به گزارش ایران اکونومیست، اوپک به دلیل کاهش داوطلبانه تولید عربستان سعودی و اختلال موقتی در بارگیری نفت در پایانه فورکادوس نیجریه به دلیل خطر نشت، ماه میلادی گذشته، نفت کمتری تولید کرده است. این آمار بر اساس منابع مختلف، متفاوت است، اما نظرسنجی رویترز نشان می دهد که این گروه در ژوییه،۸۴۰ هزار بشکه در روز کمتر از ژوئن، نفت تولید کرده است و هیچ سیگنالی از این که در کاهش تولید خود بازنگری خواهد کرد، نشان نمی دهد.
نتایج از همین حالا هم دیده می شود؛ قیمت نفت افزایش پیدا کرده و از این هم بالاتری می رود، به طوری که قیمت نفت برنت اوایل هفته جاری، به بالای ۸۵ دلار در هر بشکه رسید و نفت وست تگزاس اینترمدیت هم به ۸۲ دلار در هر بشکه صعود کرد. اکنون سؤال این است که قیمتهای نفت پیش از این که اوپک تسهیل محدودیت عرضه را آغاز کند، تا چه سطحی خواهند رسید؟ سوال دیگر این است که آیا در صورت لزوم، اوپک قادر خواهد بود تولید خود را به سرعت افزایش دهد؟
تحلیلگران پیش از این گفته بودند که عربستان سعودی برای پیشبرد طرحهای بلندپروازانه خود که برنامه متنوع سازی افق ۲۰۳۰ را تشکیل می دهد، به نفت ۹۰ دلار در هر بشکه نیاز دارد. با این حال، اگر قیمتها بیش از حد بالا برود، به تقاضا آسیب می‌زند و اثر بومرنگی خواهد داشت که نه سعودی‌ها و نه دیگر اعضای اوپک نمی‌خواهند چنین چیزی را تجربه کنند.
در عین حال، این ممکن است سرآغاز روند صعودی قیمت نفت باشد، زیرا در حالی که عربستان سعودی عمدا تولید خود را کاهش داده است، نیجریه و آنگولا نتوانسته اند طبق سهمیه تعیین شده از سوی اوپک، نفت تولید کنند و تولید لیبی دوباره مختل شده و همزمان، رشد تولید در مناطق نفت شیل آمریکا کند شده است.
اگر تمام پیش‌بینی‌های که از رشد تقاضا خبر می دهند و در روند صعودی اخیر قیمتها موثر بوده اند، محقق شوند، این به معنای آن است که نفت می‌تواند قبل از پایان سال، دوباره به ۱۰۰ دلار صعود کند. این چشم انداز به خصوص در پی گزارشهایی مبنی بر کاهش ذخایر نفت در برخی از نقاط جهان، قابل قبول شده است.
تحلیلگران بانک جی پی مورگان هفته جاری اعلام کردند که تا پیش از این، سطح ذخایر جهانی نفت و سوخت تاثیر چندانی بر قیمتهای بین‌المللی نفت نداشت، اما وضعیت اکنون به دلیل تحریم‌های غرب علیه روسیه تغییر کرده است زیرا خرید و فروش نفت و سوخت، بیشتر به ارزهایی غیر از دلار آمریکا انجام می شود.
با توجه به تنوع ارزی، میزان عرضه فیزیکی واقعی کالاهای مورد معامله، به عنوان عامل تاثیرگذار بر قیمت آنها، اهمیت پیدا کرده و تقاضا اکنون به کانون توجه معامله گران بازگشته است.
اوپک و هم آژانس بین المللی انرژی هر دو نرخ رشد سالانه تقاضا برای نفت در سال ۲۰۲۳ را بیش از دو میلیون بشکه در روز برآورد کرده اند. اوپک میزان رشد تقاضا را ۲.۴ میلیون بشکه در روز و آژانس بین‌المللی انرژی، ۲.۲ میلیون بشکه در روز پیش‌بینی کرده است. با این حال، آژانس هشدار داده است که رشد تقاضا برای نفت در میان‌مدت به میزان قابل‌توجهی آهسته خواهد شد.
جدیدترین آمار واردات و ذخایر چین، تاییدکننده تقاضای قوی این کشور برای نفت است؛ چنان که تقریبا همه، این کشور را بزرگترین محرک تقاضا برای نفت در جهان می دانند. واردات چین نزدیک به رکوردهای بالای اخیر است و نفت در مخازن این کشور به سرعت در حال افزایش است. این وضعیت به چین، اهرمی برای تاثیرگذاری روی قیمتها در صورت افزایش بیش از حد آنها می‌دهد. تحلیلگران می‌گویند که بمحض این که پکن از قیمتها ناراضی شود، فروش نفت خام از ذخایر خود را آغاز خواهد کرد که اساسا مشابه برداشت نفت از ذخایر نفت استراتژیک آمریکا توسط جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در سال گذشته خواهد بود.
همه چیز به این بستگی خواهد داشت که عربستان سعودی تا چه مدتی تمایل دارد به کاهش داوطلبانه تولید خود ادامه دهد. طبق جدیدترین آمار تولید ناخالص داخلی، اقتصاد این کشور در سه ماهه دوم با کاهش قیمت نفت، کند شده است. اکنون که قیمتها رو به بهبود هستند، احتمالا اقتصاد عربستان هم بهبود پیدا خواهد کرد و به ریاض دلیل خوبی برای ادامه محدود کردن تولید نفت می‌دهد.
در این بین، داده های گردآوری شده توسط بلومبرگ حاکی از رکوردزنی حفاری برای استخراج نفت در روسیه است. تعداد چاه‌های تولیدی جدید حفاری شده در نیمه اول سال ۶.۶ درصد بیشتر از برنامه‌ریزی شده و ۸.۶ درصد بیشتر از میزان حفر شده در نیمه اول سال ۲۰۲۲ بوده است.
بر اساس گزارش اویل پرایس، این به معنای عرضه بالقوه اضافی است که می تواند به کاهش قیمتها کمک کند، همانطور که رکورد صادرات نفت روسیه به چین در اوایل سال جاری، به تعدیل قیمتها کمک کرد. با این حال، از آنجا که روسیه و عربستان سعودی در یک کمپ هستند، این عرضه تا زمانی که دو راس اصلی اوپک پلاس صلاح ندانند، بالقوه باقی خواهد ماند.
