شامگاه یکشنبه محسن هاشمی برای چندمین‌بار در چند هفته گذشته به یک برنامه تلویزیونی دعوت شد تا رودرروی یکی از مسوولان شورای نگهبان بنشیند و آنچه می‌خواهد درباره عملکرد این نهاد و انتخابات بگوید؛ انتخاباتی که حدود ۲ ماه دیگر برگزار خواهد شد. در شرایطی که به باور بسیاری از ناظران، اگر میزان مشارکت عمومی در آن به‌مراتب فاجعه‌بارتر از یکی دو انتخابات قبل نباشد، بعید است شاهد اوضاعی بهتر از این حیث باشیم.
با این همه در تقسیم کاری که در برگزاری این انتخابات انجام شده، همزمان با تشدید محدودیت‌های عملی در برگزاری انتخابات که نمودش را در جریان ردصلاحیت گسترده کاندیداهای غیرانقلابی و غیراصولگرا دیدیم، تلاشی ظاهری برای ترغیب شهروندان به مشارکت و حضور پای صندوق‌های رای نیز در دستور کار است و سعی می‌شود با اتکا به اقدامات تبلیغاتی و رسانه‌ای، در ظاهر فضای جامعه را به سمت انتخابات سوق دهند.
صداوسیما نیز در راستای گرم کردن تنور انتخابات اقداماتی را در دستورکار قرار داده است. چنانکه کمتر از یک ماه پیش، رییس این سازمان از «راه‌اندازی ۲۰۰ کانال تلویزیونی برای انتخابات مجلس» خبر داد.
با این همه، اقدامات سازمان صداوسیما برای گرم کردن تنور انتخابات، تنها به راه‌اندازی این کانال‌های تلویزیونی که مختص به کاندیداهای نهایی هستند، نبوده و از چند هفته گذشته، اقدام به پخش برنامه‌هایی برای ایجاد شور و شوق انتخاباتی کرده است. برنامه‌هایی که شاید بیراه نباشد اگر همین مناظره‌های تلویزیونی را سرآمدشان بدانیم. با این همه وقتی به محتوای این برنامه‌ها و مهم‌تر از آن، مهمانان و شرکت‌کنندگان در این مناظره‌ها دقت کنیم، درمی‌یابیم در عمل تغییری در نوع نگاه صداوسیما ایجاد نشده و صرفا آنچه در سالیان گذشته نیز در آستانه هر انتخابات رقم می‌خورد، در حال تکرار است.
کافی است نگاهی بیندازیم به چهره‌هایی که در این چند هفته به‌عنوان چهره‌های منتقد و اصلاح‌طلب در این مناظره‌ها حاضر شده‌اند. چهره‌هایی که بیش از آنکه بتوان آنان را در زمره منتقدان واقعی و اصیل شرایط موجود دسته‌بندی کرد، باید آنان را عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی دید.
