این در حالی است که سال جاری با کاهش زیاد نزولات آسمانی مواجه شده‌ایم و تصاویر منتشر شده از سد‌های کشور به خصوص سد‌های تهران حاکی از آب‌رفت شدید منابع آبی است که می‌تواند کشور را با بحرانی ویژه روبرو کند؛ لذا این مسئله مستلزم آن است که مسئولان امر از هم اکنون که در فصل سرما هستیم برای مدیریت منابع آب به خصوص برای فصل تابستان و کشاورزی چار‌ه‌ای بیندیشند.
احمد علیرضا بیگی در همین خصوص گفت: مشخصا مدیریت منابع و تنظیم مصارف امری ضروری برای اداره حکومت و گذران زندگی مردم است. متاسفانه دولت آقای رئیسی در خصوص مدیریت منابع از ابعاد مختلف، نتوانسته کارنامه خوبی را ارائه دهد. انرژی دولت به واسطه تعدد موضوعاتی که مطرح است، بیشتر صرف رفع و رجوع کردن مقطعی موضوعات می‌شود و اساسا دولت از پرداختن به موضوعات ریشه‌ای که بتواند شرایط را هم پیش بینی کند و هم بر مبنای پیش بینی، منابع را مدیریت کند، نتوانسته کارنامه خوبی از خود ارائه دهد.
وی افزود: همین فقدان توجه به مدیریت منابع، سبب می‌شود کار‌هایی که مقطعی صورت می‌گیرد، بدون توجه به آثار آن رخ دهد، این در حالی است که آثار جانبی تصمیمات مقطعی ویران کننده است و اعتماد مردم را از خود متاثر می‌کند و موجب می‌شود این احساس در مردم به وجود بیاید که بنا نیست تغییری یا بهبودی در شرایط موجود اتفاق افتد.
نماینده تبریز در مجلس اظهار داشت: با این تفاسیر، الان در ابعاد مختلف می‌بینید که نمی‌توانیم شاخص‌های بهبود را حس کنیم یا متوجه شویم و بعد هم برای فرار از پاسخگویی، مدام به گذشته طعنه می‌زنیم یا حال را با گذشته مقایسه می‌کنیم، یا مثلا شرایط کمترینی که الان برای مردم وجود دارد را منت بر سر آن‌ها می‌گذاریم. در حالی که سزاوار مردم نیست کشوری با این همه منابع، به این صورت گران و سخت اداره شود.
علیرضابیگی تصریح کرد: فرزندان این ملت نمی‌توانند حس کنند که می‌توانند آینده و سعادت خود را در آب و خاک خود جست‌وجو کنند که همه این موارد، اسف بار است؛ طبیعتا موضوع منابع آب هم از این موضوعات، مستثنی نیست و ما نیازمند مدیریت منابع آب هستیم. گفته می‌شود کمبود آب داریم، اما این کمبود به قدری نیست که بگوییم نسبت به صحرای سوزان عربستان و مراکش در تنگنا هستیم.
وی با بیان اینکه ما امکانات خوبی داشته و داریم، اظهار کرد: شایستگان نتوانسته‌اند در مصادر اجرایی کشور قرار بگیرند؛ اگر انتخاب شایستگان مبتنی بر آراء و نظر مردم باشد، حتما برای خود یک چهارچوبی خواهند داشت و برای اینکه سرمایه خود که همانا اعتماد مردم است را از دست ندهند، طبیعتا از هیچ کاری فروگذاری نمی‌کنند. وقتی کسانی که از این ویژگی مبرا هستند، در مصدر امور قرار می‌گیرند، دیگر نیازی به پشتوانه مردمی هم حس نمی‌کنند و چه بسا تصمیمات در خصوص مدیریت منابع، بلااثر یا تصنعی یا صوری و ساختگی باشد.
نماینده تبریز افزود: مجلس هم متناسب با دولت حرکت می‌کند؛ شما ملاحظه کنید ۴۴ نفر از نمایندگان مربوط به شمال غرب کشور مثلا برای جبران خشک شدن دریاچه ارومیه، می‌گویند آب از خلیج فارس به دریاچه ارومیه منتقل شود، این در حالی است که در ماه‌های پایانی این دور از مجلس هستیم که مشخص است این حرکت، یک حرکت صوری، ظاهری و تصنعی است.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها گفت: مردم در این بین چرتکه می‌اندازند و می‌بینند به فرض، این پروژه هزینه‌ای ده میلیارد دلاری را طلب می‌کند، این در حالی است که اگر آب ارس را که حق آبه جمهوری اسلامی ایران است و خط لوله آن در دولت دهم تا نزدیکی‌های مرند کشیده شد و حدود ۵۰ الی ۶۰ کیلومتر دیگر استمرار پیدا کند به دشت تبریز می‌رسد، می‌تواند جایگزین انتقال آب از خلیج فارس شود؛ بنابراین همان ادامه پیدا کند تا مردم تبریز آب شرب داشته باشند، چراکه این، پروژه آب شرب است و تابستانی که گذشت مردم تبریز آب برای خوردن نداشتند. اما چه بسا تصور می‌کنند این پروژه برد انتخاباتی ندارد، اما انتقال آب از خلیج فارس به ارومیه، برد انتخاباتی دارد.
وی اظهار کرد: این مسائل و این طرز تفکر، کشور را آزار می‌دهد و منابع کشور را به باد می‌دهد. انتظار از مجلس، به عنوان ریل گذار اداره امور کشور، برخورد کردن با موضوعات است که آنقدر سرسری و سطحی نباید باشد. شایستگان مردم، منفعت خود را از هر کسی دیگر بهتر تشخیص می‌دهند. وقتی مردم احساس می‌کنند بودن یک رییس جمهور و تیم او می‌تواند تامین کننده منافع ملت باشد، مردم پشتیبان دولت و رییس جمهور و مجلس خود خواهند بود.
کسانی که در مصدر کار قرار گرفتند، حس نمی‌کنند نیازی به پشتیبانی مردم دارند
علیرضابیگی در پایان خاطرنشان کرد: نکته بعدی اینکه کسانی که در مصدر کار قرار گرفتند، حس نمی‌کنند نیازی به پشتیبانی مردم دارند، چراکه اساسا برمبنای پشتیبانی مردم در آن مناصب قرار نگرفته‌اند، بعد هم معتقدند برای روز مبادا هم خدا بزرگ است و اگر خواستند مجدد در خانه مردم بروند، با همان فرایندی که قبلا رای آورده‌اند، این بار هم رای می‌آورند. در حالی که هر دولتی وقتی در مصدر کار قرار می‌گیرد، اساسا به این فکر می‌کند چه کاری کنم تا پشتوانه رای خود را افزایش دهم که فردا روز که دوباره از مردم رای خواستم، حرفی برای گفتن داشته باشم.
