترس و نگرانی دارد.
وی با اشاره به گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر افزود: صنعت هوایی و ایمنی و جان مسافران در اثر تحریم‌ها به خطر می‌افتد. حقوقدانان بین‌المللی بخاطر تأثیر بیش از اندازه تحریم‌ها به مردم آن را مخرب‌تر از ابزار جنگی می‌دانند و نوعی جنایت علیه بشریت است.
