تیم ملی بسکتبال ایران که در هر دو دوره گذشته بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ به فینال راه یافته بود، در هانگژو به رده پنجم سقوط کرد. این سقوط از زمانی شروع شد که ریاست فدراسیون را جواد داوری برعهده گرفت. بعد از نتایج ضعیف در مقدماتی جام جهانی و کارنامه ضعیف تر در جریان این مسابقات، حالا در آسیا هم به تیم درجه دو تبدیل شده و دیگر شکوه و اعتبار گذشته را برای رقبای آسیایی هم ندارد.
سخت‌تر از پذیرش این رتبه و افت فاحش بسکتبال، شنیدن حرفهای هاکان دمیر، سرمربی ترکیه‌ای تیم ملی است که بعد از آخرین مسابقه در هانگژو می‌گوید: بازی‌های آسیایی باعث پیشرفت تیمش شده است! او افتادن از عنوان نایب قهرمانی به پنجمی را پیشرفت می‌داند و کسی هم در فدراسیون بسکتبال نیست که بابت این حرف نسنجیده مضحک، به او تذکر دهد.
البته بعد از جام جهانی بسکتبال هم کسی بابت شکست های سنگین از دمیر توضیح نخواست و او به هیچ مرجع فنی در حضور مردم و خبرنگاران، جواب نداد.
کسب رتبه پنجم بازی‌های آسیایی، گویا جزو افتخارات و نتیجه ای فراتر از انتظار و برنامه فدراسیون بسکتبال بوده که سرمربی خارجی‌اش بدون توجه به جایگاه ایران در قاره آسیا، مدعی کسب تجربه با عنوان پنجمی شده است!
این درحالی است که فدراسیون بسکتبال با ریاست داوری بعد از نتایج فاجعه‌بار در جام جهانی، مدعی نسل سازی در تیم ملی و تقویت پشتوانه‌ها در سال‌های آتی بود؛ اما شکست محض در مسابقات آسیایی نشان داد وعده‌ها برای ساکت کردن مدعیان چندان با واقعیت موجود سنخیت ندارد.
بسکتبال ایران مثل والیبال مسیر افول را در پیش گرفته است و وزارت ورزش قطعا باید برای این ورزش پرطرفدار و مدال آور فکری اساسی بکند.
