فهرستی که در آن نام‌ها آشنا هستند و پدیده‌هایی هم وجود دارند. از سرمربیان بگیر تا باشگاه‌ها.
برنده‌ها
جواد نکونام
همین که استقلال قهرمان نیم فصل شده یعنی موفق‌ترین تیم امسال تاکنون بوده است. جواد نکونام هم در نخستین سال حضورش روی نیمکت استقلال چیزی بهتر از این را متصور نبود. با کنار زدن رقبای پرستاره‌ای مثل سپاهان و پرسپولیس، آبی‌ها با این میانگین امتیازگیری فعلا شانس نخست قهرمانی به شمار می‌روند. درست است که نکو از ابتدای فصل جنگ‌های رسانه‌ای زیادی ایجاد کرده، اما عده‌ای اعتقاد دارند که این شیوه کاری اوست و همین‌گونه توانسته موفق شود. درواقع برای استقلالی‌ها هم مهم نیست که چگونه، فقط دوست دارند که تیم کم ستاره‌شان قهرمان شود.
شمس آذر
احترام، ابتدایی‌ترین واژه‌ای است که به هنگام شنیدن نام نخستین نماینده واقعی شهر قزوین در لیگ برتر به ذهن می‌رسد. شمس‌آذر با هدایت سعید دقیقی و بدون در اختیار داشتن حتی یک بازیکن نامدار، یکی از با کیفیت‌ترین نمایش‌های لیگ برتر را ارائه می‌دهد و با وجود هزینه اندک و کسر ۳ امتیاز در ابتدای فصل (به دلیل اتفاقات فصل گذشته در لیگ یک) اکنون در رده نهم جدول قرار دارد. بزرگ‌ترین سورپرایز لیگ برتر امسال، تیم جوان و شایسته دقیقی بوده که هم مشتی بازیکن مستعد را به فوتبال ایران معرفی کرده و هم یک سرمربی خوش‌فکر را.
مهدی تارتار
تارتار جزو چرخه ثابت مربیان لیگ برتری بوده که طی سالیان اخیر از جنوب کشور تا مرکز و پایتخت تیم داشته و همواره هم در میانه‌های جدول می‌جنگیده اما امسال انتخاب ملوان نقطه عطف کارنامه حرفه‌ای او بود. تیمی که فصل گذشته برای سقوط نکردن می‌جنگید، امسال جزو بالانشینان بوده و اگر کمی خوش‌شانس‌تر بود می‌توانست نیم فصل نخست را در میان ۴ تیم بالای جدول تمام کند. عملکرد تارتار در انزلی به قدری خوب بوده که وقتی شایعه حضورش روی نیمکت پرسپولیس به جای یحیی گل‌محمدی شنیده شد، خیلی هم در فضای مجازی مخالفتی به همراه نداشت.
بازنده‌ها
مهدی رحمتی
کاپیتان سابق استقلال دوران سرمربیگری را در پدیده مشهد آغاز کرد و سپس روی نیمکت آلومینیوم نشست. عملکرد رحمتی در هر دو تیم هم قابل قبول بود تا جایی که حتی نماینده اراک را به فینال جام حذفی هم رساند. به همین دلیل انتخاب نساجی با مالک متمولش و حضور در آسیا به نظر آغاز جهش او برای پذیرش نقش‌های بزرگ‌تر در آینده بود، اما اوضاع به قدری در قائمشهر برای رحمتی بد پیش رفت که او خودش ترجیح داد تا تیم را در منطقه سقوط تحویل بدهد و برود. با این نقطه ضعف در کارنامه مربیگری سید، بازگشت او به استقلال در قامت مرد شماره یک نیمکت خیلی سخت شده است.
فولاد خوزستان
برای تیمی با ابهت فولاد به پایان رساندن نیم فصل در رتبه یازدهم یک ناکامی بزرگ محسوب می‌شود. آنها هم امکانات دارند، هم هواداران پرشور، هم یک آکادمی قوی و هم بودجه مناسب اما امسال انتخاب‌هایشان در حد فاجعه بوده است. تیمی که علیرضا منصوریان بست، به خودش هم ۳ هفته بیشتر وفا نکرد و تغییرات روی نیمکت که منتج به آوردن ایگناسیو مارتینز شد تاکنون نتیجه فوق‌العاده‌ای به همراه نداشته است. فولاد امسال درگیر جابه‌جایی مدیریتی هم بوده و در کل نه آرامش کافی را داشته و نه ثبات لازم را.
یحیی گل‌محمدی
عملکرد پرسپولیس در نیمه نخست فصل آن‌قدر بد نبوده که یحیی آن‌قدر مخالف داشته باشد و استعفایش این همه طرفدار. با این حال به نظر سریال قهر و آشتی او دیگر برای همه حوصله سر بر شده و نمایش پرسپولیس در فصل جاری هم این نکته را القا می‌کند که سرمربی موفق سال‌های اخیر سرخ‌ها دیگر چیز خاصی برای ارائه به شاگردانش ندارد. شاید بهتر بود گل‌محمدی فصل قبل پس از دبل لیگ برتر و جام حذفی در اوج خداحافظی می‌کرد و این‌گونه دستاوردهایش را زیر سوال نمی‌برد.
مورد ویژه: سپاهان
سپاهان بازنده نیم‌فصل بود؟ قطعا خیر. آنها تنها نماینده ایران در لیگ قهرمانان بودند که از گروهشان صعود کردند و در جدول هم تنها یک امتیاز از استقلال کمتر دارند که غیرقابل جبران نیست. اما از طرفی برنده هم نبودند، چرا که اتفاقات رخ داده در روزهای پایانی نیم‌فصل نخست عملا آنها را وارد بحران کرد. تیم پرستاره‌ای که در میانه راه ۵ برد پیاپی را تجربه کرده بود، در هر ۳ بازی آخر نیم فصل با شرایط عجیبی که شامل بحران بازیکن می‌شد، شکست خورد. الان هم معلوم نیست وضعیت قرارداد بازیکنانش به کجا می‌رسد و ژوزه مورایس هم حرف از رفتن زده بود.
