نیلوفر امینی‌فر درباره تفاوت برنامه‌سازی در صداوسیما و پلتفرم‌ها به ایران اکونومیست گفت: سوال مهم این است که چرا تفکیک می‌کنید؟ صداوسیما را از پلتفرم جدا نبینید. قاب را نباید جدا ببینید. درست است که در حال حاضر فعالیت ها منفک شده اما همکارانی که در هر دو این رسانه ها کار می‌کنند می‌توانند این دو را تفلیق و با هم همراه کنند. اینکه بگوییم عده‌ای فقط سریال کار کنند و عده‌ای فقط گفت‌وگو داشته باشند، جواب نیست.
وی ادامه داد: در حال حاضر چند دستگی بین هنرمندان ایجاد شده؛ عده ای در تلوزیون کار نمی‌کنند و عده‌ای در پلتفرم. همه این‌ها سواد اجرایی دارند و وقتی دغدغه‌مند این حوزه ها هستند یعنی دلشان برای این وادی می‌سوزد. ما آدم‌هایی را داریم که بسیار خوش فکر هستند و می‌توانیم از آنها بهره ببریم اگر همسو و خانواده باشیم. مخاطب من کسانی هستند که دلشان برای هنر و مردم می‌جوشد.
امینی‌فر درباره بازیگرانی که به اجرا روی می‌آورند گفت: این همان محدود کردن است چه بسا مجریان مستعدی داشته باشیم که از پس نمایش هم به خوبی بربیایند. مجری به دلیل زنده کار کردن و آنتن زنده داشتن، جلوی دوربین تسلط دارد و می‌تواند در فی‌البداهه بهتر باشد. اینکه بگوییم عده‌ای فقط سریال کار کنند و عده‌ای فقط گفت‌وگو داشته باشند، جواب نیست
این مجری افزود: من و شما تازه با هم آشنا شدیم اما بدون گپ زدن می‌توانیم با هم صحبت کنیم. این سواد ما در رسانه است؛ ما دوربین را می‌شناسیم. این شخص می‌تواند این سواد را به سمت نمایش کوچ بدهد. از آن سو کسی که در نمایش، فن بیان خوبی دارد دوربین را می‌شناسد می‌تواند مجری شود.
امینی فر از لزوم دلسوزی برای رسانه گفت و افزود: من ۴ سال به فراخور زندگی شخصی ام از رسانه ملی فاصله گرفتم اما وقتی دیدم رسانه دارد از محرومیت برخوردار می‌شود متوجه شدم که نباید فقط در فضای مجازی فعالیت کرد. در حال حاضر وقت این است که صدا و سیما که مرا در حرفه اجرا و برنامه‌سازی و بازیگری آموزش داده تنها نگذارم.
مجری برنامه سیمای خانواده شبکه یک سیما درباره بازگشت مجریان قدیمی به صداوسیما گفت: کناره گیری برخی مجریان چیزی را حل نمی‌کند؛ باید مذاکره کرد و زمینه برای مذاکره وجود داشته باشد.کناره گیری برخی مجریان چیزی را حل نمی‌کند؛ باید مذاکره کرد و زمینه برای مذاکره وجود داشته باشد
وی توضیح داد: اینکه فقط منِ مجری دلم برای قالب بسوزد کفایت نمی‌کند. مدیر من هم باید دلش برای قاب بسوزد؛ برای کسی که در زمانی آدم ها بخاطر او تلویزیون را روشن می‌کردند و دور هم جمع می‌شدند تا برنامه‌اش را تماشا کنند.. باید او را صدا بزنند که مشکل کجا بوده و مشکل شما چیست. بیایید با هم حلش کنیم. آن وقت است که اتفاق خوبی می افتد.
