با ذکر این نکته که ما طی سالیان اخیر کار را در جام ملت‌ها خوب شروع کردیم و البته احتمال تغییر ترکیب هم هست.
ایران در دوره قبلی این رقابت‌ها که در امارات برگزار شد با برتری ۵برصفر برابر یمن پا به مسابقات گذاشت و توانست تا نیمه‌نهایی هم صعود کند، اما خب نتیجه نهایی برای ما خوشایند نبود. یک دوره قبل‌تر و در استرالیا، شاگردان کارلوس کی‌روش جام ملت‌ها را با برد ۲برصفر برابر بحرین آغاز کردند و جالب اینجاست که احسان حاج‌صفی کاپیتان فعلی ایران یکی از دو گل بازی را به ثمر رساند. سال ۲۰۱۱ که هدایت ایران را افشین قطبی برعهده داشت، در یک بازی جذاب عراق را ۲بریک شکست دادیم و در سال ۲۰۰۷ هم که امیر قلعه‌نویی دوره نخست هدایت تیم ملی را می‌گذراند، با نتیجه‌ای مشابه از سد ازبکستان گذشتیم. همه اینها نشان می‌دهد که در دوره‌های اخیر ایران با قدرت کار را شروع کرده، اما متاسفانه در انتها نتیجه آن چیزی نبوده که چندین دهه است به دنبال تکرارش هستیم.
نکته دیگر از برتری ۴بریک ایران برابر فلسطین، تغییرات ترکیب بود. صادق محرمی به عنوان دفاع راست، می‌داند که در صورت آمادگی رامین رضاییان باید به نیمکت برگردد. وضعیت قلب خط دفاعی با مصدومیت شجاع خلیل‌زاده پیچیده شده و در خط حمله هم بعید به نظر می‌رسد پس از مچ شدن سردار آزمون، به مهدی قائدی یا کریم انصاری‌فرد به صورت فیکس بازی برسد. ضمن اینکه از ستاره ایران در بازی نخست یعنی سامان قدوس هم به سادگی نگذرید چون احتمالا در صورت رویارویی با حریفی قدرتمندتر، قلعه‌نویی ترجیح بدهد با دو هافبک دفاعی بازی کند که در این صورت سامان روی نیمکت می‌نشیند. همه اینها یعنی احتمالا در ادامه راه تیم ملی با ترکیب متفاوتی در دوحه به میدان می‌رود.
