به گزارش ایران اکونومیست، «جاش هولدر» تحلیلگر روزنامه نیویورک‌تایمز با تحلیل داده‌های متعلق به «موسسه مطالعه جنگ» نوشت: در ماه اوت کمترین تغییر در وضعیت اراضی در اوکراین در مقایسه با هر ماه دیگری از جنگ دیده شد. با وجود آنکه اوکراین تصرفات کوچکی در جنوب به دست آورد، روسیه در مجموع اراضی بیشتری را عمدتا در جنوب شرق به دست آورد.
در طول خط مقدم جنگ، در هر مایل از اراضی، یک درگیری طاقت فرسا وجود داشته و دیگر تحول سریعی که اوکراین توانست ماه سپتامبر سال گذشته در خارکیف، هنگام سقوط مواضع دفاعی روسیه بعد از ضدحمله غافلگیر کننده کی‌یف، رقم بزند وجود نداشته است.
روزنامه آمریکایی می‌نویسد، روسیه و اوکراین امسال با چالش‌های مشابهی مواجه شده‌اند. هر دو طرف حالا برای تصرف مواضعی در شرق اوکراین می جنگند که عمدتا چند ماه یا حتی چند سال است که تحکیم شده‌اند. نیروهای جدیدی که اغلب فاقد آموزش‌های کافی هستند، جای سربازان و فرماندهان کارکشته‌ای که در اوایل جنگ کشته شدند را گرفته‌اند.
اوکراین در پیشروی در ضدحمله‌اش در طول میادین عریض در جنوب خاکش به مشکل برخورده است. ارتش اوکراین در جریان این ضد حمله با میادین مین وسیع و صدها مایل استحکامات دفاعی شامل سنگرها، خندق‌های ضد تانک و موانع بتونی که توسط روسیه در زمستان گذشته ایجاد شدند تا حرکت خودروهای اوکراینی ها را کندتر ساخته و آنها را مجبور به رفتن به مواضعی با امکان حمله آسانتر به آنها کنند، مواجه شده است.
اوضاع میدانی در اوکراین/ قرمز: مناطق تحت تسلط روسیههولدر نتیجه‌گیری کرد: وقتی مجموع فتوحات هر دو طرف را جمع بزنیم، روسیه اکنون حدود ۲۰۰ مایل مربع اراضی بیشتری را نسبت به اوکراین در مقایسه با ابتدای سال جاری میلادی در کنترل دارد.
«مارینا میرون» محقق حوزه مطالعات جنگ در انستیتوی کینگز کالج لندن معتقد است، ارتش روسیه به جای رفتن به سراغ تصرفات سریع ظاهرا می‌خواهد اراضی که از قبل در کنترل گرفته را حفظ کند.
او بیان داشت: «روسیه با جلو نرفتن هیچ چیز را از دست نمی‌دهد».
تعداد قوای روسیه در میدان جنگ نسبت به تعداد قوای اوکراین تقریبا به اندازه سه به یک بیشتر است. روسیه دفاع طولانی‌مدت را با توجه به نیروهای بیشتری که برای پر کردن مجددا رده هایش دارد به نفع خود می‌بیند.
او اضافه کرد: «کل استراتژی روسیه در اوکراین این است که بگذارد اوکراینی‌ها به این استحکامات دفاعی حمله کنند و هر تعداد اوکراینی که ممکن باشد بکشد و هر میزان تجهیزات غربی که ممکن باشد را از بین ببرد».
روسیه نزدیک به ۱۸ درصد از خاک اوکراین را کنترل می‌کند که این اراضی از خاک سوئیس بزرگتر و شامل شبه‌جزیره کریمه و بخشی از شرق اوکراین که از سال ۲۰۱۴ در کنترل دارد می‌شود.
از اول ژانویه ۲۰۲۳ اوکراین ۱۴۳ کیلومتر مربع و روسیه ۳۳۱ کیلومتر مربع را در اختیار گرفتهاندکند شدن پیشروی اوکراین می‌تواند ریسک‌های بزرگی برای این کشور در پی داشته باشد. چنانچه کار اوکراین برای بازپس‌گیری نواحی بزرگی از این کشور بعید به نظر برسد، ممکن است پشتیبانی غرب از کی‌یف ممکن است تضعیف شود؛ تضعیفی که یا از طریق فقدان اراده سیاسی یا بی میلی به اهدای تسلیحات بیشتر، به ویژه با توجه به روند انتظار چند ساله برای تحویل تجهیزات جایگزین نمود پیدا خواهد کرد.
میرون بیان داشت: «روسیه تلاش دارد تا هر زمان که غرب از اوکراین رویگردان شود انتظار بکشد».
اوکراین همچنان به نبرد در جهت استحکامات دفاعی روسیه در جنوب ادامه می‌دهد. ماه گذشته میلادی اوکراین توانست روستای ویران‌شده «روبوتین» در جنوب این کشور را پس از حدود سه ماه باز پس بگیرد و در روزهای اخیر با خودروهای زرهی خود از پدافند اصلی ضدتانک روسیه در نزدیکی «وربووه» در حدود هشت مایلی غرب روبوتین، گذر کرد.
روزنامه آمریکایی در پایان نوشت: زمان اما برای آنکه ضدحمله اوکراین به فتوحات ارضی چشمگیر دست یابد به شماره افتاده است. انتظار می‌رود، ماه گذشته میلادی باران‌های سنگینی ببارند و زمین گل‌آلود می‌تواند جلوی استفاده از خودروهای سنگین، همچون تانک‌های آبرامز آمریکا که به تازگی به اوکراین وارد شدند و تانک‌های چلنجر که انگلیس به این کشور عرضه کرد را بگیرد.
میرون تاکید کرد: «وقتی یک تانک چلنجر ۷۵ تُنی داشته باشید، در یک زمین گل آلود غرق می‌شوید».
