مجتبی یوسفی در گفتوگو با ایران اکونومیست با اشاره به مصوبه مجلس شورای اسلامی در لایحه برنامه هفتم توسعه درباره افزایش سن بازنشستگی گفت: بازنشستگی و وضعیت صندوقهای بازنشستگی از چالشهای جدی کشور است به طوری که در پنج سال آینده بحران صندوقهای بازنشستگی را داریم، چرا که تا چند سال دیگر بازنشستگی شامل دهه شصتیها هم میشود و از طرفی دیگر سوء مدیریتی هم در صندوقهای بازنشستگی وجود داشته است.
وی یادآور شد: دولت برای رفع بحران وضعیت صندوقهای بازنشستگی چند پیشنهاد را در لایحه برنامه هفتم آورد که یکی از آنها ادغام صندوقهای بازنشستگی بود که کمیسیون تلفیق با آن مخالفت کرد؛ چون صندوقهای بازنشستگی بیتالمال است و مالک آن افرادی هستند که شاغل بودند و اکنون بازنشسته شدهاند. صندوقهای بازنشستگی بین نسلی است و ما با همین استدلالها مجوزی برای ادغام صندوقها ندادیم.
این عضو کمیسیون تلفیق لایحه برنامه هفتم توسعه تصریح کرد: بحث چالشبرانگیز دیگر افزایش سن بازنشستگی بود این موضوع چالشبرانگیز به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید؛ بدین صورت که کسی که تازه استخدام شده حداکثر ۳۵ سال کار میکند که این مصوبه هم در راستای افزایش امید به زندگی بود، اما موضوع بر سر این است که نباید تصمیمگیری برای کسانی که در شرف بازنشستگی هستند صورت گیرد؛ این خلاف قوانین بالادستی و تعهدات طرفین و قرارداد بسته شده با کارمندها و کارگران فعلی دولت است. در این مصوبه چنین چالشهایی وجود دارد.
وی ادامه داد: کسی که از چند سال پیش مشغول به کار شده است پذیرفته که بعد از ۳۰ سال کار بازنشسته شود که طبیعتا این وضعیت برای مشاغل سخت و زیانآور و یا خانمها متفاوت بود حالا ما در مجلس شورای اسلامی یک دفعه تصویب کردیم که باید این افراد مدت بیشتری کار کنند که این درست نیست و انتظار میرفت که اصلاح میشد.
یوسفی با اشاره به مصوبه مجلس شورای اسلامی برای استفاده از ظرفیت معلمان بعد از بازنشستگی اظهار کرد: باید در عین حال استفاده از ظرفیت نخبگان جوان و تعیین تکلیف وضعیت نهضتیها، پیش دبستانیها، حقالتدریسیها و حقالزحمه از ظرفیت معلمان بازنشسته هم استفاده کرد.