شاید یک هفته پیش هیچکس حتی تصورش را هم نمیکرد دچار چنین وضعیتی شویم، اما صدور حکم سنگین کنفدراسیون فوتبال آسیا علیه سپاهان، شرایط بسیار خاصی را برای فوتبال ایران پدید آورد. همانطور که میدانید، AFC سپاهان را در بازی با الاتحاد عربستان ۳برصفر بازنده کرد. حکم کنفدراسیون مجازاتهای دیگری را هم برای نماینده ایران در نظر گرفته که یکی از آنها محرومیت از میزبانی در ورزشگاه نقش جهان است.
سپاهان برای دو بازی بعدی خود در مرحله گروهی باید ورزشگاهی غیر از نقش جهان را معرفی میکرد و از آنجا که تنها دو استادیوم نقش جهان و آزادی به VAR قرضی کنفدراسیون مجهز هستند، چارهای باقی نماند غیر از اینکه سپاهان هم مثل نساجی و پرسپولیس، از استادیوم آزادی تهران به عنوان زمین خانگیاش استفاده کند. به این ترتیب هر سه نماینده ایران در آسیا یک ورزشگاه دارند که بسیار اتفاق عجیبی است. داستان اما زمانی شگفتانگیزتر شد که برنامه مسابقات نشان داد نساجی و سپاهان در یک روز میزبانی دارند. هر دو باید امروز از تیمهای ازبکستانی پذیرایی کنند؛ نساجی از نوبهار و سپاهان از آلمالیق. به این ترتیب در حادثهای بسیار غریب که شاید به جرات بتوان گفت در فوتبال مدرن جهان نظیر ندارد، امروز ورزشگاه آزادی میزبان دو بازی پیاپی خواهد بود؛ یکی ساعت ۱۷:۳۰ و دیگری ساعت ۲۱:۳۰. دهه شصت که فوتبال ایران به شکل آماتور برگزار میشد، این اتفاق رخ میداد و پرسپولیس و استقلال در استادیوم آزادی طی یک روز و بهطور نوبتی به مصاف رقبا میرفتند.
هواداران دو تیم هم یک بلیت میخریدند و دو بازی میدیدند؛ در یکی تیم خودی را تشویق میکردند و در دیگری مشتاق شکست رقیب سنتی بودند. نوعی دورهمی سنتی و سرخوشانه که دورانش چهار دهه است به پایان رسیده، اما حالا به لطف حکم کنفدراسیون فوتبال آسیا و ضعف اساسی زیرساختهای ورزشی در کشور، دوباره به آن برگشتهایم! حالا یک لحظه تصور کنید استقلال هم که به خاطر بدهی به آندرا استراماچونی مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را نگرفته، میتوانست در مسابقات امسال شرکت کند. در این صورت هر چهار نماینده ایران باید در یک ورزشگاه به مصاف رقبا میرفتند و چه بسا اصلا ناچار میشدیم در یک روز، شاهد برگزاری سه بازی در آزادی باشیم!
امروز شاید بیش از هر زمان دیگری باید خداوند را شکر کنیم که حداقل این ورزشگاه آزادی را در اختیار داریم، در غیر این صورت روشن نیست پرسپولیس و استقلال هر هفته کجا باید مسابقات لیگیشان را برگزار میکردند، همانطور که معلوم نیست تیمهای ملی ایران در کدام ورزشگاه باید به مصاف رقبا میرفتند و نیز اگر مثل حالا مشکلی برای سایر باشگاهها پیش میآمد، کدام استادیوم را باید جایگزین میکردند؟ اینها که مینویسیم بسیار دردناک است، اما مشکل بزرگتر این است؛ کسانی باید بابت این شرایط تکان بخورند که اصلا چیزی به روی خودشان نمیآورند.
مثلا مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال گفته: «خیلی از کشورهای دنیا VAR ندارند، اما ما دو تا داریم که نمیتوانیم استفاده کنیم.» منظورشان همین دستگاههایی است که کنفدراسیون به صورت امانی برای برگزاری لیگ قهرمانان در ایران مستقر کرده و استفاده از آنها در لیگ برتر، غیرقانونی و اصلا غیرمنطقی است. ما از فقر وحشتناک ساختار در فوتبال ایران گلایه داریم، اما آقای رئیس پز VAR اجارهای غیرقابل استفاده را میدهد. در چنین وضعیتی، چطور میتوان به بهبود شرایط و پیشرفت فوتبال کشور امیدوار بود؟
سهیل یوسفنیا، معاون ورزشی استادیوم آزادی از آمادگی این مجموعه برای میزبانی از دو مسابقه امروز خبر داد: «نگرانی وجود ندارد. خوشبختانه با اقداماتی که صورت گرفته، وضعیت چمن خوب شده و شرایط مناسب است. همچنین کارهای عمرانی بر روی سکوها به پایان رسیده و فقط صندلیگذاریها باقی مانده است. نیروهای خود را چند برابر کردهایم. به محض اینکه بازی نساجی با حریفان ازبکستانی تمام شود و بازیکنان از ورزشگاه خارج شوند، کار نظافت رختکنها در کوتاهترین زمان ممکن انجام خواهد شد تا با ورود بازیکنان سپاهان و حریفش تداخلی به وجود نیاید. ضمن اینکه هر قسمتی که از چمن دچار مشکل شده باشد، ترمیم آن در دستور کار قرار خواهد گرفت تا زمین برای بازی دوم با کمترین مشکل مواجه باشد.»