«فؤاد رمضان» نویسنده لبنانی در یادداشتی اختصاصی برای ایران اکونومیست نوشت: شکی نیست که عملیات هفتم اکتبر موسوم به «طوفان الاقصی» شوک بزرگی برای دشمن صهیونیستی بود. فرماندهی نظامی اسرائیل امکان انجام چنین عملیاتی توسط یک جنبش مقاومت محاصرشده در یک منطقه جغرافیایی کوچک را حتی پیش‌بینی هم نمی‌کرد. دقت شناسایی، برنامه‌ریزی خوب، آموزش و اجرای موفقیت‌آمیز آن به گونه‌ای بود که بسیاری از ارتش‌های عادی جهان از ترسیم و طراحی تا اجرای آن ناتوان هستند.
تداوم عملیات مقاومتی در غزه، پاسخ موشکی مقاومت به بیشتر مناطق اطراف غزه، به میدان آمدن کرانه باختری و جنگ فرسایشی در جنوب لبنان حالتی از رعب و وحشت را برای سرنوشت رژیم غاصب ایجاد کرده است.
از همان روز نخست عملیات طوفان الاقصی مهاجرت معکوس از سرزمین های اشغالی به سمت قبرس آغاز شد. هتل‌ها و پناهگاه‌های مملو از هزاران مهاجر، گواه این موضوع است اما سرنوشت اقتصادی رژیم اسرائیل با بحران جدی مواجه است و این وخامت مستمر و روزافزون امنیت اقتصادی آن را مختل می کند. فراخوان بیش از ۳۰۰ هزار سرباز ذخیره از سوی کابینه رژیم صهیونیستی هزینه اقتصادی گزافی دارد، چنانچه کارخانه‌ها از کار افتاده‌اند و بخش کشاورزی و سایر فعالیت‌ها متوقف شده‌اند و خسارت جدی‌تر این است که این روند ممکن است برای دوره‌ای بسیار طولانی ادامه داشته باشد.
بخش گردشگری در سرزمین‌های اشغالی نیز در امتداد ساحل از شمال ناقوره گرفته تا جنوب عسقلان از پیامدهای وضعیت وخیم امنیتی در امان نمانده است و این خود، آسیب مضاعفی به چرخه معیوب اقتصادی در این اراضی وارد می‌کند. حتی در هتل‌ها و سایر مکان‌های گردشگری نیز وضعیت بهتری حاکم نیست.
کابینه «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و فرماندهی ارتش اسرائیل در بن‌بست بزرگی قرار گرفته‌اند؛ آن‌ها باید ادامه عملیات نظامی و بمباران ویرانگر در مناطق غیرنظامی غزه، بیمارستان‌ها، مدارس، اماکن مذهبی، کشتار هزاران غیرنظامی و به تبع آن‌ها، عواقب ناگوار در داخل و خارج و احتمال وقوع یک انفجار همه‌جانبه در جبهه شمالی را به جان بخرند و یا به مذاکراتی تن دهند که شروط آن توسط طرف برنده تعیین می‌شود.
یکی از نقاط ضعف دشمن، عنصر انسانی است. صهیونیست‌ها می‌دانند که تلفات جانی و معلولیت‌های ناشی از جنگ را به راحتی نمی‌توان جبران کرد و این، روحیه سربازان را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل شاهد تردید و تعویق ورود به غزه برای چهار بار متوالی به بهانه‌های واهی هستیم.
زیان‌های بزرگی که در انتظار صهیونیست‌هاست، آن‌ها را در برابر ۲ انتخاب تلخ قرار داده است؛ یا ویرانی و نابودی هر چیز و هر کس که اکنون به آن متوسل شده‌اند و یا پذیرفتن خطر ورود زمینی به غزه به بهای جان سربازان خود که آن‌ها را در تزلزلی بی‌سابقه در تصمیم‌گیری قرار داده است.
همه این حوادث جنایتکارانه و همبستگی مردمی با غزه و با همه کسانی که مقاومت می‌کنند، تلاش‌ها برای گسترش عادی‌سازی به شمار دیگری از کشورهای عربی به ویژه کشورهای حوزه خلیج فارس را هدف قرار داده است. در همین زمینه، پروژه اتصال هند به جاده‌ای که از کشورهای خلیج فارس می‌گذرد و از آنجا به فلسطین اشغالی و سپس به اروپا به عنوان جایگزین جاده ابریشم چین به سمت ساحل دریای مدیترانه، ضربه دیده است.
رژیم صهیونیستی تا زمانی که محور مقاومت با انواع درگیری‌های طولانی‌مدت و فرسایشی مستمر به فرسوده‌کردن آن ادامه می‌دهد، شتاب به سوی مرگ را تجربه می‌کند.
