به گزارش ایران اکونومیست، آسیب‌های ورزشی یکی از مشکلات جدایی ناپذیر در ورزش است که بسیاری از ورزشکاران در دوران ورزشی خود با آن روبرو می‌شوند و علاوه بر مشکلات جسمی، می‌تواند در روحیات ورزشکار نیز تاثیرات منفی گذاشته و باعث ناامیدی و ناکامی در ورزشکاران شود؛ همچنین آسیب‌های ورزشی می‌توانند عمر ورزشی یک ورزشکار را کم کنند یا پایان دهند و در نتیجه توجه به آن‌ها و رعایت نکات مهم برای پیشگیری از بروز آسیب‌های ورزشی بسیار حائز اهمیت است.
بروز آسیب‌های ورزشی به عوامل مختلفی از جمله وسایل، امکانات، محیط ورزشی، ویژگی‌های ورزشکار (سن، تغذیه، بیماری، گرم نکردن قبل از ورزش، شدت تمرینات، رقابت‌های فشرده و سنگین و...) و همچنین رشته ورزشی بستگی دارد.
بر اساس این مطلب که از سوی فرناز نوری زاده، کارشناس ارشد تغذیه ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایران اکونومیست قرار گرفته آمده است: سال‌هاست که نقش تغذیه در پیشگیری و درمان آسیب‌های ورزشی مورد بررسی قرار گرفته و لازم به ذکر است که وضعیت تغذیه‌ای ورزشکار بر بروز آسیب‌های ورزشی بسیار تاثیر گذار است و همچنین حتی در صورت آسیب‌دیدگی، تغذیه مناسب می‌تواند روند درمان ورزشکار را بهبود بخشد و سرعت ریکاوری او را افزایش دهد.
اگر ورزشکاری دچار آسیب‌دیدگی شد باید به تغذیه خود توجه کند. بسیاری از ورزشکاران در دوران مصدومیت برای جلوگیری از چاقی و اضافه وزن، دریافت کالری و هم چنین دریافت منابع غذایی حاوی کربوهیدارت را به شدت کاهش می دهند، غافل از آنکه این کاهش دریافت کالری و کربوهیدرات می‌تواند فرد را در معرض مشکلات زیادی قرار دهد و روند درمان او را کند.
ورزشکاران می‌توانند با مراجعه به کارشناس تغذیه و دریافت برنامه غذایی مناسب هم از دریافت کالری خود مطمئن شوند و هم از ابتلا به اضافه وزن و چاقی جلوگیری کنند. ورزشکار آسیب‌دیده مصرف منایع غذایی حاوی پروتئین را باید جدی بگیرد و بداند پروتئین برای ترمیم عضلات و پیشگیری از تحلیل آن‌ها بسیار مهم و ضروری است.
بهتر است ورزشکاران پروتئین مورد نیاز خود در طول روز و در تمام وعده‌های غذایی را تقسیم کنند و از مصرف پروتئین، تنها در یک وعده خودداری کنند. توجه به سطح ویتامین D و کلسیم بدن در دوران مصدومیت بسیار ضروری است و کمبود کلسیم و ویتامین D روند بازسازی عضلات یا بهبود شکستگی‌ها و پارگی‌ها را با اختلال روبرو می‌کند و در صورت کمبود آن‌ها باید از مکمل‌ها زیر نظر پزشک و کارشناس تغذیه استفاده شود و منابع غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D را فراموش نکرد.
لبنیات از بهترین گزینه‌ها برای دوران مصدومیت است زیرا علاوه بر کلسیم و دیگر مواد معدنی، پروتئین با کیفیتی دارد که ورزشکاران می‌توانند با مصرف آن، درصدی از نیاز به پروتئین خود را تامین کنند. در این دوران منایع غذایی حاوی امگا ۳ به شدت پیشنهاد می‌شود؛ امگا ۳ به کاهش التهاب و جلوگیری از تحلیل توده عضلانی در طول دوره عدم فعالیت ورزشی بسیار کمک می‌کند.
از منابع بسیار خوب امگا ۳ می‌توان به گردو، انواع ماهی، تخم کتان، دانه چیا و حتی سویا اشاره کرد. دریافت پلی فنول‌ها برای ترمیم عضله بسیار ضروری است و از منابع غذایی حاوی پلی فنول‌ها می توان به چای، غلات کامل، سیب، انگور، مرکبات، انواع توت، پیاز، قهوه، شکلات تلخ، کلم قرمز، اسفناج، مغزها و...اشاره کرد. پلی فنول‌ها به کاهش التهاب و هم چنین کاهش رادیکال‌های آزاد کمک کرده و در نتیجه می‌توانند سرعت ریکاوری را افزایش دهند.
از دیگر مواردی که ورزشکاران آسیب‌دیده باید به آن توجه کنند، دریافت مواد غذایی حاوی ویتامین C است‌و این ویتامین برای ساخت کلاژن که به نگهداری استخوان‌ها و تاندون و عضلات کمک می‌کند، ضروری است و از بهترین منابع ویتامین C می‌توان به مرکبات، فلفل دلمه ای، کلم بروکلی، کیوی، گوجه فرنگی، توت فرنگی، آناناس و انبه اشاره کرد.
