حضور قدوس به ترکیب تیم ملی روح بخشیده اما به‌طور جدی نگرانیم او دوباره از ارنج خارج شود.
این روزها سامان قدوس به بخشی از ترکیب اصلی تیم ملی ایران تبدیل شده و بسیاری از هواداران فوتبال هم از دیدن بازی او لذت می‌برند. سامان یک بازیکن فانتزی است؛ از آن‌دست فوتبالیست‌هایی که طی سالیان اخیر کمتر داشته‌ایم. مردم هم کاراکترش را دوست دارند، بنابراین خوش‌شان می‌آید که او بیشتر برای تیم ملی بازی کند اما به دلایلی نگرانیم باز هم سر بزنگاه، شاهد نیمکت‌نشینی قدوس باشیم.
قدوس نه در دوران کارلوس کی‌روش و نه در دوران دراگان اسکوچیچ موفق به تثبیت جایگاه خودش در ترکیب اصلی تیم ملی نشد. او از هیچ‌کدام از این دو مربی دل خوشی نداشت و حجم سرخوردگی‌اش چنان بود که با حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی، با وجود دعوت به اردوی اول، حاضر نشد به ایران بیاید. در آن زمان اینطور به‌نظر می‌رسید که قدوس برای همیشه قید تیم ملی را زده است. بعدتر جدایی او از برنتفورد و بدون تیم ماندنش هم شرایط این بازیکن را بدتر کرد. با این حال، ماه‌های اخیر شرایط برای او بهتر شده و لبخند روی لب این بازیکن بازگشته است. قدوس در اتفاقی عجیب به برنتفورد برگشت و اگرچه همچنان دقایق اندک و پراکنده‌ای برای این تیم بازی می‌کند، اما در همین مدت موفق شد گل بسیار زیبایی در بازی با برنلی به ثمر برساند که جایزه بهترین گل ماه لیگ برتر را به‌خودش اختصاص داد. در تیم ملی هم او دوباره از سوی قلعه‌نویی دعوت شد، به اردو برگشت و حالا حضورش در ترکیب اصلی با تأیید و تحسین کارشناسان مواجه شده است.
چرا نگرانیم؟
بیم اصلی ما آن است که قدوس در ادامه مسیر با امیر قلعه‌نویی هم به همان جایی برسد که با کی‌روش و اسکوچیچ رسیده بود؛ نیمکت ذخیره‌ها! در حقیقت هیچ‌کدام از آن دو مربی از توانایی‌های سامان بی‌اطلاع نبودند اما جبر تاکتیکی وادارشان می‌کرد چشم از او بپوشند. ماجرا این است که تیم ملی با وجود سردار آزمون و مهدی طارمی، قطعا و قهرا باید با ۲مهاجم نوک بازی کند و هیچ‌کدام از آنها قابل چشم‌پوشی نیستند. بین ۴هافبک تیم، جای علیرضا جهانبخش در سمت راست تثبیت شده و سمت چپ هم فعلا به محمد محبی رسیده که معمولا نمایش‌های خوبی دارد. تازه یادتان باشد وحید امیری و مهدی ترابی هم برای آن پست نامزد هستند و علی قلی‌زاده هم می‌تواند آنجا بازی کند. می‌ماند ۲سهمیه دیگر که از این بین جایگاه سعید عزت‌اللهی به‌عنوان هافبک دفاعی اصلی تیم سال‌هاست که تثبیت شده.
پس آخرین سهمیه فعلا به سامان قدوس رسیده اما نکته اینجاست که ما در تمام طول این مدت مشغول بازی با تیم‌های ضعیف بوده‌ایم و هیچ تضمینی وجود ندارد که مقابل رقبای قدرتمندتر هم امیر قلعه‌نویی ریسک بازی با فقط یک هافبک دفاعی را به جان بخرد. به‌طور ساده و روشن، بسیار محتمل است که در مسابقات جدی و حساس‌تر جام ملت‌های آسیا دوباره شاهد استفاده از ۲هافبک دفاعی باشیم و بازیکنانی مثل روزبه چشمی، علی کریمی، امید ابراهیمی و... کنار عزت‌اللهی به بازی گرفته شوند. این دقیقا همان داستانی است که در دوران ۲مربی قبلی هم قدوس را از ترکیب اصلی دور کرد. آیا قلعه‌نویی جسارت استفاده از یک هافبک دفاعی و بازی‌دادن به سامان قدوس را در مسابقات مهم‌تر دارد؟ این سؤالی است که «زمان» به آن جواب خواهد داد.
