به گزارش ایران اکونومیست، در گزارش تدوین شده توسط این روزنامه که با همکاری با «رونین برگمان» روزنامه نگار اسرائیلی با عنوان «ارتش اسرائیل کجا بود؟» صورت گرفته است، شهادت‌های جدیدی از حمله حماس به شهرک‌های صهیونیست‌نشین و پایگاه‌های نظامی ارتش رژیم صهیونیستی در غلاف غزه و نحوه تعامل ارتش با این حملات آمده است.بر اساس این روزنامه، بی برنامگی و نبود اطلاعات به حدی بود که سربازان مجبور شده بودند در گروه‌های موقت واتساپ تماس برقرار کنند و به بیانیه‌های شبکه‌های اجتماعی به منظور جمع آوری اطلاعاتی که برای آن‌ها در نبرد مفید باشد، اتکا می‌کردند.
با توجه به نبود تماس با پایگاه نظامی «رعیم» -مقر فرماندهی لشکر غزه در ارتش صهیونیستی- یگان ماجلان برای درک آنچه که رخ می‌دهد، به ویدئوهایی اتکا کرد که حماس در شبکه‌های اجتماعی پخش می‌کرد.
همچنین یکی از فرماندهان این تیم به سربازان خود در بالگرد دستور داد که به دنبال اطلاعات در میان کانال‌های تلگرام و گزارش‌های خبری به منظور انتخاب اهداف بگردند!
پیش از این محافل رسانه‌ای و مقامات رژیم صهیونیست به‌شدت از عملکرد کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیوینستی در عدم پیش‌بینی چنین عملیات بزرگی و شکست اطلاعاتی تل‌آویو به‌شدت انتقاد کرده بودند.
بی برنامگی
این روزنامه از سربازان و افسران سابق و کنونی نقل کرد که چه بسا فجیع‌ترین مساله این بود که ارتش هیچ طرحی را برای پاسخ به هیچ گونه حمله گسترده حماس از نوار غزه به اراضی اشغالی نداشت.
این روزنامه افزود: ارتش اسرائیل معتقد بود که حماس حداکثر می‌تواند یک گروه یا تعداد بسیار کمی از نیروها را برای ورود به اسرائیل اعزام کند، ارتش برای رویارویی با چنین سناریویی خود را آماده می‌کرد و آموزش می‌داد نه در برابر یک تهاجم بزرگ.
به گفته «یوم توو سامیه» ژنرال سابق در فرماندهی جنوبی، «هیچ آمادگی دفاعی مناسب، آموزش، تجهیزات و نیرو برای چنین عملیاتی وجود نداشت.»
امیر آویوی، معاون سابق فرمانده لشکر غزه، در تحقیقات نیویورک تایمز، بر اساس اسناد داخلی کابینه رژیم صهیونیستی و بررسی مواردی از پایگاه داده‌های نظامی افزود: هیچ طرح دفاعی برای مقابله با یک حمله غافلگیرانه مانند آنچه در ۷ اکتبر گذشته شاهد بودیم، وجود نداشت.
در همین حال، ژنرال بازنشسته «یاکوب آمیدرور» رئیس سابق ستاد امنیت داخلی می‌گوید: «تا آنجا که من به یاد دارم، چنین طرحی وجود نداشت، زیرا ارتش خود را برای چیزهایی که به نظرش غیرممکن است، آماده نمی‌کند.»
سردرگمی و هرج و مرج
از شواهد جمع آوری شده توسط این روزنامه آمریکایی، مجددا تصویر سردرگمی حاکم بر آن روز نمایان می‌شود، چراکه سربازان ذخیره برای بسیج و استقرار سریع آماده نبودند و برخی از آن‌ها شرح دادند که چگونه به ابتکار فردی به سمت جنوب حرکت کردند.
«دیوید بن تسیون» سرباز نیروهای ذخیره که به ابتکار فردی در عملیات شرکت کرده بود، می‌گوید: «حدود ۷ ساعت پس از شروع حمله، به سرباز ذخیره که کنارم بود گفتم: ارتش اسرائیل کجاست؟!»
یکی دیگر از سربازان چترباز می‌گوید که او و دوستانش خودشان را - بدون فراخوان رسمی – آماده کردند و برای صرفه‌جویی در زمان بدون تجهیزات دید در شب یا جلیقه‌های مناسب خارج شدند. وی تاکید کرد که انتظار داشت جاده‌های پر از سرباز، تجهیزات و خودروهای زرهی را در حال حرکت به سمت جنوب ببیند، اما مسیرها خالی بودند!
یکی از مقامات فرماندهی جنوب اعتراف کرد که حتی در ظهر افسران متوجه نشدند که چه اتفاقی افتاده است. آن‌ها تخمین زدند که حدود ۲۰۰ نیروی حماس به اراضی اشغالی نفوذ کرده‌اند، در حالی که در واقعیت این تعداد ۱۰ برابر بیشتر بود.
این روزنامه خاطرنشان کرد: یکی از صحنه‌های هرج‌ومرج صبح آن روز، تسلط حماس بر جاده‌های اصلی و بستن آن‌ها به ویژه در تقاطع نقب بود که چندین ساعت مانع پیشروی نیروهای اسرائیلی شد.
