به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلی میل، ۴۰ سال پیش دو ستاره‌شناس ژاپنی به نام‌های «ماساکی موریموتو»(Masaki Morimoto) و «هیساشی هیرابایاشی»(Hisashi Hirabayashi)، یک سیگنال رادیویی را به سوی ستاره «کرکس پرنده»(Altair) در فاصله ۱۶.۷ سال نوری از زمین فرستادند. ستاره کرکس پرنده در صورت فلکی «عقاب»(Aquila) قرار دارد و یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های آسمان شب است. این دو ستاره‌شناس با استفاده از تلسکوپ «دانشگاه استنفورد»(Stanford University)، پیامی را مخابره کردند؛ با این هدف که به هر بیگانه‌ای که به دور ستاره می‌چرخد، نشان دهند زمینی‌ها چگونه هستند.
اکنون، گروهی از ستاره‌شناسان «دانشگاه هیوگو»(University of Hyogo) امیدوارند که سرانجام به پاسخ آن سیگنال مخابره‌شده دست یابند و ثابت کنند که حیات بیگانه وجود دارد. آنها در حال قرار دادن یک تلسکوپ رادیویی وسیع در شهر ساکو هستند تا پاسخ را از هر سیاره‌ای که به دور ستاره کرکس پرنده می‌چرخد، دریافت کند.
روز ۲۲ اوت(دیروز)، محتمل‌ترین تاریخ برای دریافت پاسخ در نظر گرفته شده بود اما مشخص نیست که انتظار گروه برای دریافت پاسخ چقدر واقعی است.
به گزارش روزنامه ژاپنی آساهی، سیگنال رادیویی اولیه توسط موریموتو و هیرابایاشی در ۱۵ اوت ۱۹۸۳ از دانشگاه استنفورد مخابره شد و ۱۳ طرح نقاشی‌شده را ارائه داد.
این ۱۳ طرح، تکامل حیات روی زمین را از موجودات تک‌سلولی گرفته تا ماهی، مارمولک، میمون و خانواده‌ای از انسان‌ها به تصویر می‌کشند. همچنین این طرح‌های خام، چیزی را نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد ماهی است و از آب به سمت خشکی می‌رود.
چهار دهه بعد، گروهی به سرپرستی «شینیا ناروساوا»(Shinya Narusawa) در دانشگاه هیوگو، از یک آنتن با قطر بیش از ۶۴ متر به نام «مرکز فضایی عمیق اوسودا»(Usuda Deep Space Center) در ساکو استفاده کردند تا بتوانند پاسخی را پیدا کنند.
براساس گزارش آساهی، ۲۲ اوت از این جهت محتمل‌ترین تاریخ برای دریافت پاسخ در نظر گرفته شده بود که هفتمین روز از هفتمین ماه قمری در تقویم سنتی ژاپن است.
ناروساوا خاطرنشان کرد که سیارات فراخورشیدی همیشه در حال کشف شدن هستند و تصور می‌شود میلیاردها سیاره دیگر نیز وجود داشته باشند. ناروساوا در مصاحبه با روزنامه آساهی گفت: تعداد زیادی سیاره فراخورشیدی از دهه ۱۹۹۰ کشف شده‌اند. ستاره کرکس پرنده ممکن است سیاره‌ای داشته باشد که محیط آن بتواند حیات را حفظ کند.
آنتن مرکز فضایی عمیق اوسوداهیچ سیاره شناخته‌شده‌ای در مدار اطراف ستاره کرکس پرنده وجود ندارد اما مشخص نیست که آیا موریموتو و هیرابایاشی زمانی که پیام خود را از دانشگاه استنفورد ارسال کردند، این موضوع را می‌دانستند یا خیر.
در هر حال، این بدان معنا نیست که ستاره کرکس پرنده مطمئنا هیچ سیاره‌ای ندارد. پژوهشگران امیدوارند به پیام آنها پاسخی داده شود که نشان‌دهنده نوعی جهان باشد.
گزارشی که در سال ۲۰۰۸ توسط گیزمودو منتشر شد، نشان می‌دهد موریموتو و هیرابایاشی انتظار داشتند در سال ۲۰۱۵ پاسخی دریافت کنند اما این انتظار برآورده نشد.
هیرابایاشی امیدوار بود که این پیام در سال ۱۹۹۹ توسط بیگانگان حاضر در منظومه ستاره‌ای کرکس پرنده دریافت شود. او در آن زمان به گیزمودو گفت: من به موجودات فضایی اعتقاد دارم اما پیدا کردن آنها بسیار دشوار است.
اگرچه این موضوع از نظر ستاره‌شناسان فقط یک ایده سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد اما کارشناسان عموما موافق هستند که حیات بیرون از زمین وجود دارد.
برخی از مخالفان این نظریه، به فقدان شواهد مبنی بر وجود تمدن‌های فرازمینی و احتمالات گوناگون برای وجود آنها استناد می‌کنند که معمولا به عنوان «پارادوکس فرمی»(Fermi paradox) شناخته می‌شود. به عبارت دیگر، آنها می‌گویند که اگر حیات فرازمینی وجود دارد، پس چرا ما هیچ مدرکی مبنی بر وجود آن پیدا نکرده‌ایم.
دکتر «گوردون گالوپ»(Gordon Gallup) روانشناس «دانشگاه آلبانی»(UAlbany)، یک پاسخ بالقوه دارد. او باور دارد که بیگانگان فرازمینی ممکن است آن قدر از انسان‌های خطرناک و خشن ترسیده باشند که نخواهند به اینجا بیایند.
گالوپ در مقاله‌ای که سال گذشته منتشر شد، نوشت: اگر زندگی هوشمند در جای دیگری وجود داشته باشد، ممکن است انسان‌ها را بسیار خطرناک ببیند. شاید به همین دلیل است که هیچ مدرک یا شواهد قانع‌کننده‌ای را مبنی بر وجود هوش فرازمینی نداریم. ما خطر بسیار زیادی داریم و بیگانگان به همین دلیل نمی‌خواهند کشف شوند.
یک پاسخ احتمالی دیگر برای پارادوکس فرمی این است که بیگانگان مانند ما فاقد فناوری کافی برای برقراری ارتباط با جهان‌هایی هستند که میلیاردها سال نوری از زمین فاصله دارند.
