به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از خبرگزاری تسنیم، قاسم سلیمانی یک نظامی بود اما روحیه خشک نظامی نداشت. مردی که وجودش جمع اضداد بود، آنجا که مقتدرانه مقابل دشمن می ایستاد و کوچکترین انعطافی نداشت اما در مقابل یک پدر یا مادر و یا فرزند خردسال شهید می نشست و به نشانه ادب سر خم می کرد. او مردی بود که شب ها می گریست و روزها در کنار نیروهای جوانش لبخند به لب داشت.
این جوان روستایی روستای قنات ملک کسی بود که با شهادتش ایران و دیگر کشورهای محور مقاومت یک پارچه به عزا نشست و آزادگان جهان تا انتقام خون او که محو غده سرطانی اسرائیل از دنیا است، را نگیرند، آرام نخواهند نشست.
آنچه در ادامه خواهید دید لحظاتی از حضور او در جمع بسیجیان مدافع حرم و نیروهای سوری در حلب است که حاج قاسم دقایقی برایشان صحبت می کند.
