به گزارش ایران اکونومیست، محمد خزاعی (رییس سازمان سینمایی) حدود دو ماه قبل در مراسم افتتاحیه یک سینما در استان اصفهان با اشاره به اینکه «به رغم ظرفیتهای فرهنگی و نیروی انسانی چشمگیر به لحاظ زیرساخت سینمایی از بسیاری از کشورهای منطقه هم عقب هستیم» گفته بود: «پس از چهار دهه تعداد سینماهای ما به ۶۰۰ سالن نمیرسند و به دنبال آن هستم که در چهار سال (دولت سیزدهم) ۴۰۰ سالن به این ظرفیت اضافه کنیم.»
او گفته بود که «در دوسال گذشته حدود ۲۰۰ سالن بهرهبرداری شده و از این پس هم اتفاقات بزرگی در حال رخ دادن است.» در این راستا تیرماه امسال ۱۱ سالن نمایش فیلم و ۲۵۸۱ صندلی نیز به بهرهبرداری رسیدند.
با این حال تاکید مدیران سینمایی و نیز صاحبان سینما همچنان بر همراهی جدی ارگانهای مختلف از جمله شهرداریها در سراسر کشور برای افزایش سالنهای سینماست چرا که در حال حاضر نزدیک به ۱۱۹ شهر کشور با جمعیت بالای ۵۰ هزار نفر و ۶۹ شهر با جمعیت بالای ۱۰۰ هزار نفر، فاقد سینما و سالن نمایش هستند.
در رابطه با وضعیت آماری سالنهای سینما امیرحسین علمالهدی - کارشناس سینما - ارقامی را از تعداد سالنها و صندلیهای سینما در چند دهه گذشته - براساس منابع رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی- جمعآوری کرده و در اختیار ایران اکونومیست قرار داده است. بررسی این آمار و مروری بر فیلمهایی که در آن دوران در سینماها اکران میشدند تحلیلهای مختلفی را ارائه میدهد که یادآور اظهارنظر برخی کارشناسان سینمایی از جمله خود علمالهدی است که معتقدند سالنسازی به تنهایی چارهساز نیست و باید علاوه بر توجه به ژانرهای مختلف در تولید فیلم، اکران فیلمهای خارجی روز هم اجرایی شود.
در ادامه تعداد سالنهای سینما و صندلی را در دهههای ۶۰، ۷۰، ۸۰، ۹۰ و دو سال اخیر مشاهده میکنید که در هر سال چه تعداد سالن در ناوگان سینمایی کشور فعال بودند و در طول ۴۰ سال به چه رقمی رسیدهاند.
این گزارش صرفا بر تعداد سالنها متمرکز است و در روزهای آینده آمار و ارقام دیگری در یک گزارشی تکمیلی منتشر خواهد شد.
آمار دهه ۶۰ از سال ۱۳۶۴ درج شده چرا که این سال، دوران شروع ثبات در سینماست و پیش از آن اطلاعات رسمی در دسترس نیست.
بیشتر بخوانید:
آداب حکمرانی سینما را تغییر دهید