نمی‌دانیم از نمایش نه چندان قابل دفاع ایران برابر این تیم آفریقایی بنویسیم یا رقبایی که خلق‌الساعه پیدا می‌شوند و بابت تدارکات حضورشان باید منت هم بشنویم! به هرحال اوضاع تیم ملی برای شکستن طلسم قهرمانی نزدیک به نیم قرن، هنوز جای بحث دارد.
پس از اعلام خبر حضور بورکینافاسو در ایران، از حضور این تیم در رنک ۵۷ جهان و لژیونرهای پرشمارش صحبت شد. حقیقتا اما نه رقیب جمعه شب ایران تیم خوبی نشان داد و نه از تعدد بازیکنان شاغلش در قاره اروپا خبری بود. شاگردان امیر قلعه‌نویی هم با وجود تعویض‌های پرتعداد و به میدان فرستادن اکثر نفرات، نتوانستند آن برتری قاطعانه‌ای که مدنظر بود را به دست بیاورند و بیشتر مشغول خراب کردن موقعیت‌های ساده گلزنی بودند. با توجه به اینکه آخرین بازی تیم ملی پیش از جام ملت‌ها در قطر برابر اندونزی و پشت درهای بسته انجام می‌شود، در کل می‌توان گفت که تدارکات بزرگی برای این تیم انجام نشده و بیشتر مشغول محک خوردن برابر رقبای سطح پایین بودیم و بس.
سختی کار
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال در جمع خبرنگاران در جزیره کیش در خصوص حضور رقیب تدارکاتی تیم ملی فرمودند که «پشتیبانی آوردن بورکینافاسو به ایران کار ساده‌ای نبود!» بله؛ وقتی به دلیل اهمال کاری همین آقایان بر سر قرارداد ننگین مارک ویلموتس ساختمان فدراسیون هم از تصرف آن خارج می‌شود، باید هم سقف آرزوهایمان آوردن یک تیم گمنام از آفریقا باشد. آن‌هم برای فوتبال کشوری که کمتر از ۲۰ سال قبل، آلمان را با تمام ستارگانش به تهران آورد و به جز عایدی فنی، از آن بازی درآمدزایی هم داشت. چقدر بد که سطح‌مان را تا بورکینافاسو پایین آورده‌اید!
