به گزارش ایران اکونومیست، مرادعلی غلامی نهوجی در یادداشتی با عنوان «طوفان الاقصی، پژواک افکار بیدار عمومی جهان و پشتوانه جهانی شدن آرمان فلسطین» نوشت: از ۱۵ مهرماه ۱۴۰۲ که بروز خشم ۷۴ساله آرمان فلسطینی‌ها دستاوردهای ناباورانه‌ای در سطح داخلی و منطقه‌ای را با عنوان عملیات "طوفان الاقصی " متجسم نمود، از ساعاتی پس از طوفان با واکنش سریع نظامی رژیم صهیونیستی مواجه شد و در سطح وسایل ارتباط جمعی که به یمن شبکه‌های اجتماعی پژواک لحظه‌ای تحولات و رخدادها شده‌اند، برای اولین بار طی ۷۴ سال گذشت از اشغال سرزمین فلسطین، آوارگی، کشتار وبی پناهی یک ملت، فریاد و خواست آن را به مهمترین عنوان خبری جهانی تبدیل کرد.
حملات جنون‌آمیز حاکمان تل‌آویو نیز که با همراهی، پشتیبانی طراحی عملیات، مسلح ساختن وتدارک و حضور رسمی رهبران ایالات متحده آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان وایتالیا و دل گرمی یافتن از سوی رهبران برخی از کشورهای اروپایی توام شد، عامل دیگری بود که عمق نگاه افکار عمومی جهان را متوجه ماهیت واقعی اشغالگران قدس و اقدامات نسل‌کشی یک رژیم غاصب علیه مردان، زنان و خصوصا کودکان در درون خانه‌ها، پناهگاه‌ها، اردوگاه‌ها و حتی بیمارستان‌ها نماید.
موضوع فلسطین که با فریب جناح سازشکار عربی از آخرین جنگهای صهیونیستها با این ملت، جنگهای همراه با خیانت بعضی از کشورهای همجوار و خصوصا توافقات یک جانبه تنظیم شده کمپ دیوید، اسلو و مادرید و در این اواخر تحت پیمان یا طرح ابراهیم با رسمیت یافتن روند اشغال کامل فلسطین توسط بعضی از کشورهای عربی همراه با حرکت موازی شهرک سازی و انتقال سفارتخانه‌های خارجی به بیت‌المقدس برای مشروعیت‌بخشی به غصب کامل، در حال در محاق قرار گرفتن بود با حملات گسترده هوایی و موشکی رژیم غاصب به زیرساختهای غزه وقتل عام مردم و با حضور در صحنه وانعکاس دادن صحنه‌های جنایات توسط خبرنگاران از جان گذشته‌ای چون وائل دحدوح و پوشش وسیع و لحظه به لحظه رخدادها، به واکنش مردم در کشورهای مختلف منجر شده و حتی در کشورهایی که رهبرانشان در واپسین روز طوفان الاقصی به تل آویو برای اعلام حمایت همه جانبه رفته بودند، بزرگترین حضورمردم با فریاد "فلسطین آزاد "شکل گرفت.
در واقع، پس لرزه‌های طوفان الاقصی را بایستی در بیداری افکار عمومی در سطح جهانی در مقابل چشمان بر روی واقعیت بسته شده، روسای جمهوری ایالات متحده آمریکا، فرانسه، روسای دولت آلمان، انگلستان و ایتالیا وبرخی دیگر از کشورهای حامی و شریک جرم رژیم متجاوز واشغالگر صهیونیستی دید که اجماع ۱۲۰ کشور در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد و صرفا مخالفت ۱۳ کشور و رژیم صهیونیستی درباره قطعنامه متضمن آزادی بخش شناختن جنبش حماس و خواست اکثریت جامعه بین‌المللی برای پایان داده شدن به حملات وحشیانه، قتل و کشتار جمعی، محروم کردن مردم از ملزومات اولیه زندگی و ارتباطات ، دلیل واضحی بر پژواک افکار عمومی در جوامع و تاثیر آن بر تصمیم گیرندگان می باشد.
با جنایات رژیم صهیونیستی و شهادت ۱۵۰۰۰ فلسطینی و خصوصا کودکان و زنان طی حدود ۵۰ روز بمبارانهای شبانه روزی غزه، فلسطین و آرمان فلسطین اکنون به نیروی فراملیتی عظیم افکار عمومی در جهان متکی است که هم در بازدارندگی رژیم تبعیض نژادی اشغالگر فلسطین از ادامه جنایت‌هایش پشتوانه مهم و موثری است و یکی از دلایل مهم تن دادن تل آویو به آت‌بس ولو موقت هم حمایت مردم در کشورهای مختلف از مردم فلسطین وخواست مشروع تاریخی آنها در داشتن کشوری مستقل به پایتختی قدس شریف می باشد. اگر امروز نخست وزیران اسپانیا و بلژیک به دفاع از مردم غزه می پردازند یا دولت بایدن مجبور به پذیرش میانجی‌گری قطر برای رها نمودن نتانیاهو و ارتش رژیم صهیونیستی از کابوس ضربه امنیتی و نظامی حرکت حماس در ۱۵ مهرماه ۱۴۰۲ می‌شود درواقع، ندای آنها و انعطاف پذیری واشنگتن، پژواک صدای افکار عمومی در این کشورها و سایر کشورهای اروپایی است. این ظرفیت تاریخی افکار عمومی از سوی دیگر فرصتی برای مبنا قرارگرفتن اقدامات دیپلماتیک و سازوکارهای مرتبط به معرفی جنایتکاران جنگی به دادگاه بین‌المللی لاهه بوده و هم اینکه می‌توان از آن به عنوان عنصر و عامل قدرت تعیین تکلیف وضعیت اشغال فلسطین و حصول به حقوق ملت فلسطین در تحقق آرمان ۷۴ ساله آن استفاده کرد.
