به گزارش ایران اکونومیست به نقل از نورنیوز، منازعه ورشو و کی‌یف بر سر صادرات غلات به نقطه اوج خود رسیده و سیاست‌های راهبردی دولت لهستان در قبال جنگ اوکراین را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است.
با بالا گرفتن یک مناقشه دیپلماتیک بر سر غلات، لهستان که یکی از نزدیک‌ترین متحدان اوکراین است، اعلام کرده که دیگر به این کشور سلاح ارسال نمی‌کند و نخست‌وزیر لهستان گفته؛ در عوض بر مسلح کردن خود با سلاح‌های مدرن تمرکز خواهد کرد.
این ادبیات غیر مترقبه از سوی یکی از اعضاء ناتو و اتحادیه اروپا، نقطه آشکارساز اختلافاتی است که ماه‌هاست میان اعضای پیمان آتلانتیک شمالی بر سر شیوه مواجهه با جنگ اوکراین و دولت زلنسکی آغاز شده و روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود.
ریشه این مناقشه موضوع غلات است، مناقشه‌ای که پس از بروز جنگ تمام‌عیار میان روسیه و اوکراین آغاز شد و عملا کلیه خطوط اصلی کشتی‌رانی دریای سیاه را بست تا اوکراین مجبور به یافتن مسیرهای جایگزین زمینی شده و ناگزیر، غلات زیادی راهی اروپای مرکزی شود.
در پی آن اتحادیه اروپا به طور موقت واردات غلات به بلغارستان، مجارستان، لهستان، رومانی و اسلواکی را برای محافظت از کشاورزان محلی که می‌ترسیدند غلات اوکراین قیمت‌ها را در سطح محلی پایین آورد، ممنوع کرد.
این ممنوعیت روز ۱۵ سپتامبر پایان یافت و اتحادیه اروپا تصمیم گرفت آن را تمدید نکند، اما مجارستان، اسلواکی و لهستان تصمیم گرفتند به اجرای آن ادامه دهند.
گرچه کمیسیون اروپا بارها اعلام کرده که اعضا به طور جداگانه سیاست تجاری این بلوک را تعیین نمی‌کنند، اما این کشورها تصمیم خود را در مواجهه با سیاست‌های تحمیلی اتحادیه اروپا گرفته و ظاهرا تصمیم آنها به راحتی قابل تغییر نیست!
اوکراین اوایل هفته گذشته به دلیل ممنوعیت واردات غلات، شکایتی را علیه لهستان تسلیم سازمان تجاری جهانی کرده و «یولیا سیویردِنکو» وزیر اقتصاد اوکراین در این خصوص گفته است: «برای ما بسیار مهم است که ثابت کنیم کشورهای عضو نمی‌توانند واردات کالاهای اوکراینی را ممنوع کنند.»
اما شکایت صورت گرفته از سوی اوکراین راه به جایی نبرده و دولت لهستان تاکید کرده است که ممنوعیت مذکور را حفظ خواهد کرد و شکایت از ورشو در سازمان‌های بین‌المللی تاثیری بر این تصمیم نخواهد داشت.
وحشت اوکراین از این است که چنین رفتاری از سوی دیگر اعضاء ناتو (به صورت خاص در مورد صادرات غلات) تبدیل به یک رویه فراگیر شود، زیرا با توجه به همراهی اولیه مجارستان، بلغارستان، استونی و رومانی با لهستان، چنین تصوری دور از ذهن نیست.
نکته آنکه؛ لهستان تاکنون حمایت زیادی از اوکراین در جنگ کرده است. این کشور از آلمان خواسته تانک‌های جنگی لئوپارد ۲ را به اوکراین بدهد و خود نیز قول ارسال هواپیماهای جنگنده را داده و از بیش از ۱.۵ میلیون پناهنده اوکراینی استقبال کرده است.
با این حال تنش اخیر میان کی‌یف و ورشو، نه تنها محدود و موقت نیست بلکه احتمالا به دیگر اعضاء اتحادیه اروپا نیز تعمیم خواهد یافت و به عبارت دقیق‌تر؛ حاشیه جنگ غلات بر متن جنگ اوکراین غلبه خواهد کرد.
نتیجه فرسایشی شدن جنگ اوکراین و تبعات آن، گرچه از ابتدا قابل پیش‌بینی بود، اما مقامات ارشد آمریکایی و اروپایی تاکنون نسبت به درک این بدیهیات مقاومت داشته و چشم خود را بر روی حقایق بسته‌اند!
