به گزارش ایران اکونومیست، علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی با این عنوان نوشت:
بابانوئل غصه نخور، شاید مریم مقدس در بهشت مشغول است به مادری، تو چرخی بزن و به اروپا برو، به آمریکا و به کودکان‌شان که جهان فردا را خواهند دید پیغام برسان، در جوراب‌هایشان هدیه‌ای بگذار که به قدم‌هایشان عزم دهد که برخیزند و بشورند بر این زمستان و یخبندان سرد. کودکان روزی خواهند فهمید در این دنیا چه کسانی کودکان مسیحی شهر غوطه سوریه را نجات داد. برو و از دودکش‌های کنار شومینه‌های گرمخانه‌هایشان به بچه‌هایشان بگو چند کلیسا در غزه با خاک یکی شد، چند راهبه در کلیسای بیت‌المقدس بودند که شهرک‌نشین‌ها آب دهان به‌صورتشان پرت می‌کردند و فرانسیس سکوت می‌کرد که خدایی ناکرده بدنش را بر صلیب نکنند؛ چون او مقدس‌تر از عیسی (ع) است شاید. کریسمس مبارک!
عیسی (ع) را همان‌ها بر صلیب کردند که به مادرش توهین کردند و لعنت بر این دنیای یخ‌زده و برف گرفته که بایدن مسیحی در آن می‌گوید افتخار می‌کنم صهیونیست هستم و کمک می‌کند که بچه‌ها کشته و راهبه‌ها هتک حرمت شوند و مسیح به صلیب رود. اف بر این دنیا. اف بر دنیایی که رئیس مجلس آمریکا در آن بگوید: «کتاب مقدس یادمان داده کنار اسرائیل بایستیم.» بکشیم و سلاخی کنیم و این هدیه سال نوی میلادی ماست برای مسیح و مادر مقدسش. کریسمس مبارک!
به این کاج سبز زینت بسته شده قسم، سروهایی در غزه به خون زینت شده‌اند که عالم را چراغانی می‌کنند. شمع روشن کنید به یاد یحیای تعمید داده شده، اما، بیمارستان معمدانی که نامش به غسل تعمید یحیای نبی آراسته بود به خون کشیده شد تا سرو بروید از خاکش. حالا وقتش شده جشن ظهور بگیریم. درخت‌های استوار چراغانی وسط این سرمای فراگیر زیاد شده‌اند، همه پاک و مطهر مثل یحیی(ع) و مثل عیسی(ع). زینت‌شده به خون؛ خون کودکان، چراغان می‌کند عالم را. کریسمس مبارک!
جشن ظهور است، ظهور مسیح(ع) ! صاحب ۲ شمشیر. اینجا تفسیر می‌کند شمشیر دوگانه عیسی(ع) را، شمشیرهای دوگانه‌ای که جمع معنویت و مقاومتند و از خاک برمی‌خیزند و بر فرق دجال‌های کودک‌کش فرود می‌آیند. جشن ظهور است. کریسمس مبارک!
