به گزارش ایران اکونومیست؛ امروز برابر چهارشنبه یا (تیرشید آریایی) است و در هجدهمین روز از دی‌ماه هستیم. قبلا مختصری با زندگینامه حافظ آشنا شدیم و اما هدیه امروز حافظ به شما غزل ۳۳۲ است.
تفال به دیوان حافظ غزل شماره ۳۳۲
مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
که پیش چشم بیمارت بمیرم
نصاب حسن در حد کمال است
زکاتم ده که مسکین و فقیرم
چو طفلان تا کی ای زاهد فریبی
به سیب بوستان و شهد و شیرم
چنان پر شد فضای سینه از دوست
که فکر خویش گم شد از ضمیرم
قدح پر کن که من در دولت عشق
جوان بخت جهانم گر چه پیرم
قراری بسته‌ام با می فروشان
که روز غم به جز ساغر نگیرم
مبادا جز حساب مطرب و می
اگر نقشی کشد کلک دبیرم
در این غوغا که کس کس را نپرسد
من از پیر مغان منت پذیرم
خوشا آن دم کز استغنای مستی
فراغت باشد از شاه و وزیرم
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش می‌آید صفیرم
چو حافظ گنج او در سینه دارم
اگر چه مدعی بیند حقیرم
معنی لغات غزل:
غمزه : عشوه گری با چشم و ابرو .
نوک غمزه : تیر مژگان چشم عشوه گر .
نِصاب : حد و میزان .
نِصاب مال : حد و میزان مال که از لحاظ فقهی زکوة بر آن تلعق می گیرد .
نصاب حُسن : حد و میزان زیبایی که به حد کمال خود رسیده باشد .
زکوة : آن مقدار از دارایی که به حکم شرع به فقیر و مستحق تعلق دارد .
فریبی : فریب دهی، گول زنی .
فضای سینه : ظرفیت دل ، گشادگی محوطه سینه که ظرفیت محبت و علاقمندی را شامل می شود، ظرفیت معنوی ضمیر دل .
قدح : جام بزرگ، پیمانه بزرگ شرابخواری .
جوان بخت : دارنده بخت جوان، خوش اقبال و نیکبخت .
قراری بسته ام : قول و قراری نهاده ام، پیمانی بسته ام .
حرفی کَشد : حرفی ترسیم کند، رَقَمی بنویسد، یادداشتی کند .
کِلک : نی، قلم، خامه .
کِلک دبیر : قلم مُنشی، قلم محاسب و نویسنده .
کَس، کس را نپرسد : کسی به کسی نیست، کسی حال دیگری را نمی پرسد .
منّـت پذیرم : منت پذیر هستم، قبول منت دارم، مرهون لطف اویم .
استغنا : بی نیازی، حالت رهایی از قیود .
استغنای مستی : بی نیازی حاصل از سرمستی .
فراغت : وارستگی، بی نیازی و بی اعتنایی .
می آید صفیرم : صفیری به گوشم می آید، صدایی مرا به خود می خواند، مرا صدا می زنند .
گنج او در سینه دارم : گنج عشق او را در سینه خود پنهان کرده ام .
مدّعی : بدخواه .
