مدتی می شود که اخبار خرید چندین استارت آپ توسط مجموعه بزرگ گلرنگ، در رسانه های اقتصادی و کارآفرینی کشور درحال دست به دست شدن است... خرید 100 درصد سهام الوپیک، لانچ رسمی استارت آپ اوفود... بسیاری معتقدند گلرنگ درحال تکمیل زنجیره ارزش کسب و کارها و شرکت های تابعه خودش است!
چند سالی می شود که اکوسیستم استارت آپی کشور، چندان حال و روز خوشی ندارد... بسیاری از چهره های مشهور کارآفرینی و حتی متخصصین نخبه در حوزه های مختلف، مهاجرت کرده و ترجیح دادند خلق ارزش دانش و کسب و کار خود را، در کشور دیگری پیگیری کنند. استارت آپ ها و مجموعه هایی در اکوسیستم باقی مانده‌اند اما؛ در مضایق مختلفی از جمله مضیقه مالی، قانونگذاری، کمبود نیروی انسانی خبره، کاهش تقاضای مردم به دلیل فشارهای اقتصادی و.... هستند. حال به عقیده بسیاری از فعالین کارآفرینی و کسب و کار، سرمایه گذاری هلدینگ و مجموعه های نامداری همچون گلرنگ، برروی استارت آپ های مختلف و کش آپ آنها توسط این مجموعه های بزرگ، می تواند کور سوی امیدی برای زنده ماندن و بقای آنها باشد. پر واضح است که تزریق منابع مالی به مجموعه ای فناور و بهره ور، نتیجه الهام بخش تری نسبت به ساخت یک مجموعه از ابتدایی ترین مراحل دارد.
مجموعه گلرنگ نیز با بهره گیری از این قانون و رصد دقیق اکوسیستم استارت آپی کشور، از چندی پیش به دنبال خرید مجموعه الوپیک و ورود آن به پوتفولیوی مجموعه های زیرمجموعه خود کرد. سرآوا که تا پیش از این، اصلی ترین سهامدار الوپیک بود با انتشار بیانیه ای در تاریخ 27 آبان، رسما خروج خود از این مجموعه را اعلام و واگذاری آن به مجموعه گلرنگ را تصریح کرد. این دومین بار برای سرآواست که پس از خروج از سیستم سهامداری علی بابا، از سهامداری یک مجموعه خارج می شود...
از سوی دیگر، علیرغم تمام مزیت ها و نکات مثبت سرمایه گذاری مجموعه گلرنگ برروی استارت آپ ها و مجموعه های مختلف، می توان از زاویه دیگری موضوع را بررسی کرد... آیا اکوسیستم استارت آپی ایران درحال تبدیل به زمین بازی غول های سرمایه گذاری کشور است؟ گویی شرایط به گونه ای درحال تغییر است که تنها بازیگرانی می توانند در مارکت باقی بمانند که از شرایط مالی بسیار خوبی برخوردار بوده و قادر به زنده نگه داشتن خود در بدترین شرایط اقتصادی و یا حتی اجتماعی هستند! و یا حتی زنگ خطر انحصاری شدن بازاری که ماهیت آن، چیده شدن پازل بازیگران کوک و بزرگ درکنار یکدیگر است...
فارغ از درست یا غلط بودن هرکدام از این دو عقیده، نکته ای که نباید آن را از یاد برد، حیات جامعه کسب و کاری ایران است... فشارهای اقتصادی، نواقص سیستم های رگولاتوری قانونگذاری در زمینه های مختلف، نان استیبل بودن شرایط اینترنت و.... مجموعه شرایطی است که ورود، حضور و باقی ماندن در مارکت استارت آپی کشور را روز به روز سخت تر می کند! خلق ارزشی که توسط مجموعه های دانش بنیان و فناور، طی ده سال گذشته پیگیری شده و توانسته مسیر بهره وری در زمینه های مختلف و نوع خدمت رسانی به مردم را در حوزه های خدماتی بهبود ببخشد، موضوعی است که امروز، نیازمند توجه ویژه تری از سوی مجموعه های بزرگ و حتی ارگان های دولتی و حکومتی است.
