به گزارش ایران اکونومیست، علی دارابی، قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث‌فرهنگی و گردشگری در یادداشتی که در روزنامه آرمان امروز منتشر شده، نوشت: از سال ۱۳۷۲ سالروز درگذشت مفسر بزرگ قرآن کریم، فیلسوف بزرگ قرن، فقیه و عارف بی بدیل حضرت آیت الله علامه سید محمدحسین طباطبایی که نقش بزرگی در گسترش علم، دین و تولید ادبیات مکتوب داشته است به پاس تجلیل از این نادره قرن، ۲۴ آبان روز کتاب و کتابخوانی و کتابدار نامگذاری شده است و هر ساله بدین مناسبت مراسم ویژه ای برگزار می شود که قابل تقدیر است. ایرانیان از پیشگامان کتابت در جهان بوده‌اند.
آغاز نگارش در ایران به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد باز می گردد. نوشتارهای خط ایلامی، میخی پارسی، کتیبه های اشکانی، پهلوی، ساسانی و خط اوستایی اسناد برجای مانده این پیشتازی را حکایت می کند . به قول استاد پرویزناتل خانلری “منشور کوروش بزرگ کهن ترین سند کتبی ازدادگستری ومراعات حقوق بشر در تاریخ ایران و مایه سرافرازی ایرانیان است .”
بنابر این وقتی از تاریخ ۷۰۰۰ ساله ایران و نخستین تمدن های جهانی سخن می گوئیم از این پیشینه و اعتبار است. سر در نخستین دانشگاه جهان گندی (جندی) شاپور نوشته شده است: «دانش و فضیلت مافوق بازو و شمشیر است» این گویای نقش قلم است، همان که قرآن کریم به آن سوگند یاد می کند: ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه می نویسند (سوره قلم، آیه ۱)
پاسداشت این میراث فرهنگی بزرگ «کتاب و کتاب خوانی» امری ستودنی و صیانت از داشته های نیاکان ماست. در عصر ارتباطات، عصر دیجیتال و رسانه های نوین، باز کتاب نقش مهمی در سبد فرهنگی مردم جهان دارد. اعتبار و اعتماد سندیت آن همچنان جاری و ساری است. رشته های کتابداری در دانشگاه ها و جذب و استخدام آنها در دستگاه های اجرایی و غیر دولتی باید بطور ویژه دیده شود. مؤلفان و نویسندگان از حمایت های برجسته مادی و معنوی برخوردار شوند. ناشران که نقش اساسی در روشن نگه داشتن چراغ مطالعه و کتاب دارند باید قدرشناسی شوند و بر صدر بنشینند نه آنکه برای تسهیلات بانکی پشت درب های بسته بمانند. میزان مطالعه و کتابخوانی یک ملت نشانگر حاکمیت خرد، علم و نشانه بارز توسعه یافتگی است. کاهش مطالعه و کتاب خوانی در جامعه امروزی را به عنوان یک آفت بزرگ دریابیم و علاج نمائیم.
