
ایران اکونومیست - یکی از برنامههای ویژه و آرمانی دولتهای نهم و دهم نیز توسعه صنایع کوچک و متوسط بود؛ واردات بیرویه، نبود دانش فنی روز در واحدهای تولیدی، نبود استراتژی مشخص تولید تا بازاررسانی، اختصاص وامهای دریافتی به کارهای غیرمرتبط با تولید و نبود نظارت لازم در این زمینه نهایتا به هدررفت تسهیلات اختصاص یافته به این بخش منجر شد.
ابراهیم رزاقی - کارشناس اقتصادی - با اشاره به کاهش ۵۰ درصدی سطح تولید کارخانجات داخلی گفت: سیاستهای غلط تعدیل اقتصادی توسط دولتها طی ۲۵ سال گذشته، بخشهای صنعتی را متضرر کرده که متاسفانه این سیاست از سوی دولت یازدهم نیز دنبال میشود.
وی پرداخت دلار ارزان به واردکنندگان و نگرفتن مالیات از آنها را دلیل اصلی زمینگیر شدن بخشهای صنعتی داخلی دانست و افزود: هر کالاهای خارجی که وارد کشور میشود از ۱۰۰ درصد یارانه برخوردار است.
این کارشناس اقتصادی اظهار کرد: در حال حاضر تولیدکنندگان داخلی حدود ۲۰ درصد سود میبرند، واردکنندگان حدود ۵۰۰ درصد و فروشندگان حدود ۱۰۰ درصد. با این شرایط هرچقدر تسهیلات به تولیدکنندگان بدهیم فایدهای ندارد. تولیدکنندگان وامها را دریافت میکنند و در فعالیتهای دلالی به کار میگیرند که به مراتب سود بیشتری نسبت به تولید دارد.
رزاقی، حمایت از تولیدات داخلی در رقابت با کالاهای مشابه خارجی را ضروری دانست و گفت: تولید، ستون فقرات اقتصاد است. تولید به ایجاد اشتغال و کاهش فاصله طبقاتی کمک می کند. باید با ایجاد تعرفههای سنگین به واردات، از تولید داخلی حمایت شود.
علیاکبر نیکواقبال - کارشناس اقتصادی - نیز با اشاره به خبر اختصاص ۲۵۰ هزار میلیارد ریال به صنایع کوچک گفت: صنایع کوچک در ایجاد اشتغال سهم موثری دارند اما اگر تسهیلات از محل منابع نفتی تامین شود تورمزا خواهد بود. نکتهی دیگر اینکه معمولا ارایه تسهیلات تا زمان تحقق بهرهوری در صنایع کوچک، قدرت خرید این صنایع را افزایش میدهد. لذا مبالغ باید بر اساس شروطی ارایه شود که مهمترین این شروط، تخصیص اعتبارات به بخشهای واقعی تولید است.
وی افزود: ممکن است تولیدکنندگان، مبالغ را بگیرند و با توجه به نیاز بیشتر به تسهیلات متوقف شوند، لذا باید صنایعی در اولویت قرار گیرند که برنامه منسجمی از تولید تا فروش به وزارت صنایع ارایه دهند.
نیکواقبال، مشکلات صنایع کوچک را تنها محدود به دریافت تسهیلات ندانست و در این خصوص گفت: ارایه تسهیلات خوب است اما مهمتر از آن برنامهریزی برای رساندن یک بخش کوچک صنعتی به سطح کیفی تولید و حضور مستمر در بازارهای داخلی و خارجی است.
از جمله اهداف بخش صنعت، همسو با اهداف سند چشمانداز ۲۰ ساله کشور، توسعه یافته برپایه فناوری پیشرفته و نوآور و بالنده و آینده نگر، خودکفا در تامین کالاهای راهبردی، صادرات گرا و تامین کننده بخش قابل توجهی از نیاز ارزی کشور و انطباق با استانداردهای بازار منطقهای و بینالمللی است.
در حال حاضر ۸۱ هزار صنایع کوچک در کشور فعالیت دارد که سال گذشته ۳۲ میلیارد دلار صادرات داشتهاند. همچنین بیش از ۹۳۰ شهرک صنعتی مجوز احداث گرفتهاند و ۷۳۲ شهرک صنعتی در کشور فعالیت میکنند اما ۴۰ شهرک صنعتی مصوب که قابلیتهای فنی و اقتصادی نداشتند به دلیل مشکلات نقدینگی و سرمایه در گردش از چرخه احداث حذف میشوند.
*ایسنا