متقاعد کردن ایران و چین برای تغییر سیاست‌هایشان در تعامل با روسیه غیرممکن است

به گزارش ایران اکونومیست، پایگاه خبری هیل وابسته به کنگره آمریکا در گزارش خود با تاکید بر اینکه « با وجود گذشت یک سال و نیم از جنگ اوکراین تحریم‌های غرب علیه روسیه نتوانسته است اقتصاد این کشور را ویران کند»، خاطر نشان کرد که اگرچه این تحریم‌ها درآمدهای نفت و گاز در بودجه فدرال را کاهش داده و به صنایع ضروری روسیه مانند خودروسازی و متالورژی آسیب زده است، اما غرب می‌تواند برای اطمینان از مؤثر بودن اقدامات کنونی خود و افزایش فشار اقتصادی بر روسیه برای کاهش توان جنگی‌اش، کار بیشتری انجام دهد و در نتیجه به اوکراین فرصتی ‌دهد تا با حمایت یک اتحاد غربی پیروز شود.

هیل در ادامه به ارائه چند راهکار برای افزایش فشار بر مسکو پرداخت و نوشت: اول، ایالات متحده و متحدانش می‌توانند فشار خود را بر بخش انرژی روسیه افزایش دهند. تحریم کنونی اتحادیه اروپا و سقف قیمتی G۷ بر نفت روسیه باعث کاهش درآمد آن شده است که بخش عمده‌ای از بودجه و هزینه‌های جنگ روسیه را تشکیل می‌دهد. با این حال، این اقدامات به اندازه کافی شدید نبوده است.

برای کاهش بیشتر درآمد روسیه، G۷ باید سقف قیمت نفت خام روسیه را به زیر سطح فعلی ۶۰ دلار کاهش دهد. برآوردهای غرب نشان می‌دهد که هزینه‌های تولید نفت روسیه بین ۲۰ تا ۲۵ دلار در هر بشکه است، در حالی که روسیه تاکید دارد این رقم ۴۴ دلار است. از این رو، حاشیه سود قابل توجهی باقی می‌ماند.

دوم، غرب باید انگیزه‌هایی را برای متقاعد کردن کشورهای دیگر برای پیوستن به رژیم تحریم‌ها و افزایش کارایی کنترل‌های صادراتی ایجاد کند. برخی کشورها برای دور زدن تحریم‌ها به روسیه کمک می کنند. ادامه تجارت روسیه با چین، ایران، قزاقستان و ترکیه به این کشور اجازه می‌دهد تا تجهیزات مورد نیاز برای ادامه جنگ را تولید کند. اوکراین به دنبال یافتن اجزای چینی در سلاح‌های روسی است و ایران در اواسط سال ۲۰۲۲ به بزرگترین تامین کننده نظامی روسیه تبدیل شد. قزاقستان و ترکیه به روس‌ها اجازه دادند تا شرکت‌هایی برای واردات پهپاد، تجهیزات میکرو الکترونیک و سایر اقلام محدودی که برای تولید سلاح استفاده می‌شود، تأسیس کنند.

در حالی که متقاعد کردن چین و ایران برای تغییر سیاست‌هایشان بعید است، ایالات متحده و متحدانش نفوذ بیشتری بر ترکیه و قزاقستان دارند. در مورد قزاقستان، کشورهای غربی باید در توسعه مسیرهای صادرات نفت جایگزین که زیرساخت‌های روسیه را دور می‌زند، کمک کنند و در نتیجه سلطه قزاقستان در حوزه انرژی را تقویت کنند. افزایش مشارکت‌ها در زمینه انرژی به نفع هر دو طرف است: اتحادیه اروپا منابع انرژی خود را متنوع می‌کند و قزاقستان نیز وابستگی خود را به زیرساخت‌های نفتی روسیه کاهش می‌دهد.

سوم، ایالات متحده و شرکای آن می‌توانند اقدامات بیشتری را برای هدف قرار دادن آن دسته از شهروندان ثروتمند روسیه که روابط نزدیکی با دولت دارند به کار گیرند. ابزارهای تحریمی موثر باید افراد بیشتری را هدف قرار دهند تا همه اعضای خانواده و مدیران ثروتمندی را که با شستشو و هدایت سرمایه‌هایشان به کسانی که در اجتناب از تحریم‌ها کمک می‌کنند، در بر گیرد. این احتمالاً مستلزم تعقیب افرادی است که در کشورهای غربی زندگی می‌کنند و در قوانین مالی ماهر هستند، بنابراین تحریم آنها می‌تواند پیچیده و پرهزینه باشد.

این پایگاه خبری افزود: غرب باید بر منتقل کردن انتظارات واقع‌بینانه از تحریم‌ها تمرکز کند. اهدافی که سیاستمداران غربی در آغاز جنگ بیان کردند، امیدهایی را برای تأثیرات سریع و چشمگیر بر اقتصاد روسیه ایجاد کرد. اما این اهداف با اهداف واقعی تعیین شده توسط سیاستگذاران اجرای تحریم ها مطابقت نداشت. با طرح اهداف واقع بینانه، سیاستمداران انتظارات عمومی را کاهش می‌دهند.

تحریم‌ها به روسیه آسیب زد، اما آن را ویران نکرد. پس از شوک اولیه، روسیه آموخته است که تحریم‌ها را از طریق شرکای خود و خلاءهای موجود دور بزند. با این حال، تحریم‌ها در کاهش ارزش روبل، محدود کردن درآمدهای نفتی روسیه و جلوگیری از سرازیر شدن برخی سلاح‌ها به روسیه که می‌تواند علیه اوکراین استفاده شود، موفق بوده است. بازیگران بین‌المللی باید تحریم‌ها را بهبود بخشند و آنها را بخشی از یک رویکرد جامع و همه‌جانبه ببینند که شامل کمک‌های نظامی، کمک‌های بشردوستانه و حمایت سیاسی می‌شود.