مهران گلصنملو در گفتوگو با باشگاه دانشجویان ایران اکونومیست، درباره وعده اخیر وزیر علوم درباره برنامه ویژه این وزارتخانه برای حمایت از انجمنهای علمی دانشجویی و اینکه تحقق این وعده چگونه منجر به توسعه ساختارمند انجمنهای علمی دانشجویی خواهد شد؟ اظهار کرد: در گذشته نیز حمایتها و تشویقهای مختلف و متعددی درخصوص فعالیت انجمنهای علمی دانشجویی صورت گرفته است اما نکتهای که حائز اهمیت است، حمایت یکپارچه و تدوین ساختاری توانمند برای پیشگیری و رفع آسیبهای فعلی است.
وی افزود: غیراز حمایتهای مادی، باید قوانین و آییننامههای ابلاغی وزارت علوم رویکردی نوآورانه و پویا داشته باشد تا مجموعه خود را در این راستا حرکت دهد. همچنین باید موانع و آسیبهای فعلی به دقت هم از جز به کل و هم از کل به جز بررسی و توسط کارشناسان امر برای بهبودی آن تلاش شود.
این فعال دانشجویی تاکید کرد: صرف ابلاغ یک قانون درست راهگشا نبوده و نیست و باید برای حسن اجرای آن قانون نیز تدبیر شود.
گلصنملو با اشاره به اینکه انجمنها در پی خلق ثروت از دانش هستند، درباره فرایند تسهیل و تحقق این مهم عنوان کرد: خلق ثروت از دانش یکی از اصلیترین دغدغههای دانشجویان است و انجمنهای علمی بهعنوان یک تشکل دانشجویی باید به این مسئله توجه خاصی داشته باشند.
وی تصریح کرد: در حال حاضر اکثر انجمنهای علمی دانشجویی کشور کمیته یا کارگروهی برای این امر اختصاص دادهاند و برنامههای مقطعی یا پیوستهای نیز تدوین کردهاند اما آنچه که باید محور اصلی قلمداد شود، ارتباط انجمنهای علمی یک حوزه با یکدیگر است که در این خصوص اتحادیهها باید با حمایتهای وزارت علوم زمینه را فراهم کنند.
دبیر شورای دبیران انجمنهای علمی دانشگاه تبریز تاکید کرد: باید در حوزههای مختلف علمی اقداماتی در سطح ملی انجام شود و برحسب همان سیاستها، انجمنهای علمی آن حوزه در دانشگاه خود اقدام به برنامهریزی کنند. حتی میتوان برنامههای مشترک منطقهای و همچنین کشوری تدوین و برگزار کرد که چالشهای مختلف این موضوع را بررسی و سپس راهکارهایی توسط صاحب نظران ارائه شود.
گلصنملو ادامه داد: مطلب دوم در این زمینه، همکاری با پارکهای علم و فناوری است، مجموعهای که در ماهیت خود همین موضوع را دارد و ماهرانهتر از هر مجموعه دیگری میتواند با همکاری انجمنهای علمی برنامههای مشترک تدوین و اجرا کند.
دبیر شورای دبیران انجمنهای علمی دانشجویی دانشگاه هنر اسلامی تبریز گفت، در پاسخ به اینکه انجمنهای علمی چگونه میتوانند نقش پیشران و محرک را برای پیوند علم و ثروت ایفا کنند؟ گفت: انجمنهای علمی باید حلقه اصلی ارتباط دانشگاه و بازار کار شوند و در گام نخست باید این ماهیت را بهطور قانونی برای انجمنهای علمی تعریف کرد و جلوی هرگونه موازی کاری را گرفت؛ نه بدان معنا که سایر ارگانهای داخل و خارج از دانشگاه حق ورود به این حوزه و ایفای نقش ندارند اما زمانی که این مسئله به خود دانشجو واگذار میشود قطعا میتواند با بهرهمندی از تجربه گذشتگان، استفاده از توصیههای اساتید فعال در بازار کار و همچنین بکارگیری ایدههای نوین خود، شرایط پویاتری را ایجاد کند، سایر ارگانها نیز با همکاری در این امور و بکارگیری اختیارات خود میتوانند شرایط را مساعدتر کنند.
این فعال دانشجویی در پایان خاطرنشان کرد: این مسئله که انجمنهای علمی از بطن جامعه دانشجویی شکل گرفته و بالاترین ارتباط را با دانشجو دارند شاید مسئله بسیار مهمی است که تاکنون آنطور که باید به آن توجه نشده است و امید داریم ضرورت توجه و حمایت از انجمنهای علمی در بین مسئولان عالی ایجاد و تقویت شود و دانشگاه و دانشجو را به جایگاه والای خود در جامعه نزدیک کند.