جعفر محمدی -عصرایران، روحانی
به نیویورک رفت و با مقامات ارشد کشورهایی مانند
انگلیس،ژاپن،فرانسه،سوئیس،اتریش،عراق،ونزوئلا، گرجستان،ترکیه و ...
دیدارهای متعددی داشت.
بعد از این که برگشت، دلواپسان شروع کردند به
انتقاد از این دیدارها و در ضمن، حرف های کامرون علیه ایران را بهانه کردند
که چرا نخست وزیر انگلیس این گونه علیه ایران حرف زده و توهین کرده
است.(آنها کاری نداشتند که به این که رئیس جمهور ایران مسوول حرف زدن نخست
وزیر انگلیس نیست و به این هم کار نداشتند که مقامات ایرانی جواب حرف های
کامردون را هم دادند / شاید انتظار داشتند روحانی همانجا یقه کامرون را
بگیرد و محکم بخواباند در گوشش و دو تا آبدار هم نثارش کند!)
القصه،
وقتی بعد از این سفر ، دلواپسان بهانه گیر از این که به ایران توهین شده
است(؟!) ابراز ناراحتی کردند، یاد سفرهای محمود احمدی نژاد به نیویورک
افتادم و آن سخنرانی معروفش در دانشگاه کلمبیا که در ملأ عام و از پشت
تریبون توسط رئیس دانشگاه، یک دیکتاتور کوچک و ظالم خوانده شد که کارهای
مسخره انجام می دهد و وقتی هم به دروغ گفت در ایران همجنسگرا نداریم، همه
حاضران او (رئیس جمهور ایران) را هو کردند
خوب یادم می آید که بعد از
آن سفر ، دلواپسان امروز ، که آن روزها دولت را در دست داشتند، از ماجرای
دانشگاه کلمبیا، نه تنها هیچ گونه احساس توهینی نکردند بلکه آن را "فتح
الفتوح کلمبیا" خواندند و حتی نهاد ریاست جمهوری با انتشار کتابی در این
باره، آنچه در دانشگاه کلمبیا گذشت را برتر از فتح فاو در دوران دفاع مقدس
خواند و امروز همان ها ... .