به گزارش ایران اکونومیست، روز پنجشنبه بود که «سیریل رامافوسا» رئیسجمهور آفریقای جنوبی پس از پایان رایزنیهای پانزدهمین نشست سران گروه بریکس در پایتخت این کشور، «اعلامیه ژوهانسبورگ دوم» را قرائت کرد و از دعوت از اعضای جدید به این گروه شامل جمهوری اسلامی ایران، آرژانتین، اتیوپی، عربستان سعودی، مصر و امارات متحده عربی خبر داد و اعلام کرد عضویت اعضای جدید از ژانویه ۲۰۲۴ رسمی خواهد شد.
در حال حاضر این گروه با ۳۱.۵ درصد، بیشترین سهم از تولید ناخالص داخلی جهانی را در مقایسه با سایر بلوکهای اقتصادی از جمله گروه هفت با ۳۰.۷ درصد به خود اختصاص داده است. ۴۶ درصد از نیروی کار دنیا، یک چهارم مساحت خشکی زمین و حدود ۴۰ درصد از جمعیت جهان یعنی سه میلیارد و ۱۸۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱، به اعضای فعلی این گروه تعلق دارد.
رسانههای بینالمللی نیز به اعلام این خبر واکنشهای گستردهای نشان دادند و آن را در راستای حرکت کشورهای اصلی شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی که البته برخی از آنها با غرب هم رابطه خوبی دارند و همچنین اعضای جدید به سمت مقابله با یکجانبهگرایی غرب و همچنین تشکیل جهان چندقطبی دانستند.
روزنامه نیویورکتایمز اما در مطلبی که روز جمعه منتشر کرد، سعی کرد موضوع پیوستن ایران به بریکس را به اغتشاشات شکستخورده پائیز گذشته گره بزند.
در حالی که در بسیاری از جملات مطلب این رسانه آمریکایی عصبانیت از موفقیت ایران در پشتسر گذاشتن اغتشاشات مورد حمایت غرب به چشم میخورد، اما روزنامه نزدیک به دموکراتها به «پیروزی سیاسی» ایران نیز اعتراف است.
نیویورک تایمز با اشاره به اغتشاشات سال گذشته و همچنین برخی مشکلات اقتصادی در ایران که البته بسیاری از آن از جمله افزایش نرخ ارز پس از این حوادث به وجود آمد، در راستای ناامیدسازی مردم ایران نوشته است: «در طول ۱۲ ماه گذشته، ایران از یک بحران به بحرانی دیگر میرود و مشکلات اقتصادی در ایران به سختی قابل حل هستند».
روزنامه آمریکایی با این حال با ذکر موفقیتهای جمهوری اسلامی ایران در عضویت در سازمانهای منطقهای و بینالمللی نظیر شانگهای و بریکس و همچنین احیای روابط با عربستان سعودی، به نزدیکشدن به سالگرد اغتشاشات سال گذشته اشاره کرده و مینویسد: «بسیاری از ایرانیها و فعالان این تلاشهای اخیر از سوی برخی کشورها برای جلبنظر ایران را ضربهای به آرزوهای خود برای تغییر در داخل میبینند».
«هنری رم» عضو ارشد «اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک» اما درباره پیوستن ایران به بریکس معتقد است «بخشی از پیام دولت برای مخاطبان داخلی و خارجی ایران است که آنها قرار نیست جایی بروند و تایید شماری از قدرتهای جهان را با خود دارند. ایران مطمئناً دیگر منزوی نیست».
البته این شاید چندمین پاسخ ایران به غرب پس از دخالت آنها در امور داخلی کشور بود. تن دادن واشنگتن به شروط ایران در مذاکرات غیرمستقیم برای تبادل زندانیان و آزاد کردن ۶ میلیارد دلار از داراییهای ایران در کره جنوبی، صدای جمهوریخواهان آمریکایی را درآورده و آنها، دولت بایدن را به «باج دادن» به تهران متهم کردهاند.
کارشناسان نیویورکتایمز همچنین اعتراف کردهاند این موفقیتها در عرصه سیاست خارجی، به ایران اهرمی در برابر آمریکا میدهد. ایران میتواند بگوید که ایالات متحده نتوانسته آن را از نظر سیاسی منزوی کند و کشور را از نظر اقتصادی شکست دهد. در نتیجه، با اعتماد به نفس وارد مذاکره جدید شود و آمریکاییها را به چالش بکشد.
«حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران میگوید: امروز دنیا، دنیای یکجانبهگرایی نیست. نظم بینالمللی جدیدی در جهان در حال شکلگیری است. یکی از ویژگیهای این نظم جدید تمرکز و تلاش کشورها برای عبور از یکجانبهگرایی به سمت چندجانبهگرایی است. همه اینها و استفاده از فرصتهای این سازمانها یعنی حرکت به سمت چندجانبه گرایی و یعنی مقابله با سیاستهای یکجانبهگرایی از جمله تحریمها.