به گزارش خبرنگار ورزشی ایران اکونومیست، نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی 2022 به میزبانی شهر هانگژو در کشور چین برگزار شد و کاروان ایران که با 284 ورزشکار در این رویداد حضور داشت، با 13 مدال طلا، 21 نقره و 20 برنز و مجموع 54 مدال در رده هفتم جدول توزیع مدال‌ها قرار گرفت.
این عنوان در حالی به دست آمد که کاروان ایران در سه دوره قبلی و از سال 2010 به بعد، به ترتیب رتبه‌های چهارم، پنجم و ششم را کسب کرده و در هر کدام نیز 20، 21 و 20 طلا به دست آورده بود. در واقع همین سقوط رتبه و البته کاهش تعداد مدال‌های طلا انتقادات زیادی را به دنبال داشته است.
پیش از اعزام و با توجه به شعار «کاروان کیفی»، تعداد نفرات نسبت به دوره قبلی با کاهش مواجه شد، اما انتظار می‌رفت که تعداد مدال‌ها به ویژه مدال طلا بیش از این باشد. با این وجود انتظارات برآورده نشد.
کاروان کشورمان با 284 نفر در بازی‌های 2022 هانگژو شرکت کرد که حاصل تلاش آنها 54 مدال (شامل 13 طلا) بود. بر این اساس درصد مدال‌آوری 19.01 بوده و درصد کسب طلا نیز 4.57 است. این در حالی است که ایران در دوره قبلی در 2018 جاکارتا با 378 ورزشکار حضور داشت و 62 مدال (شامل 20 طلا) کسب کرد که درصد مدال‌آوری 16.40 درصد و درصد مدال‌آوری طلا 5.29 درصد بود. این نکته که مرغوبیت مدال در کاروان ایران کاهش یافته، نگران کننده به نظر می‌رسد.
کاهش درصد کسب مدال طلا، قطعاً باعث نگرانی می‌شود؛ چرا که جدول مدالی براساس رنگ این مدال چیده می‌شود و در واقع صعود و سقوط تیم‌ها بر همین اساس بوده و خواهد بود. آنچه اهمیت دارد درصد کسب طلا است نه صرفاً درصد کسب نشان. نمونه بارز این موضوع کشور بحرین است که 12 مدال از مجموع 20 مدال کسب شده‌اش طلا بود.
در دوره‌های مختلف بازی‌های آسیایی که در قرن 21 برگزار شده، این دوره بدترین درصد کسب مدال طلا رقم خورده است. در قرن 21 و تاکنون که 6 دوره بازی‌های آسیایی برگزار شده، بهترین عملکرد مربوط به 2010 گوانگژو بود که 20.65 درصد کاروان مدال گرفت که این درصد برای مدال طلا 7.60 بود.
در جدول زیر تعداد نفرات اعزامی در هر دوره، تعداد مدال‌های کسب شده، تعداد مدال طلا، درصد مدال و درصد کسب نشان طلا ذکر شده که می‌توان شرایط کاروان ایران را مورد بررسی قرار داد:
در جدول دیگری که در ادامه مشاهده می‌کنید، به همین آمارها پیرامون 10 کشور برتر در بازی‌های آسیایی 2022 هانگژو اشاره شده است:
در این میان نباید از ضعف شدید برخی فدراسیون‌ها که عملاً کار چندانی نکردند و در جا زدند، عملکرد برخی ورزشکاران و حتی برخی ایرادها در تصمیم‌گیری مسئولان کمیته المپیک و وزارت ورزش به راحتی گذشت؛ نواقصی که اگر به آنها توجه نشود، در دوره بعدی که قرار است در سال 2026 در ژاپن به انجام برسد، باز هم شاهد آنها خواهیم بود. البته که ورزش ایران سال آینده بازی‌های المپیک 2024 پاریس را در پیش دارد و باید در برخی مسائل و تصمیمات تجدیدنظر صورت بگیرد. رشد و توسعه سایر کشورها و ادامه روند کنونی در ورزش ایران می‌تواند مشکلات زیادی را به وجود آورد. از حالا باید به فکر المپیک 2024 و بازی‌های آسیایی 2026 بود.
