به گزارش ایران اکونومیست، محسن پیرهادی با اشاره به آلودگی هوای کلان شهرها گفت: در سال های اخیر بیشتر کلانشهرهای کشور با مساله افت کیفیت هوا مواجه شده اند؛ وضعیت آلودگی هوا در کلانشهرها و رشد آن در سالهای اخیر موید بی توجهی و اجرای ضعیف و غیرمسئولانه قانون هوای پاک از سوی دستگاه های مجری است؛ کلانشهرهایی همچون اهواز، تهران ،کرج و اصفهان نیمی از روزهای سال گذشته را در وضعیت آلودگی هوا قرار داشتند و این بدان معناست که قریب به نیمی از روزهای شهروندان این شهرها با هشدار آلودگی هوا سپری شده است.
وی با بیان اینکه روزهای آلوده کلانشهرها نسبت به سال ۱۴۰۰ رشد قابل توجهی داشته است، گفت: این روند به معنای کاهش چشمگیر کیفیت هوای کلانشهرها و افزایش غلظت آلاینده‌ها است از طرف دیگر طبق گزارش مراجع نظارتی، قانون هوای پاک از زمان تصویب تاکنون عملکرد مطلوبی نداشته است.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری ادامه داد: ۴۵ سال از سابقه قانونگذاری در حوزه آلودگی ها می گذرد و قوانین و مصوبات زیادی برای مقابله با آلودگی هوا در ایران وجود دارد. تاکنون بیش از ۴۰ قانون و مصوبه فقط توسط مجلس و هیئت دولت در این حوزه تصویب شده است. آخرین قانون درباره آلودگی هوا نیز قانون هوای پاک است.
تعداد روزهای هوای پاک اهواز در سال گذشته صفر بوده است
پیرهادی بیان کرد: متاسفانه قانون مصوب سال ۹۶ در اجرا توفیق چندانی نداشته است و با وجود احکام اجرایی متعدد درخصوص مقابله با بحران آلودگی هوا کماکان وضعیت کیفی هوای شهرهای کشور نامطلوب گزارش می شود به طوری که تعداد روزهای هوای پاک اهواز در سال گذشته صفر بوده است اگر بی توجهی به اجرای قانون هوای پاک ادامه پیدا کند سال به سال وضعیت این حوزه رو به وخامت می رود.
وی اجرای ضعیف و بی‌کیفیت و بدون تعهد قانون هوای پاک را یکی ازشاخص‌های رشد روزهای آلوده در کلانشهرهای کشور دانست و گفت: متاسفانه و با وجود اهمیت و خسارات بار بودن معضل آلودگی هوا و تاکید مقام معظم رهبری بر رفع این معضل، اجرای این قانون هنوز در اولویت کاری برخی مدیران و دستگاه های ذیربط و دخیل در آن قرار ندارد.
نماینده تهران درمورد چرایی اجرا نشدن کامل و جامع قانون هوای پاک گفت: معطل ماندن اجرای کامل قانون هوای پاک علل متفاوتی دارد که از جمله آن منابع مالی، در اولویت نبودن مسئله آلودگی هوا، ناهماهنگی دستگاه‌های مجری، تفسیر شخصی ارگان‌ها و عدم وجود نظارت کافی و موثر است که در نهایت اجرای این قانون مهم و حیاتی نتیجه مطلوبی نداشته باشد.
پیرهادی مهمترین مانع را نبود بودجه برای پیگیری و اجرای قانون هوای پاک دانست و افزود: برای مقابله با بحران آلودگی هوا طی یک برنامه چهار ساله سالانه بین ۱ تا ۲ میلیارد دلار بودجه نیاز داریم. این بودجه مبلغ ناچیزی از میزان خسارات وارده به حوزه سلامت عمومی است که با این وجود متاسفانه در بودجه عمومی کشور مورد توجه قرار نمی گیرد.
